…πας ανήρ Άδωνις... λέει μια παλιά λαϊκή ρήση. Φράση εξαιρετική, βγαλμένη από τη λαϊκή σοφία. Φράση που χρησιμοποιούσαν οι μεγαλύτερες γυναίκες για να καθησυχάσουν τους φόβους και τις αγωνίες των κορασίδων που έβλεπαν τη ζωή τους να καθορίζεται με προξενιά.
Για να απαλύνουν τη θλίψη των κοριτσιών που συναντούσαν ένα απόγευμα τον «άντρα της ζωής τους» και έπρεπε σιωπηλά να υποκύψουν, όσο οι συμπέθεροι έδιναν τα χέρια και κανόνιζαν τα προικιά σε μετρητά και γη.
Θυμήθηκα αυτή τη φράση τώρα που πλησιάζει το σόου της «Ώρας της Γης». Ξέρετε ποιο εννοώ… Το ετήσιο παγκόσμιο σόου όπου όσοι κάτοικοι του πλανήτη έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και είναι περιβαλλοντικά ευαίσθητοι σβήνουν για μια ώρα τα φώτα για να δείξουν ότι ενδιαφέρονται για τη ζωή τους και το μέλλον των παιδιών τους. Σβήνουν για μια ώρα τα φώτα για να δείξουν ότι τους αφορά η κλιματική αλλαγή, ότι είναι αντίθετοι με τη συνεχιζόμενη «δικτατορία» του λιγνίτη, του άνθρακα και του πετρελαίου…
Σιγά τρομάξαμε…
Γιατί για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, το Σάββατο 26 Μαρτίου στις 20:30 ακριβώς, εκατομμύρια πολίτες θα μετατραπούν σε «Άδωνη» του περιβάλλοντος, της πράσινης ανάπτυξης, της δημόσιας υγείας.
Και γύρω στις 21:35, οι περισσότεροι θα δείξουν στην κορασίδα με το όνομα Γη, τι εστί βερίκοκο.
Ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Και οι συμβολισμοί έχουν τα όριά τους.
