Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της διεθνούς εκστρατείας πληροφόρησης για την έρευνα του νευρικού συστήματος, που συντονίζεται από την οργάνωση "European Dana Alliance for the Brain". Στην εκδήλωση μίλησαν αρκετοί ειδικοί επιστήμονες, όπως ο δρ Κ.Κυλιντηρέας, επίκουρος καθηγητής νευρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο δρ Ν. Γρηγοριάδης, επίκουρος καθηγητής νευρολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η κα Β.Τσεβελέκη, ερευνήτρια στο Ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ και ο δρ Κ. Βαμβουράκης, επίκουρος καθηγητής νευρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Όπως τονίστηκε, η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια χρόνια νευρολογική αυτοάνοση ασθένεια, κατά την εκδήλωση της οποίας το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται και καταστρέφει τη μυελίνη που περιβάλλει τους άξονες των νευρώνων (εγκεφαλικών κυττάρων), με αποτέλεσμα την απομυελίνωση και τη δημιουργία της απομυελινωτικής πλάκας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον εκφυλισμό του νευράξονα, μέσω του οποίου μεταφέρονται οι πληροφορίες από νευρώνα σε νευρώνα.
Η νόσος πλήττει περίπου 2,5 εκατομμύρια, κυρίως νεαρά, άτομα παγκοσμίως και αποτελεί μια πολυπαραγοντική ασθένεια, τα συγκεκριμένα αίτια της οποίας δεν έχουν ακόμα διασαφηνιστεί. Η φαρμακευτική παρέμβαση περιλαμβάνει τη χρήση ανοσοτροποποιητικών παραγόντων, όπως η ιντερφερόνη β και η οξεϊκή γλατιραμέρη, τη χορήγηση ανοσοκατασταλτικών, όπως η μιτοξανδρόνη και πιο πρόσφατα τη χορήγηση μονοκλωνικών αντισωμάτων, όπως το ναταλιζουμάμπ.
Εξάλλου, όπως αναφέρθηκε, κατά τα τελευταία χρόνια προωθείται η μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων για καταπολέμηση της νόσου, όμως για τη συγκεκριμένη θεραπευτική προσέγγιση δεν υπάρχουν ακόμα επαρκή επιστημονικά δεδομένα ούτε για την αποτελεσματικότητα, αλλά ούτε για την ασφάλειά της.
Σύμφωνα με τις τελευταίες απόψεις, όπως επεσήμαναν οι επιστήμονες, η έγκαιρη αντιμετώπιση και η επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου, πριν μεταπέσει στην εκφυλιστική της μορφή, αποτελεί πια καθοριστικό θεραπευτικό στόχο. Σε αυτό το πλαίσιο, η σύγχρονη τεχνολογία και ιδιαίτερα η νευροαπεικόνιση παρέχει μια ευοίωνη προοπτική για την θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου.
Εξάλλου, χάρη και στις νέες γενετικές εξελίξεις, προωθούνται νέες πρωτοποριακές πειραματικές προσεγγίσεις που έχουν αυξήσει τις επιστημονικές γνώσεις για τους περιβαλλοντικούς και γενετικούς παράγοντες που επηρεάζουν την εκδήλωση και πορεία της νόσου. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν το συσχετισμό της νόσου με προϋπάρχουσες μολύνσεις από ιούς, τον τρόπο ζωής, τις διατροφικές συνήθειες, καθώς και ορμονικούς παράγοντες. Οι επιστήμονες εμφανίζονται αισιόδοξοι ότι μελλοντικά θα καταστεί εφικτός ο σχεδιασμός πιο αποτελεσματικών και εξειδικευμένων θεραπευτικών προσεγγίσεων σε αντίθεση με τις ήδη υπάρχουσες θεραπείες που αποσκοπούν απλώς στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
