Κανόνισα ώστε η μετακόμιση να γίνει στα μέσα Φεβρουαρίου ώστε να μείνει χρόνος να ετοιμάσω και το παλιό σπίτι (να το βάψω για να μπορέσει η ιδιοκτήτης να το νοικιάσει άμεσα, μη χάνει και το ενοίκιο με τέτοιους καιρούς). Εν το μεταξύ είχαν βγει το κοινόχρηστα του Ιανουαρίου για τα οποία (εφόσον είχα ήδη πληρώσει το ενοίκιο του Φεβρουαρίου, και ποτέ δεν άργησα ούτε ΜΕΡΑ την πληρωμή του ενοικίου) ενημέρωσα τον ιδιοκτήτη να τα πληρώσει από το ποσό της εγγύησης που λογικά θα έπρεπε να μου δώσει πίσω εφόσον του παρέδιδα το σπίτι στην κατάσταση που το παρέλαβα. Ο διαχειριστής και ο ιδιοκτήτης ζήτησαν να τους πληρώσω εγώ τα κοινόχρηστα, και αφού παρέδιδα το σπίτι να μου δώσουν πίσω την εγγύηση, αλλά αρνήθηκα (διότι και σε προηγούμενο σπίτι πάλι ο ιδιοκτήτης μου έφαγε την εγγύηση).
Επίσης ζήτησα να φροντίσουν άμεσα για την έκδοση των κοινοχρήστων του Φεβρουαρίου ώστε να ξεκαθαρίσουμε όλους τους λογαριασμούς (να σημειώσω ότι έχω πληρώσει και ένα ποσό για αποθεματικό πετρελαίου, το οποίο κανονικά θα έπρεπε να πάρω πίσω εφόσον έχω πληρώσει όλα τα κοινόχρηστα). Πραγματικά έγινε η μετακόμιση, έβαψα το σπίτι (και όταν λέμε έβαψα το εννοούμε, διότι έχω δει το βάψιμο που κάνουν οι περισσότεροι ενοικιαστές όταν φεύγουν) μέσα στο Φεβρουάριο και έμεινε ένα ποσό 100¤ (από το σύνολο της εγγύησης και του αποθεματικού) το οποίο ο ιδιοκτήτης θα έπρεπε να μου καταβάλει και εγώ να του δώσω το ένα ζευγάρι κλειδιά που έμεινε στην κατοχή μου.
Το αποτέλεσμα είναι ο ιδιοκτήτης (τρία διαμερίσματα δικά του, μόνο σε αυτή την οικοδομή) να μη μου δίνει το ποσό διότι όπως ισχυρίστηκε "περνάει δύσκολα, και έπρεπε να τον καταλάβω". Επίσης χαρακτήρισε την πράξη μου ως εκβιασμό ενώ απέφυγε να χαρακτηρίσει τη δική ως κλεψιά. Βρήκε δε χίλιες δικαιολογίες του τύπου " δεν έβαλες καλής ποιότητας χρώμα" (KRAFFT) δεν έγινε ποιοτική δουλειά (για την οποία μέχρι να ζητήσω τα 100¤ δεν έγινε ποτέ λόγος, είχε κλειδιά και επισκεπτόταν το σπίτι καθημερινά εφόσον έμενε στην ίδια οικοδομή), δεν ήταν ακριβώς το ίδιο χρώμα (λες και έπρεπε να πετύχω ακριβώς τον τόνο του μπεζ), αμφισβήτησε το ποσό για το αποθεματικό πετρελαίου (για το οποίο ευτυχώς είχα πάρει μια πρόχειρη απόδειξη) και άλλα πολλά. Εν ολίγοις ήταν μια στην κλάψα και μια στη δικαιολογία και ότι πιάσει.
Αυτά από μια γυναίκα που ζει μόνη με το παιδί της, είναι άνεργη από τον περασμένο Ιούλιο και "δεν περνάει δύσκολα" κατά την άποψη του ιδιοκτήτη.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
