Στην έκρηξη του ατομικού αντιδραστήρα το 1986 στην τότε Σοβιετική Ουκρανία, μεγάλα τμήματα της Ευρώπης μολύνθηκαν στη χειρότερη πυρηνική καταστροφή στην παγκόσμια ιστορία. Απεναντίας, στην περίπτωση του Φουκουσίμα η δυνατότητα του υλικού που μπορεί να εκτραφεί μέσα στον αντιδραστήρα φθίνει με τον χρόνο.
«Στη χειρότερη περίπτωση, το ραδιενεργό νέφος δεν πρόκειται να ανέλθει σε πολύ μεγάλο ύψος στην ατμόσφαιρα. Αυτά είναι καλά νέα για τον κόσμο, κακά όμως για την Ιαπωνία», τονίζει ο Γιαν Μπέρανεκ, επικεφαλής της Διεθνούς Πυρηνικής Εκστρατείας της περιβαλλοντικής οργάνωσης Γκρινπίς.
Ο Μπάρανεκ δήλωσε πως η μόλυνση από ραδιενεργό Καίσιο θα καταστήσει πλήρως ακατοίκητες ορισμένες περιοχές κοντά στον πυρηνικό σταθμό τουλάχιστον για κάποιες δεκαετίες, όπως έγινε και με το Τσερνόμπιλ.
«Βρισκόμαστε στην απαρχή της καταστροφικής φάσης», τόνισε σχετικά με την προσπάθεια των Ιαπώνων να αποτρέψουν τα χειρότερα ο Σεμπάστιαν Πφλουγκμπέιλ, πρόεδρος της γερμανικής ιδιωτικής Εταιρείας Ραδιενεργούς Προστασίας.
«Ίσως θα έπρεπε να προσευχηθούμε», τόνισε ο ίδιος, προσθέτοντας πως σωτηρία για τα 127 εκατ. των Ιαπώνων από τις ραδιενεργές ατμοσφαιρικές κατακρημνίσεις, ή από άλλα πυρηνικά κατάλοιπα, θα είναι μόνον ένας άνεμος που θα τις μεταφέρει επί το ανατολικώτερον στον Ειρηνικό. Ο ίδιος πρόσθεσε πως ορισμένες περιοχές, σε περίπτωση μόλυνσης ορισμένες ιαπωνικές περιοχές θα παραμείνουν απαγορευμένες.
Πολλοί ειδήμονες τονίζουν πως το αποτέλεσμα ναι μεν θα είναι χειρότερο από την μερική τήξη του πυρήνα στο Θρι Μάιλ Άιλαντ στις ΗΠΑ, το 1979, το οποίο δεν προκάλεσε εκτεταμένα προβλήματα υγείας, αλλά ομολογουμένως θα είναι ελαφρύτερο από την περίπτωση του Τσερνόμπιλ.
Στο Τσερνόμπιλ εξερράγη καθ’ ολοκληρίαν ο πυρήνας του σταθμού. Παράλληλα υπήρξε και πολλή ζέστη και αυτό το οδήγησε ψηλά στην ατμόσφαιρα», τόνισε ο Μάλκομ Κρικ, γραμματέας της Αμερικανικής Επιστημονικής Επιτροπής για τα Αποτελέσματα της Ατομικής Ενέργειας.
Ο ίδιος τόνισε πως η Φουκουσίμα είναι «μία σοβαρή κατάσταση αλλά είναι επίσης πολύ νωρίς να πούμε το ο,τιδήποτε» σχετικά με το ποιο μπορεί να είναι το χειρότερο αποτέλεσμα.
Με την άποψη ότι η Φουκουσίμα δεν είναι Τσερνόμπιλ συμφωνούν και οι Μάλκομ Γκρίμστον, ειδικός για τα πυρηνικά στο βρετανικό Τσάθαμ Χάουζ και Λόρενς Τζ. Ουΐλιαμς του Ινστιτούτου Τζον Τάιντελ για την Πυρηνική Έρευνα. Αντίθετα, ο καθηγητής Χαβιέρ Ντίες , επικεφαλής της Πυρηνικής Μηχανικής στο Πολυτεχνείο της Βαρκελώνης τόνισε πως «όπως είναι τα πράγματα, τίποτε δεν μπορεί να αποκλεισθεί».
Από την πλευρά του, ο Ρίτσαρντ Γουέικφορντ του Δαλτώνειου Πυρηνικού Ινστιτούτου στο Πανεπιστήμιο του
