μηχανισμοί (ιδεολογικοί και καταστατικοί) παραλύουν, οι ανεύθυνοι-υπεύθυνοι ψελλίζουν κάτι ασυνάρτητες γενικότητες, οι κυβερνώντες μετράνε το πολιτικό κόστος, η μείζων αντιπολίτευση τα πιθανά οφέλη, οι διάφορες Αριστερές την ανέξοδη και το πρόβλημα παραμένει εκεί.
Τα αυτά συνέβησαν και συμβαίνουν με τη σύγχρονη ασθένεια που ονομάζεται Υπατίτιδα. Οι μεν από την Κρήτη τους μετανάστες, οι δε τους οδήγησαν στη Νομική, οι Πρυτάνεις τους έδωσαν και τους πήραν το «άσυλο», κάποιοι φωστήρες τους πήγαν στην Υπατία (πιστεύοντας –αφελώς;- ότι θα έφευγαν μετά από 15 μέρες;), οι απεργοί πείνας κινδυνεύουν να υποστούν ανεπανόρθωτη βλάβη, η κυβέρνηση υφίσταται ασηκωτη πίεση, οι υπουργοί διαφωνούν ως προς τον καλύτερο (γι’ αυτούς) χειρισμό, οι γιατροί προειδοποιούν, οι «αλληλέγγυοι» ρητορεύουν χωρίς να ρισκάρουν και το γαϊτανάκι ανεύθυνο-υπευθυνότητας καλά κρατεί.
Τι περιμένουν όλοι αυτοί; Μάλλον θαύμα.
Ποιος θα το κάνει; Ο θεός, ο καιρός, η τύχη, κάτι τι που δεν το ξέρουμε.
Ποιον θα οφελήσει το θαύμα; Όλους, αφού όλοι θέλουν να βγουν από τη δύσκολη θέση δίχως να φανεί ότι υποχωρούν.
Και γιατί αφού όλοι θέλουν να λύσουν τον κόμπο δεν κάθονται να το συζητήσουν οι ίδιοι ή να το αναθέσουν σε κοινής αποδοχής τρίτους να το πράξουν;
Απλούστατα, διότι εδώ είναι Ελλάδα και η συγνώμη-λάθος θεωρείται χειρότερη από την ήττα (ή ακόμα κι από τη θεραπεία του κακού).
Τα αυτά συνέβησαν και συμβαίνουν με τη σύγχρονη ασθένεια που ονομάζεται Υπατίτιδα. Οι μεν από την Κρήτη τους μετανάστες, οι δε τους οδήγησαν στη Νομική, οι Πρυτάνεις τους έδωσαν και τους πήραν το «άσυλο», κάποιοι φωστήρες τους πήγαν στην Υπατία (πιστεύοντας –αφελώς;- ότι θα έφευγαν μετά από 15 μέρες;), οι απεργοί πείνας κινδυνεύουν να υποστούν ανεπανόρθωτη βλάβη, η κυβέρνηση υφίσταται ασηκωτη πίεση, οι υπουργοί διαφωνούν ως προς τον καλύτερο (γι’ αυτούς) χειρισμό, οι γιατροί προειδοποιούν, οι «αλληλέγγυοι» ρητορεύουν χωρίς να ρισκάρουν και το γαϊτανάκι ανεύθυνο-υπευθυνότητας καλά κρατεί.
Τι περιμένουν όλοι αυτοί; Μάλλον θαύμα.
Ποιος θα το κάνει; Ο θεός, ο καιρός, η τύχη, κάτι τι που δεν το ξέρουμε.
Ποιον θα οφελήσει το θαύμα; Όλους, αφού όλοι θέλουν να βγουν από τη δύσκολη θέση δίχως να φανεί ότι υποχωρούν.
Και γιατί αφού όλοι θέλουν να λύσουν τον κόμπο δεν κάθονται να το συζητήσουν οι ίδιοι ή να το αναθέσουν σε κοινής αποδοχής τρίτους να το πράξουν;
Απλούστατα, διότι εδώ είναι Ελλάδα και η συγνώμη-λάθος θεωρείται χειρότερη από την ήττα (ή ακόμα κι από τη θεραπεία του κακού).
aixmi.gr
