και αντιπροσωπεύοντας μια παρέα φοιτητών της Νομικής Αθηνών που έτυχε να διαβάσει την εν λόγω ανάρτηση, επιθυμούμε να διατυπώσουμε ένα μόνο μέρος της αντίληψης που έχουμε περί τα πράγματα -δεδομένου ότι το θέμα που έθεσε η "συνάδελφος" είναι εκτενέστατο και δεν επαρκεί ο χώρος που προσφέρει ένα ιστολόγιο για την πλήρη ανάπτυξη του θέματος - έτσι ώστε να τεθούν στη σωστή τους βάση.Χωρίς να είναι αναγκαίο να είναι κανείς νομικός, εύλογα κατανοεί πως επειδή σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο της Νομικής του εξωτερικού διδάσκεται οποιοδήποτε Σύνταγμα εκτός από το ελληνικό και οποιοιδήποτε νόμοι εκτός από τους ελληνικούς,κάθε συζήτηση σε διαφορετική βάση από την προκειμένη παρέλκει και επομένως όσο πλήρη και να είναι τα μαθήματα που διδάσκονται στο μη ελληνικό πανεπιστήμιο που φοιτείτε, όπως λέτε, έχουμε τη γνώμη ότι δεν μπορούν να υποκαταστήσουν αυτά που γίνονται στα τρία πανεπιστήμια της Νομικής της χώρας μας και τα οποία είναι άμεσα συννυφασμένα μe την ελληνική πραγματικότητα, δεδομένου επιπροσθέτως ότι τα μαθήματα που διδάσκονται σε οποιαδήποτε Νομική Σχολή ανά όλον τον κόσμο είναι προσαρμοσμένα στο είδος του δικαιικού συστήματος το οποίο εφαρμόζει η συγκεκριμένη χώρα στην οποία λειτουργεί το αντίστοιχο τμήμα Νομικής και προεξαρχόντως στους νόμους που εφαρμόζει σε συνάρτηση με το σύστημα απονομής δικαιοσύνης και τις ιδιαιτερότητες που αυτό εμφανίζει.Επομένως, με τις ανωτέρω σύντομες σκέψεις γίνεται κατανοητό ότι η αδικία που πιστεύετε ότι υφίστασθε (ο ένας "επιπλέον" χρόνος που ο νόμος θέτει ως προυπόθεση για τις εξετάσεις καθώς και οι εξετάσεις αυτές καθ' αυτές ) μάλλον αδικία δεν είναι αλλά ορθότερα θα έπρεπε να εξετάζεστε όλα ανεξαιρέτως τα μαθήματα που το ελληνικό ΥΠΕΠΘ καθόρισε ως υποχρεωτικά και τα συμπεριέλαβε στο πρόγραμμα σπουδών, ούτως ώστε να παίρνετε μια μικρή τουλάχιστο ιδέα για τον τρόπο εφαρμογής των ελληνικών νόμων, οι οποίοι επαναλαμβάνουμε ,παρουσιάζουν τις ιδιαιτερότητες τους.Δευτερεύοντως σχετικά με το θέμα του γιατί επιτρέπεται ανεξέλεγκτα επί πολλά συναπτά έτη να αναγνωρίζουν τα πτυχία τους ιατροί και δικηγόροι που έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό θα πρέπει μαλλον να ανατρέξει κανείς στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν στην Ελλάδα όλα τα πράγματα που χρίζουν νομιμοποίησης, η οποία άλλον τρόπο δεν έχει για να επιτευχθεί από την συνδρομή της πολιτικής "αρωγής".Και τέλος, ένας καλόπιστος παρατηρητής γνωρίζοντας ότι το ανθρώπινο σώμα είναι ένα και άρα-υποτιθέσθω ότι όλα τα πανεπιστήμια ιατρικής π.χ.Βουλγαρίας,Ρουμανίας είναι το ίδιο αξιόπιστα με τα ελληνικά - μπορεί με κάποιες ίσως μόνο επιφυλάξεις να ισχυρισθεί ότι οι ιατροί που έρχονται από έξω μπορούν να υπηρετήσουν με υψηλό αίσθημα ευθύνης και έχοντας ως κτήμα τις γνώσεις που απέκτησαν στις χώρες που σπούδασαν το λειτούργημα τους στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία, ισχύει όμως το ίδιο για τους εφαρμοστές τπυ Δικαίου;Οι τελευταίοι τι δίκαιο και ποιους νόμους θα εφαρμόσουν από οποιαδήποτε θέση- ελπίζουμε από αυτή του δικηγόρου γιατι αν δικάσουν.. - τους γαλλικούς ή τους αγγλικούς;
Αναγνώστης
