tromaktiko: Τα ιγκουάνα πεθαίνουν στην Ελλάδα

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Τα ιγκουάνα πεθαίνουν στην Ελλάδα



Δεκάδες χιλιάδες ιγκουάνα έχουν πεθάνει την τελευταία δεκαετία στη χώρα μας, επειδή οι ιδιοκτήτες τους τα εγκαταλείπουν, μην γνωρίζοντας πώς να τα φροντίσουν. Τα εξωτικά ζώα, που κατοικούν αποκλειστικά στην κεντρική και νότια Αμερική και τα νησιά της Καραϊβικής, έγιναν διάσημα στην Ελλάδα την περίοδο 2001-2002, εξαιτίας μιας δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς. «Τότε έγινε και το μεγάλο “μπαμ”. Ολοι ήθελαν να αποκτήσουν ένα ιγκουάνα, χωρίς ωστόσο να γνωρίζουν τίποτε για το ζώο», εξηγεί ο κύριος Μαρίνος Πρωτόπαπας, ιδιοκτήτης pet shop στην Αθήνα, το οποίο ειδικεύεται στα ερπετά.

Την ίδια περίοδο, τα εισαγόμενα ιγκουάνα ξεπέρασαν τα 20.000 ετησίως, από τα οποία μόνο το 1% επιβίωσε. Πολλά κατέληξαν πριν ακόμη φθάσουν στην αγορά, ενώ τα περισσότερα πέθαναν είτε στα χέρια των αγοραστών είτε λίγο αργότερα, όταν εγκαταλείφθηκαν από τους ίδιους.

Κόστος αγοράς

Οι περισσότεροι που αγοράζουν τέτοια ζώα ως κατοικίδια δεν γνωρίζουν σχεδόν τίποτα γι’ αυτά, όμως τα επιλέγουν επειδή είναι «της μόδας» και κοστίζουν φθηνά - περίπου 20 ευρώ το ένα. Αυτό που κυρίως δεν ξέρουν είναι ότι μέσα σε 1-2 χρόνια, το μικρό ιγκουάνα μπορεί να ξεπεράσει το ένα μέτρο σε μήκος και να φτάσει ακόμη και το 1,70 μετά από κάποιο διάστημα. Εξίσου σημαντικό και άγνωστο στους περισσότερους είναι ότι για να επιβιώσει, χρειάζεται μεγάλους χώρους, υψηλή θερμοκρασία και υγρασία.

Τα αφήνουν στον δρόμο

Ο μεγάλος αριθμός εγκαταλελειμμένων ζώων δείχνει ότι οι περισσότεροι αγοραστές δεν μπορούν να τα φροντίσουν, ούτε έχουν υπολογίσει εξ αρχής το κόστος συντήρησης. «Τα αφήνουν όπου βρουν, κυρίως στο Αττικό Πάρκο ή σε κέντρα περίθαλψης, ακόμη και στον δρόμο», τονίζει η Λία Μπάρμπα, διαχειρίστρια της ιστοσελίδας www.iguana.gr/.

Όσα ιγκουάνα έχουν βρεθεί ζωντανά σε πάρκα, πλατείες ή και σε μπαλκόνια είναι συνήθως σε άθλια κατάσταση, τραυματισμένα, νηστικά και πολλές φορές ετοιμοθάνατα. «Εχω παραλάβει ιγκουάνα ακόμη και σε κρατητήριο. Είχε μήκος περίπου 1,20 μ. και η Αστυνομία το κρατούσε γιατί δεν ήξερε τι να το κάνει», αναφέρει η Λ. Μπάρμπα.

Βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει κανένας ειδικός χώρος για τη φιλοξενία τους, ούτε εξειδικευμένοι κτηνίατροι, ενώ εξαιρετικά δύσκολο είναι να βρεθεί κάποιος «ανάδοχος» για τα εγκαταλελειμμένα ερπετά, λόγω του μεγάλου μεγέθους τους.

«Το σίριαλ έκανε μεγάλη ζημιά στα συγκεκριμένα ζώα. Μάλιστα, οι πωλήσεις χτύπησαν νέο ρεκόρ όταν η σειρά προβλήθηκε σε επανάληψη και έξι μήνες αργότερα αυξήθηκαν οι εγκαταλείψεις», επισημαίνει η Λ. Μπάρμπα. Η μεγάλη ζήτηση, δε, είχε ως αποτέλεσμα να πωλούνται εκατοντάδες ιγκουάνα σε πανηγύρια σε όλη την Ελλάδα. Τα ζώα βρίσκονταν σε συνθήκες εξαθλίωσης -παγωμένα στους 15 βαθμούς- και τα περισσότερα πέθαναν.

Ειδική φροντίδα

Τα ερπετά απαιτούν ειδικές συνθήκες διαβίωσης και οι καθημερινές τους ανάγκες διαφέρουν σημαντικά από τα θηλαστικά και τα παραδοσιακά κατοικίδια, όπως οι σκύλοι και οι γάτες. Το ιγκουάνα χρειάζεται συγκεκριμένο περιβάλλον για να διατηρηθεί στη ζωή. Το κλουβί του (τεράριουμ) πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο, έτσι ώστε όσο μεγαλώνει το ερπετό να έχει ζωτικό χώρο για να αναπτύσσεται. Η θερμοκρασία πρέπει να είναι μεταξύ 25-38 βαθμών Κελσίου και η υγρασία περίπου στο 70%. Απαραίτητη είναι η αγορά λάμπας με ειδική ακτινοβολία UVA και UVB, η οποία πρέπει να αντικαθίσταται μετά από 6 μήνες. Η διατροφή του ιγκουάνα δεν έχει μεγάλο κόστος, αφού τρέφεται αποκλειστικά με λαχανικά, όπως ραδίκια, αγριόχορτα, ρόκα, σπανάκι, κινέζικο λάχανο κ.λπ.

Gourmet μεζεδάκι στην Αμερική!

Στις φάρμες της Ονδούρας, απ’ όπου προέρχονται τα περισσότερα εισαγόμενα ιγκουάνα που καταλήγουν στην αγορά, εκτρέφονται μέχρι και για βρώση! Τα ιγκουάνα προορίζονται για τοπικές ταβέρνες και gourmet εστιατόρια στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, καθώς θεωρούνται παραδοσιακός μεζές στην κεντρική Αμερική και καταναλώνεται εδώ και αιώνες από τους κατοίκους της Κόστα Ρίκα, της Νικαράγουα και άλλων γειτονικών χωρών.

Τηγανητά, ψητά στα κάρβουνα, στον ατμό ή στην κατσαρόλα με σάλτσα καρύδας, υπάρχουν δεκάδες συνταγές για το μαγείρεμά τους, ενώ όσοι τα έχουν δοκιμάσει λένε πως το κρέας τους θυμίζει έντονα κοτόπουλο. Η αυξημένη ζήτηση τα τελευταία χρόνια, ειδικά στις ΗΠΑ, έχει οδηγήσει σε μεγαλύτερη παραγωγή στα εκτροφεία, ενώ σε πολλές περιοχές, όπως το Ελ Σαλβαδόρ, έχει απαγορευτεί το κυνήγι, για να προστατευθούν οι άγριοι πληθυσμοί.

real.gr
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!