Η σχεδιαζόμενη εγκατάλειψη της «Λουίζας», που όπως είναι γνωστό μπορεί να λειτουργεί ως χειμερινός δημοτικός κινηματογράφος και συνάμα ως θεατρική σκηνή, και η οποία κατά καιρούς φιλοξενεί διάφορες πνευματικές, καλλιτεχνικές και πολιτικές εκδηλώσεις, θα αποτελέσει συντριπτικό χτύπημα στην γενικότερη πνευματική και πολιτική ζωή της τοπικής κοινωνίας. Οι κάτοικοι του Βύρωνα πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι ο κινηματογράφος αυτός, εκτός του ότι βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης, αποτελεί βασικά το τελευταίο καταφύγιο - στέγη, που έχει απομείνει, για την οργάνωση πνευματικών, καλλιτεχνικών και πολιτικών εκδηλώσεων στο Δήμο του Βύρωνα. Η δημαρχιακή αναφορά ότι οι δραστηριότητες της «Λουίζας» θα μεταφερθούν στο εστιατόριο ΑΣΤΡΑ, μόνο ως κοροϊδία μπορεί να εκληφθεί, αφού είναι γνωστό ότι τα ΑΣΤΡΑ δεν μπορούν να παίξουν τον ρόλο κινηματογράφου ή θεατρικής σκηνής και η δομή τους δεν προσφέρεται γενικότερα για πνευματικές εκδηλώσεις.
Η απόφαση του κ. Χαρδαλιά, η οποία φέρνει την γνωστή σφραγίδα του αιφνιδιασμού και της «πραιτοριανής απολυταρχίας» και βρίσκεται έξω από κάθε πνεύμα διαβούλευσης με τις δημοτικές παρατάξεις και τις τοπικές κοινωνικές οργανώσεις αλλά και τις απαιτήσεις ενός μεσοπρόθεσμου στοιχειώδους δημοτικού προγραμματισμού στον Πολιτισμό, φαίνεται να υπαγορεύεται: Πρώτον, από την οικονομική κατάσταση του Δήμου και δεύτερον από την αγοραία αντίληψη που κυριαρχεί στην κορυφή της δημοτικής παράταξης της Ν.Δ., για τον πολιτισμό, Ιστορικά, σε περιόδους κρίσης, βασικοί στόχοι του συστήματος αποτελούσαν πάντα το ψωμί του εργάτη ο πολιτισμός και οι ελευθερίες!
Η δημοτική αρχή η οποία έχει ανακηρύξει την σπατάλη σε αρχή της πολιτικής της, είναι βέβαιο ότι θα προβάλλει την εξοικονόμηση των έξη χιλ. ευρώ από το νοίκι της «Λουίζας» ως δήθεν μέτρο σωτηρίας του Δήμου, την ώρα που μόνο τα πολυτελή διαφημιστικά φυλλάδια των προεκλογικών «απολογισμών» του Δημάρχου, της κ. Γερασιμίδου ως προέδρου των ΚΑΠΗ και της κ. Δάφνης ως προέδρου του Πνευματικού Κέντρου, στοίχισαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ στους δημότες (μιλάμε μόνο για το 2010), ενώ δεκάδες χιλιάδες ευρώ στοίχισε επίσης στον Δήμο η αυθαίρετη και παράνομη ενοικίαση (επί πολλά χρόνια) αίθουσας πίνκ-πόνκ για λογαριασμό του Αθηναϊκού!.....
Έχουμε όμως και συνέχεια : Τριακόσιες χιλιάδες ευρώ στοίχισαν οι νέοι κάδοι, που αγοράστηκαν και αυτοί προεκλογικά και ένα σημαντικό μέρος τους αποδείχτηκαν ελαττωματικοί, ενώ οι παλιοί κάδοι, που με μια μικρή επισκευή θα ήταν χρήσιμοι, είναι σήμερα πεταμένοι από δώ και από εκεί σε διάφορα μέρη του Δήμου. Αληθινή πρόκληση επίσης αποτελούν τα χιλιάδες ευρώ που πετιούνται κυριολεκτικά στα ενοίκια των «δημοτικών ιατρείων» στην οδό Κύπρου, τα οποία προ πολλού είναι άδεια από προσωπικό και προ πολλού άχρηστα! Κλείνουμε, προς το παρόν, αυτή την σύντομη αναφορά με μερικά ακόμα στοιχεία της πολιτικής της σπατάλης: Τα 20.000 ευρώ που αφαιρέθηκαν παράνομα από το ταμείο του Πνευματικού Κέντρου και δόθηκαν στην επαγγελματική ομάδα μπάσκετ γυναικών του Αθηναϊκού, την οποία όπως είναι γνωστό «μανατζάρει» ο κ. Χαρδαλιάς. Για τον τρόπο που χρησιμοποιούνται οι δημοτικοί πόροι θα επανέλθουμε!
Πρέπει να σημειωθεί ότι συγκριτικά με τους γειτονικούς δήμους, (Υμηττός Δάφνη, Ηλιούπολη, Αργυρούπολη, Καισαριανή), ο Δήμος Βύρωνα είναι ίσως ο μοναδικός, ο οποίος δεν διαθέτει δικό του Δημαρχείο, όπως δεν διαθέτει και κανένα απολύτως κτίριο πολιτισμού, ικανό να φιλοξενήσει και να προάγει τις σύγχρονες και πιεστικές απαιτήσεις στους τομείς των τεχνών, της επιστήμης και ευρύτερα της πολιτιστικής δημιουργίας.
Η 8ετής θητεία Χαρδαλιά σημαδεύεται από μια σοβαρή υποχώρηση στο περιεχόμενο της πνευματικής ζωής της πόλης. Δεν αντιμετωπίστηκε το κτιριακό πρόβλημα το οποίο γονατίζει εξαιρετικά τις δυνατότητες στον τομέα του πολιτισμού και κυρίως δεν διατυπώθηκε ΠΟΤΕ και δεν προβλήθηκε από τον Δήμο προς τις κυβερνήσεις, κανένα απολύτως αίτημα για να χρηματοδοτηθεί μερικώς ή συνολικότερα ένα μέγαρο πολιτισμού ή η απόκτηση μικρότερων κτιριακών μονάδων κατάλληλων για τις ανάγκες της πνευματικής ζωής. Το «κυρίως γεύμα» του δημοτικού πολιτισμού στην πόλη ήταν και είναι το «Φεστιβάλ των Βράχων» με τις γνωστές συναυλίες τραγουδιού που αποτελούν δυστυχώς μονίμως περίπου το 80% του συνόλου των πολιτιστικών εκδηλώσεων κάθε χρόνο, ενώ εκτός από αυτό είναι και πανάκριβες. Οι αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις ή άλλες πνευματικές εκδηλώσεις στο Φεστιβάλ είναι ελάχιστες! Οι επαναλαμβανόμενες συναυλίες τραγουδιού αποτελούν μόνιμα αναμασήματα ενός μονομερούς και εμπορευματοποιημένου πια πολιτισμού, που χρησιμοποιείται από μια μεγάλη μερίδα δημάρχων και δημοτικών παραγόντων, γιατί πριν από όλα αποτελούν πηγή σημαντικών εσόδων, πεδία καλλιέργειας προοδευτικού προφίλ, διεύρυνσης της δικτύωσης με τα επιτελεία ατζέντηδων και «χορηγών» αλλά και πεδίο προσωπικών σχέσεων και προβολής τόσο των δημάρχων όσο και διάφορων στελεχών του συστήματος, που συνήθως στο όνομα του πολιτισμού σέρνονται με τα γυαλιστερά κουστούμια τους και «παρατεταμένη την χείρα» γύρω από τα πολιτικά κέντρα εξουσίας….!
Η πολιτιστική δουλειά στην νεολαία, οι εκδηλώσεις για την ποίηση, τη φιλολογική δημιουργία και την κλασσική μουσική, οι επιστημονικές διαλέξεις για τα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα, η ιδιαίτερη δουλειά ανάδειξης της ερασιτεχνικής δημιουργίας και η παρουσίαση αντιπροσωπευτικών δειγμάτων του λαϊκού πολιτισμού, έχουν κυριολεκτικά εξαφανισθεί από την πολιτισμική δράση του Δήμου, εξαιτίας της ζωώδους βαρβαρότητας της πολιτικής που υπαγορεύει «η αγορά» αλλά και την εχθρότητα ανθρώπων γυμνών από κάθε σχετική γνώση και αποξενωμένων από το αληθινό κόσμο του πολιτισμού και την ίδια την κοινωνία που υποφέρει. Πέρυσι, μέλος της επιτροπής μας, ρώτησε ηγετικό στέλεχος του Π.Κ και της παράταξης Χαρδαλιά γιατί το Π.Κ δεν οργανώνει λ.χ εκδηλώσεις κλασσικής μουσικής, και το στέλεχος απάντησε: «γιατί δεν θα έλθει κόσμος…» Αυτή είναι η αντίληψή τους για την αποστολή και τον ρόλο των δημόσιων πολιτιστικών φορέων στον πολιτισμό!
Στο επίπεδο των υποδομών, το παλιό αίτημα της δημιουργίας ενός σύγχρονου πνευματικού κέντρου, έχει μείνει στα χαρτιά των προεκλογικών υποσχέσεων της παράταξης του κ. Χαρδαλιά, όπως στα χαρτιά επίσης έμεινε η παλαιότερη πρόταση για αγορά της «Λουίζας», η οποία θα μπορούσε να έχει μετατραπεί από παλιά σε έναν αξιόλογο πολυχώρο πολιτισμού. Σήμερα, εκτός του γνωστού θερινού θεάτρου, οι μόνοι χώροι που υπάγονται στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου, αλλά βέβαια δεν προσφέρονται για πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις είναι: Το πάλαι ποτέ «στέκι νεολαίας» στο ταπητουργείο, το οποίο σήμερα χρησιμοποιείται από το «θεατρικό εργαστήρι» για εκμάθηση και πρόβες του πειραματικού θεάτρου του Π.Κ. Στο ίδιο κτίριο στεγάστηκε πρόσφατα και το σωματείο των εργαζομένων στο Δήμο! Τό παλιό κτίριο της Εργατικής Εστίας στην Ιθώμης, όπου στεγάζεται το «πνευματικό εργαστήρι», μια σύνθεση από ακατάλληλες αίθουσες, όπου παραδίδονται με πληρωμή μαθήματα ζωγραφικής, μουσικής, και χειροτεχνίας, σε μικρά παιδιά αλλά και ενήλικες. (Παρατήρηση: Ο Δήμος Βύρωνα είναι πιθανώς ο μόνος από τους γειτονικούς δήμους που δεν έχει ιδρύσει Δημοτικό Ωδείο!) Να σημειωθεί ότι για τις αίθουσες του Ταπητουργείου, στο οποίο όπως είπαμε στεγάζεται το «θεατρικό εργαστήρι», οι υπεύθυνοι του Π.Κ και η δημοτική αρχή, εξαναγκάζουν την σκηνοθέτιδα και υπεύθυνη του πειραματικού θεάτρου να εκτελεί και χρέη καθαρίστριας αφού ο δήμος δεν διαθέτει κανένα απολύτως προσωπικό καθαριότητας και φροντίδας του κτιρίου! Αυτοί είναι οι άνθρωποι που φροντίζουν για τον εκπολιτισμό μας!.....
Η «Επιτροπή για την Καταγραφή της Κατάστασης στον Δήμο Βύρωνα»
Ευγενία Κ.
Μαρία Ιωάννα, δικηγόρος
Σουλιώτης Δημήτρης
Στέφανος Σ.
Τριανταφυλλιά, η καθηγήτρια
