«Μείζον κοινωνικό πρόβλημα» που «συνιστά παραβίαση θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων», χαρακτήρισε το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών η Νίκη Γιάνναρη, μέλος της «Ομάδας Γυναικών Θεσσαλονίκης».
«Μία από τις αιχμηρότερες εκφάνσεις του φαινομένου τη συναντούμε στην άσκηση βίας στο πλαίσιο της οικογένειας (ενδοοικογενειακή βία), η οποία σπάνια δημοσιοποιείται, ακόμα σπανιότερα καταγγέλλεται και, κατά συνέπεια, δύσκολα εντοπίζεται και αντιμετωπίζεται», τόνισε η ομιλήτρια.
Η κ. Γιάνναρη ανέφερε ότι η έκταση και η οξύτητα του φαινομένου οδήγησε το 1986 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην έκδοση σχετικού ψηφίσματος, το οποίο προβλέπει τη λειτουργία ενός κέντρου υποδοχής και φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών ανά 10.000 κατοίκους. Για την πόλη της Θεσσαλονίκης, είπε, ότι «δεν υπάρχει καμιά, ούτε καν στοιχειώδης δομή υποστήριξης». Επισήμανε ότι η κακοποίηση των γυναικών δεν είναι μόνο σωματική, αλλά και ψυχολογική και οικονομική και σεξουαλική και αφορά όλα τα κοινωνικά, οικονομικά και μορφωτικά στρώματα και λειτουργεί ως «μηχανισμός ελέγχου και καθυπόταξης».
Η ομιλήτρια έκανε ειδική αναφορά σε έκθεση του Ευρωβαρόμετρου (1999), σύμφωνα με την οποία: Μία στις 5 γυναίκες ζει με βίαιο σύντροφο, μία στις 2 γυναίκες που δολοφονούνται κάθε χρόνο, έχουν πέσει θύματα του συντρόφου τους και μία στις 3 γυναίκες που φτάνουν στα επείγοντα περιστατικά νοσοκομείων, έπεσαν θύματα κακοποίησης από το σύζυγο ή σύντροφό τους.
Η κ. Γιάνναρη ανέφερε, τέλος, ότι η «Ομάδα Γυναικών Θεσσαλονίκης» ζητά από την επίσημη πολιτεία (από το δήμο) τη δημιουργία κέντρου υποδοχής, στήριξης και φιλοξενίας για τις γυναίκες που υφίστανται έμφυλη βία.
Από την πλευρά της, η δικηγόρος Αθηνά Γούλιαρου, εστίασε την ομιλία της στο νόμο 3500/2006 «περί ενδοοικογενειακής βίας», επισημαίνοντας ότι δεν υπήρχε πολιτική βούληση για τη θέσπιση του νόμου, παρά «ασφυκτικές πιέσεις» από το Συμβούλιο της Ευρώπης, καθώς έληγε το Μάρτιο του 2006 η προθεσμία. Χαρακτήρισε «πρόχειρο» το νόμο 3500/2006, καθώς -όπως είπε- δεν υπάρχει σ’ αυτόν ο όρος έμφυλη βία, δεδομένου ότι το «φύλο συνδέεται άμεσα τόσο με το φύλο του δράστη όσο και του θύματος».
«Το βασικότερο, όμως, είναι ότι δεν υπάρχει ουσιαστική προστασία και ασφάλεια των θυμάτων ούτε υποστηρικτικές δομές, όπως ξενώνες, συμβουλευτικά κέντρα και δωρεάν νομική και οικονομική στήριξη των θυμάτων», τόνισε χαρακτηριστικά η κ. Γούλιαρου.
Στην εκδήλωση μίλησε, επίσης, η προϊσταμένη του Κέντρου Κοινωνικής Στήριξης (ΚΚΣ) Φοίνικα Θεσσαλονίκης του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ), ψυχολόγος Μαργαρίτα Κελεσή. Την εκδήλωση διοργάνωσε η «Ομάδα Γυναικών Θεσσαλονίκης», με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
