(και τόσο ωφέλιμο ταυτόχρονα) όσο η μέλισσα και συνάμα να οδηγείς στην απελπισία ένα άνθρωπο που βλέπει την περιουσία του να καταστρέφεται. Ένα ερώτημα θέλω να θέσω όμως: γιατί δεν υπάρχει/υπήρχε η ίδια ευαισθησία από τους μελισσοκόμους όταν με δικές τους ενέργειες κατέστρεψαν ένα μεγάλο! τμήμα των Αττικών Πευκοδασών στο βωμό του υπερκέρδους;;(Αναφέρομαι φυσικά στον εμβολιασμό με την Μερκαλίνα - Βαμβακίαση) Εκεί δεν ήταν έγκλημα; Τα πευκάκια δεν είναι ζωντανοί οργανισμοί;; Μήπως τελικά όλοι κοιτάμε τα καλά και τα συμφέροντα και είμαστε ευαίσθητοι κατά το δοκούν...;
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
