Παραμύθι το μαζί τα φάγαμε

Το ότι είμαστε Βαλκάνια, δεν χρειάζεται κανείς να μας το υπενθυμήσει. Και ξέρετε κάτι; Καλά κάναμε.

Και με τη μικροδιαφθορά μας και με την ανεμελειά μας, και με την καλή μας τη ζωή. Είναι μεγάλο παραμύθι το μαζί τα φάγαμε. Βλέπουμε το δεντρο και χάνουμε το δάσος. Αυτά που φάγαμε εμείς σαν λαός δεν είναι ούτε το 1% αυτών που μας έφεραν στην χρεωκοπία. Μην παραμυθιάζεστε, δεν φταίνε ούτε οι μισθοί του δημοσίου, ούτε η μικροφοροδιαφυγή, ούτε η καλή ζωή του μικρομεσαίου. Αυτό είναι μύθος. Ξέρετε ποιό είναι το ποσοστό του χρέους της χώρας που δεν είναι τόκοι; 10-20%! Τα υπόλοιπα είναι τόκοι και τόκοι στους τόκους απο ληστρικά δάνεια που ξεκινούν απο το 1900! Το ελληνικό κράτος όπως είναι σήμερα δεν έχει κανένα πρόβλημα για να καλύψει όλα του τα εσωτερικά. Τα έσοδά του αρκούν να πληρώνει και το κεφάλαιο των δανείων που έχει πάρει. Έχει όμως πρόβλημα να πληρώσει τους ΤΟΚΟΥΣ των δανείων που έχει πάρει. Επίσης, το ελληνικό κράτος πληρώνει για μισθούς και συντάξεις δημοσίων υπαλλήλων ένα απο τα!  μικρότερα αναλογικά ποσό σε ποσοÏ! �τό ΑΕΠ. Πείτε ότι θέλετε για την ποιότητα των υπηρεσιών και τα ρουσφέτια κτλ. Το γεγονός παραμένει ότι δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Εκεί που αρπάχθηκαν και χάθηκαν όλα τα λεφτά είναι α) στο δανεισμό του δημοσίου απο το εξωτερικό, β)στα δημόσια έργα, γ) στην υπονόμευση μιας υγειούς οικονομικής ανάπτυξης . Αυτά τα λεφτά τα πήραν λίγοι, που ουδεμία σχέση έχουν με τον λαό. Έχουν καταφέρει να μας πείσουν ότι κάναμε φόνο, ενώ εμείς στην χειρότερη κλέψαμε μια καραμέλα. Τώρα μας έβαλαν σε ένα διαρκή κύκλο χρέους-ύφεσης-μέτρων-ληστρικού δανεισμού μέχρι που να μας πάρουν οτιδήποτε έχει οικονομική σημασία στη χώρα.
Οικονομική εισβολή δηλαδή.
Ως κράτος, όμως, το διεθνές δίκαιο μας δίνει το δικαίωμα να προσβάλουμε ένα χρέος όταν τίθεται θέμα εθνικής κυριαρχίας, ας μην το ξεχνάν αυτό οι ηγέτες.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ