Αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς. Είναι κοινή διαπίστωση όλων των πολιτικών δυνάμεων πλην του ΑΚΕΛ. Υπάρχει μια εμφανής ατολμία διαχείρισης καίριων προβλημάτων, όπως το κρατικό μισθολόγιο,το συνταξιοδοτικό και το γενικό σχέδιο υγείας. Για να πάμε μπροστά, πρέπει να βάλουμε σε τάξη τα δημόσια οικονομικά, να επιλύσουμε τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας και να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις και συνθήκες ανάπτυξης.
2. Θα ήθελα να αρχίσω από τη διαπίστωση, ότι η παρούσα φάση της διαδικασίας επίλυσης του κυπριακού προβλήματος, βρίσκεται πλέον σε τέλμα. Την ίδια ώρα, που ο χρόνος λειτουργεί σε βάρος της δικής μας πλευράς. Για παράδειγμα, δέστε το θέμα των εποίκων. Σήμερα μιλάμε για τετρακόσιες χιλιάδες εποίκους στα κατεχόμενα. Αριθμοί που τρομάζουν. Ευθύνη για το τέλμα έχει η Τουρκία και η απροθυμία της για λύση. Η δική μας όμως πλευρά, λόγω ανικανότητας, έκανε σοβαρά διαπραγματευτικά λάθη. Λάθη που διευκόλυναν την κατοχική δύναμη όπως η «κυπριακής ιδιοκτησίας λύση». Η οποία αποενοχοποίησε την κατοχική δύναμη. Αλλά και η συζήτηση κεφαλαίων του κυπριακού που η πλευρά μας είχε μόνο να δώσει καθώς επίσης και οι παραχωρήσεις του Προέδρου όπως για παράδειγμα η εκ περιτροπής Προεδρία, η σταθμισμένη ψήφος και η παραμονή πενήντα χιλιάδων εποίκων. Η επιστροφή από την Τουρκία της πόλης της Αμμοχώστου, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, θα δημιουργούσε μια νέα δυναμική στις διαπραγματεύσεις.
3. Η εμπλοκή με την πολιτική, απαιτεί την ενασχόληση με όλα εκείνα, που αφορούν τον πολίτη και την κοινωνία. Αυτό που διαπιστώνω ως αναγκαιότητα και που θα δώσω μάχες για να το πετύχουμε όλοι μαζί συλλογικά, είναι η δημιουργία μιας νέας σχέσης μεταξύ της πολιτικής και της ηθικής. Για μένα η καλύτερη πολιτική είναι η ειλικρίνεια. Όλα τα άλλα είναι διαδικαστικά θέματα, τα οποία θα διαχειριστούμε στη συνέχεια. Ο Πλούταρχος, εύστοχα αναφέρει ότι «Κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν ότι η πολιτική μοιάζει με θαλασσινό ταξίδι ή στρατιωτική εκστρατεία, ότι είναι κάτι που πρέπει να γίνει έχοντας ένα συγκεκριμένο στόχο κατά νου και το οποίο σταματά όταν επιτευχθεί αυτός ο στόχος. Πολιτική είναι τρόπος ζωής. Είναι η ζωή ενός πολιτικού και κοινωνικού όντος, το οποίο γεννιέται με αγάπη για τη δημόσια ζωή, με ευαισθησία για τους συνανθρώπους του και διαρκεί όσο υπάρχει ανάγκη» και στις μέρες μας, υπάρχει πραγματική ανάγκη.
4. Η Αμμόχωστος είναι η επαρχία της οποίας το κράτος έχει γυρίσει την πλάτη. Η παρούσα οικονομική κρίση όμως έχει επιδεινώσει την κατάσταση. Η περιοχή στερείται έργων υποδομής. Συζητάμε τώρα για αναβάθμιση του τουριστικού μας προϊόντος. Η λέξη κλειδί για την περιοχή Αμμοχωστου είναι η ανάπτυξη όπως η δημιουργία καζίνο, γηπέδων γκολφ, μαρίνων κτλ. Ανάπτυξη μέσα από ένα φιλόδοξο στρατηγικό σχέδιο εικοσαετίας. Παράλληλα, χρίζουν άμεσης αντιμετώπισης σοβαρά και καίρια προβλήματα όπως η ανεργία, η εγκληματικότητα, αλλά και τα προβλήματα του αγροτικού και κτηνοτροφικού κόσμου. Ένα επιπλέον πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο προσφυγικός κόσμος, είναι αυτό των εκ μητρογονίας προσφύγων. Κάτι, που αφορά μεγάλη μερίδα του προσφυγικού κόσμου της Αμμοχώστου.
5. Επειδή κάνατε αναφορά στον πολιτισμό να πω το εξής.
Την ελεύθερη Αμμοχωστου επισκέπτονται κάθε χρόνο 1.5 εκ. τουρίστες. Δεν θα έπρεπε στην περιοχή να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο μουσείο με στόχο να προβάλουμε τον Ελληνικό μας πολιτισμό; Ο οποίος αποτελεί, τη βάση του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός είναι σύνθεση του ελληνικού πνεύματος. Τώρα όσον αφορά την ερώτηση σας. Οι Κύπριοι πολίτες έχουν βαρεθεί, έχουν κουραστεί λέω εγώ. Τι πρέπει όμως να γίνει; Η απάντηση είναι απλή. Συμμετοχική δράση και πόλεμος στη μετριότητα, την αδιαφάνεια, στους επαγγελματίες πολιτικούς και τους επαναστάτες με τις παντόφλες. Εξάλλου η πολιτική είναι κατ’εξοχήν συλλογική προσπάθεια. Η αποχή είναι ανοχή. Ο πολίτης πρέπει να είναι συμμέτοχος, συνδιαμορφωτής. Όχι μόνο αυτών που τεκταίνονται στην Κύπρο, αλλά και ευρύτερα. Ο Σωκράτης έλεγε «Δεν είμαι Αθηναίος ή Έλληνας, αλλά πολίτης του κόσμου».
28 Φεβρουαρίου 2011
Μάριος Καλούδης
Υπεύθυνος Πολιτικού Γραφείου κ Τάσου Γιαπάνη
