Η αγωνία με την οποία περιέγραψαν οι παραπάνω φορείς του Νοσοκομείου Κιλκίς τις εξελίξεις που δρομολογούνται για τις υγειονομικές μονάδες του νομού οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η πολιτική απόφαση της Κυβέρνησης για την υποβάθμιση των δύο νοσοκομείων με ότι αυτό συνεπάγεται για δραστικές μειώσεις κλινικών, μειώσεις και μετατάξεις προσωπικού, δραστική μείωση χρηματοδότησης, καμία δυνατότητα χειρουργικών επεμβάσεων, περιορισμένων εργαστηριακών εξετάσεων κ.ά. Μία τέτοια εξέλιξη θα οδηγήσει σε απόγνωση χιλιάδες συμπολιτών μας οι οποίοι εξυπηρετούνταν από τις υπάρχουσες υποδομές. Αντί δε να τις βελτιώσουμε οδηγούμαστε σε υποβάθμιση στο όνομα των συγχωνεύσεων των Νοσοκομείων.
Αν όντως υπάρχει ανάγκη συγχωνεύσεων τότε το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι: υπάρχει αναγκαιότητα ύπαρξης μίας τουλάχιστον Δευτεροβάθμιας υγειονομικής Νοσοκομειακής μονάδας ή θα μπορούσαμε να εξυπηρετηθούμε από τους όμορους νομούς? Αν η απάντηση είναι ναι, τότε πρέπει να δούμε ποια θα είναι αυτή, ποιες δυνατότητες θα έχει και τι δυνατότητες θα έχουν οι περιφερειακές μονάδες πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Εδώ ελλοχεύει μια αντιπαλότητα μεταξύ Κιλκίς και Παιονίας η οποία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμβεί. Μια τέτοια εξέλιξη θα βοηθούσε αυτούς που επιδιώκουν την εξαφάνιση και των δύο Νοσοκομείων.
Η απουσία μέρους της Πολιτικής Ηγεσίας του Νομού μας και η αποχώρηση άλλων από την σύσκεψη, όπως και η μη τοποθέτηση κανενός τοπικού άρχοντα για τα τεκταινόμενα δείχνει την αμηχανία και ίσως την σκοπιμότητα της πολιτικής ηγεσίας του τόπου να μην διαχειριστούν τόσο σοβαρά ζητήματα. Η μεθόδευση μιας πολιτικής απόφασης στα κλειστά υπουργικά, κομματικά και βουλευτικά γραφεία κάθε άλλο παρά θετικές εξελίξεις θα έχει για το Νοσοκομείο Κιλκίς. Ένα Νοσοκομείο που χτίστηκε πέτρα – πέτρα από τους παππούδες μας πρόσφυγες την δεκαετία του τριάντα με αίμα και ιδρώτα. Οι επιπτώσεις για όσους υποστηρίξουν και υπογράψουν την υποβάθμιση αυτού του Νοσοκομείου θα είναι τεράστιες.
Η κοινωνία του Κιλκίς πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια της. Οι φορείς του Νομού μας άμεσα πρέπει να κινητοποιηθούν. Τα χρονικά περιθώρια είναι ασφυκτικά μέχρι τις 31-3-11 που θα ανακοινωθεί ο υγειονομικός χάρτης της χώρας. Η υποσχόμενη διαβούλευση μετά από αυτήν την ημερομηνία καμία εγγύηση δεν παρέχει για τυχόν αλλαγές.
Η όποια λύση θα πρέπει να έχει την στήριξη της τοπικής κοινωνίας. Είναι και ευθύνη δική μας να τους σταματήσουμε.