Οι κριτές του, πρώτοι απ'όλους, είναι οι μαθητές του, με τους οποίους καθημερινά για ώρες συνδιαλέγεται, αγωνίζεται, αγωνιά, χαίρεται,λυπάται. Να είστε σίγουρη ότι οι μαθητές όλα αυτά τα αντιλαμβάνονται και μάλιστα με μια αφοπλιστική ειλικρίνεια. Όποιος εκπαιδευτικός δεν συναισθάνεται με τους μαθητές του, εισπράττει την αδιαφορία, την ειρωνεία, το σαρκασμό. Απλά χάνει την αξιοπρέπειά του. Και τώρα στο προκείμενο. Ισχυρίζεστε ότι κάνετε τις συγχωνεύσεις σχολείων μόνο για παιδαγωγικούς λόγους. Κι αυτό δεκτό .Όμως σε ποια παιδαγωγική αρχή στηρίζεται η συγχώνευση νηπιαγωγείων σε χωριά που απέχουν μεταξύ τους 5-10 χιλιόμετρα, συνεχών στροφών; Πως μπορεί ένα νήπιο ή (ακόμη χειρότερα) προνήπιο, να μετακινείται καθημερινά 10-20 χιλιόμετρα; Τι γίνεται στην περίπτωση που ξαφνικά αδιαθετεί στο σχολείο; Και τα μικρά συχνά αρρωσταίνουν. Και μη λέτε ότι αυτό συμβαίνει σε μια ή δυο περιπτώσεις. Υπάρχουν δεκάδες περιπτώσεις , που μεταφράζονται σε εκατοντάδες νηπίων. Δυστυχώς κ. Χριστοφιλοπούλου δεν είστε εκπαιδευτικός , είστε πολιτικός. Και μάλιστα από εκείνους που δεν κάνουν καν τον κόπο να χρησιμοποιούν στο λόγο τους τουλάχιστον τον πληθυντικό ευγενείας. Το "εγώ" προκαλεί απέχθεια σε πολίτες με συλλογική συνείδηση.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
