Παίρνω το θάρρος να σου στείλω αυτή την σύντομη επιστολή γιατί ως Αστυνομικός...
ως γιος Αστυνομικού που επί 30 χρόνια έδωσε την ψυχή του, ως πατέρας που θα ήθελε να δει το γιο του Αστυνομικό, έχω συγκλονιστεί – όπως όλη η Ελλάδα άλλωστε – από το χαμό των δύο πολύ νέων συναδέλφων μας.
Ας σταματήσουμε όλοι επιτέλους τα ευχολόγια και ας δείξουμε στην ηγεσία μας, πολιτική και φυσική, αλλά και στην Ελληνική κοινωνία ότι αντιδράμε. Όχι με λόγια αλλά με πράξεις. Να πούμε φτάνει πια στην περιθωριοποίηση του επαγγέλματός μας.
Ας βγούμε όλοι πανελλαδικά στους δρόμους και ειρηνικά να δείξουμε στην Ελληνική κοινωνία που προστατεύουμε με την ψυχή μας ποιοι πραγματικά είμαστε φωνάζοντας και λέγοντας αυτά που αγνοούν.
Αγαπητέ Πρόεδρε της Π.Ο.ΑΣ.Υ.
Στο χέρι σου είναι να βγάλεις από το πάγο τις πρωτοβάθμιες και να ακουστεί και η δική τους φωνή μέσα από τα απλά μη εκλεγμένα μέλη τους, τους Αστυνομικούς που κάθε μέρα δίνουν την δική τους άγνωστη μάχη.
Ένας ανώνυμος Αστυνομικός
