Ο καταρράκτης Λειβαδίτης, είναι ο μεγαλύτερος καταρράκτης των Βαλκανίων ένα ύψους περίπου 60 μέτρων, καθώς έπεφτε ορμητικά από τα βράχια...μαγνήτιζε όλα τα βλέμματα των ορειβατών και των επισκεπτών, ενώ όλες οι περιγραφές μιλούν για την διάχυση των ακτίνων του ήλιου μέσα από τα διαφανή νερά και την θεσπέσιο θέαμα που προσφέρουν δημιουργώντας ένα τοπικό ουράνιο τόξο. Για τον παγωμένο όμως καταρράκτη ελάχιστα έχουν λεχθεί ή γραφεί, αφού το θέαμα δεν μπορούν να το απολαύσουν όλοι γιατί θέλει κότσια να βρεθείς με πολικές θερμοκρασίες και με χιόνια στο σημείο εκείνο της ορεινής Ξάνθης. Εκεί περνά το διεθνές μονοπάτι Ε6 που ξεκινάει από το Λειβαδίτη ένα διατηρητέο μνημείο της φύσης συνεχίζει στον Αντάλοφος, 1569 μ. το μονοπάτι που ξεκινάει από το Δασικό Χωριό της περιοχής. Όσοι θελήσουν να βρεθούν φυσικά έχουν ακολουθήσει τον δρόμο για την Σταυρούπολη κι από εκεί με έντονη ανάβαση θα βρεθούν χωριό Λειβαδίτης (1300 υψόμ.) Λίγο μετά τα τελευταία σπίτια ξεκινά το σημαδεμένο μονοπάτι που καταλήγει στη ρίζα του καταρράκτη. Η διαδρομή είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, καθώς ξεδιπλώνεται ανάμεσα σε πυκνό δάσος οξιάς και σημύδας. Τίποτα δεν φανερώνει την ύπαρξη του καταρράκτη.
«Η όψη του σε αφοπλίζει και σε γεμίζει θαυμασμό για τα δημιουργήματα της φύσης. Σε κάτι τέτοιες γωνιές φαίνεται πως ζούσαν οι νεράιδες των λαϊκών παραμυθιών. Η λαϊκή παράδοση αναφέρει πως στα νερά του Λειβαδίτη λούζονταν οι «καλοκυράδες» (νεράιδες), ενώ στις σπηλιές του ύφαιναν, σε πέτρινους αργαλειούς, το αραχνοΰφαντο νεραϊδόγνεμα. Εδώ χόρευαν στους διονυσιακούς ρυθμούς, οι Σάτυροι. Μέσα στα αρχέγονα αυτά δάση αντιλαλούσαν τα τραγούδια του Ορφέα, γιου της Μούσας Καλλιόπης και του θεού Απόλλωνα ο οποίος μάγευε με την κιθάρα του θεούς και ανθρώπους», θα πει με το δικό της ύφος η ποιήτρια Κορίνα Χάρρη.
Το χειμώνα αρκετές φορές ο καταρράκτης παγώνει και τα αιωρούμενα κρύσταλλα σπάνε με εκκωφαντικό θόρυβο όταν πιάσουν οι πρώτες ζεστές μέρες της άνοιξης. Γύρω από τον καταρράκτη υπάρχουν χώροι κατάλληλοι που βοηθούν τους επισκέπτες να απολαύσουν το θέαμα χωρίς κινδύνους.
Πηγή: goxanthi
Φωτογραφίες: Κων/νος Χολέβας
