Η ίδια λέει για την επιλογή της: "Δεν ανήκω σε αγροτική οικογένεια, ο παππούς μου ήταν αστός, εγώ έγινα αγρότισσα. Η φύση σού προσφέρει ηρεμία. Βάζεις ένα σποράκι και αυτό μεγαλώνει, γίνεται καρπός, σου δίνει πραγματικά ζωή. Είναι τρομακτική η δύναμη της γης. Στη βιομηχανία πρέπει να δώσεις κόπο, μόχθο και σκληρή δουλειά για να μπορέσεις να φτιάξεις ένα σωστό προϊόν. Η γη το παράγει μόνη της, εαν εσύ βάλεις λίγη αγάπη. Είναι εντυπωσιακό...». Και προσθέτει: "«Σκέφτηκα να δημιουργήσω ένα κτήμα και να μεταφέρω εδώ τη φύση της Μεσσηνίας. Ρωτούσα τους μανάβηδες μήπως πουλιέται κάπου γη. Τελικά, βρήκα έναν κύριο που πωλούσε δέκα στρέμματα.
Ζητούσε 240.000 δραχμές, αλλά είχα μόνο150.000. Ηταν χρήματα που προόριζα για την έκδοση μιας μεσσηνιακής ηθογραφίας με θέμα "Οταν τα πορτοκάλια γίνουν χρυσά". Πήρα αυτό το ποσό, δανείστηκα μέσω της μητέρας μου από την εταιρεία τα υπόλοιπα και αγόρασα αυτά τα πρώτα δέκα στρέμματα. Σήμερα έχουν γίνει 45".
http://katoci.blogspot.com/2011/03/blog-post_7269.html#more
