οπως λεει, " και εκει που εβγαινε και πηγαινε οπου ηθελε τσουπ! βρεθηκε ΞΑΦΝΙΚΑ με ενα παιδι". Αυτο καλη μου δεν ειναι επιλοχειος καταθλιψη, αει στα κομματια(μην πω τιποτε αλλο). Ειναι μα_ακια στον εγκεφαλο απο κολοβαρεμα. Απο το ΠΟΛΥ κολοβαρεμα. Και αυτα προβαλλονται απο την τηλεοραση σε τεραστιο βαθμο. Να χαρω εγω κατι "μαναδες" και κατι "νοικοκυρες" σαν και αυτες... Λυπαμαι ακομα περισσοτερο που νεες κοπελες εχουν κατι αντιληψεις σαν και αυτες και θελουν να κανουν και οικογενεια, εκει που θλιβομαι πραγματικα ομως ειναι για αυτα τα παιδακια που θα τα μεγαλωνουν ντανταδες καθως η... "μαμα" θα ειναι απασχολημενη σε διαφορες ασχολιες ως χειραφετημενη και ανεξαρτητη "γυναικα". Αλλα φταινε μονο αυτες? Μπα. Φταινε και οι... "αντρες" που τους κανουν παιδια φταινε και μετα αει να συμμαζεψουν τα ασσυμαζευτα.
Ρε πως γιναμε, χειροτεροι και απο αυτους που κοροιδευουμε...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
