Ο άγνωστος επιστολογράφος, που αυτοαποκαλούνταν τραπεζικό στέλεχος (πρώτο στοιχείο μιας πιθανότατης προβοκάτσιας) περιέγραφε με μελανά χρώματα τόσο την κατάσταση της οικονομίας όσο και (κυρίως) του τραπεζικού συστήματος.Και καθώς η περιγραφή για την κατάσταση της οικονομίας απηχούσε (ιδιαιτέρως) γλαφυρά την πραγματικότητα, οδήγησε πολλούς να την πιστέψουν και στα... υπόλοιπα. Άλλωστε από τις αρχές της εβδομάδας, μέσω ορισμένων γραφείων, αλλά και από στόμα σε στόμα, διακινούνταν το σενάριο ότι οι Ευρωπαίοι «δεν θα μας δώσουν την επιμήκυνση» και πως στις 25 Μαρτίου ο πρωθυπουργός θα έβρισκε την αφορμή για να ανακοινώσει την έξοδο από το ευρώ, προκειμένου να αποφευχθεί μια άτακτη αναδιάρθρωση και άγαρμπη χρεοκοπία.
Σε αυτό το κλίμα και με τους πολίτες να σκέφτονται να τρέξουν στις τράπεζες για να τραβήξουν τα τελευταία ευρώ, εύλογο ήταν η επιστολή να φτιάξει περισσότερο το κλίμα.
Τι έλεγε η... μαϊμού
«Είμαι υψηλόβαθμο στέλεχος σε έναν από τους μεγαλύτερους τραπεζικούς οργανισμούς της χώρας μας και θέλω να σας ενημερώσω ότι από την προηγούμενη εβδομάδα επικρατεί πανικός στις μεταφορές κεφαλαίων προς το εξωτερικό» άρχιζε το... συστημένο γράμμα. Και συνέχιζε:
«Συγκεκριμένα σχεδόν όλες οι μεγάλες εταιρείες ελληνικών και ξένων συμφερόντων μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους σε τράπεζες του εξωτερικού και έχει δοθεί σαφής εντολή να σταματήσει κάθε είδους πληρωμή. Έχουν μεταφέρει ακόμα και τα αποθεματικά των μισθοδοσιών αυτού του μήνα. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τα ιδιωτικά κεφάλαια επιχειρηματιών, στελεχών σε εταιρείες, πολιτικών, δημοσιογράφων και τραπεζικών. Καθημερινά γίνονται μεταφορές αυτών σε τράπεζες του εξωτερικού».
Κι αν οι ψαρωμένοι αναγνώστες δεν είχαν πειστεί, συνέχιζε: «Σε επαφές και συναντήσεις που είχα με συναδέλφους αλλά και με άτομα του υπουργείου Οικονομικών, όλοι έχουν την ίδια άποψη: Ετοιμάζεται χρεοκοπία ή επιστροφή στη δραχμή σε λίγες ημέρες και δεν το ανακοινώνουν για να δεσμεύσουν τις καταθέσεις των ιδιωτών και να αποφύγουν τον πανικό και το bank run».
Το «συστημένο» προκάλεσε πανικό ακόμη και στους ειδικούς. Άλλωστε πολλοί απ’ αυτούς γνώριζαν ότι το πρώτο δίμηνο της χρονιάς οι Έλληνες σήκωσαν 6 δισ. ευρώ, όχι για να τα στείλουν στην Κύπρο ή την Ελβετία, αλλά για να τα κρατήσουν στα συρτάρια τους (τον Ιανουάριο έφυγαν καταθέσεις ύψους περίπου 4 δισ. ευρώ και τον Φεβρουάριο η φυγή καταγράφηκε στο ποσό των 2 δισ. περίπου). Όσοι μάλιστα μιλούσαν με τους τραπεζίτες γνώριζαν την αγωνία τους, η οποία εντάθηκε την επομένη της Καθαράς Δευτέρας.
Την ημέρα που παρατηρήθηκαν μεγάλες ουρές στα γκισέ των ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων, όπου καταθέτες ρωτούσαν με αγωνία για το αν θα χάσουν τα λεφτά τους. Το σκηνικό ήταν συ-στημένο, αλλά τελικά δεν πέτυχε τον στόχο του. Αν και η επιστολή κυκλοφόρησε ανενόχλητα για δύο ημέρες σε όλα σχεδόν τα ελληνικά mail προτού η Εισαγγελία (επιτέλους) επέμβει, οι ψύχραιμες φωνές και απόψεις επικράτησαν. Και βέβαια δεν ήταν η πίστη ότι η χώρα θα γλιτώσει κάποιας μορφής χρεοκοπία, αλλά η αμφιβολία ότι ένα σενάριο πανικού μπορεί να δώσει σωστές επιλογές.
Έπεσε πανικός
Ποιον όμως μπορούσε να εξυπηρετήσει η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος; Τόσο στο υπουργείο Οικονομικών (και στο Μέγαρο Μαξίμου, που επίσης τρομοκρατήθηκε στην προοπτική να πάει ο πρωθυπουργός στη Βιέννη την ώρα που η χώρα κατέρρεε) όσο και στα επιτελικά γραφεία των τραπεζών άρχισαν να ψάχνουν. Μπορεί η Εισαγγελία να δώσει την απάντηση όσον αφορά την ταυτότητα του αποστολέα - προβοκάτορα, αλλά σημασία έχει ποιοι μεγάλοι παράγοντες κρύβονται από πίσω.
Στο υπουργείο Οικονομικών άρχισαν να ψάχνουν τα βιβλία των επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας. Αυτών που έχουν υψηλό δανεισμό και που πιθανώς μια μετατροπή των δανείων σε νόμισμα εκτός ευρώ να τους βόλευε, μια και έτσι θα πλήρωναν λιγότερα στο μέλλον.
Ακόμη άνοιξαν και τους φακέλους των πιο μεγάλων από τις σχεδόν 1.000 εταιρείες που έχουν υπαχθεί ή έχουν καταθέσει αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 από το 2007 μέχρι σήμερα. Μεταξύ αυτών υπάρχουν και εισηγμένες που κινήθηκαν έτσι για να προστατευθούν από τους πιστωτές τους.
Τελικά οι υποψίες τους κινούνται περισσότερο προς έναν ακόμη μεγαλύτερο όμιλο, ο οποίος υποχώρησε σημαντικά σε κεφαλαιοποίηση τους τελευταίους αρκετούς μήνες αντιμετωπίζοντας και έντονα προβλήματα ρευστότητας, για τον οποίο ακούγεται ότι μια ακραία μεταβολή των καταστάσεων θα εξυπηρετούσε τα επιχειρηματικά του σχέδια, που σήμερα δείχνουν να μην έχουν λύση και προοπτική.
Σε κάθε περίπτωση η εισαγγελική έρευνα είναι αυτή που πρέπει να δώσει την απάντηση..
http://topontiki.gr/article/14908
