Πριν από λίγες μέρες, βρέθηκε στην Αθήνα οικογενειακώς και δεν ξέχασε τις παλιές καλές του συνήθειες και τους φίλους και πρώην συμπαίκτες του. Ο λόγος για τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους που δείπνησε με τον Μάικ Μπατίστ, τον Ντρου Νίκολας και τον Δημήτρη Διαμαντίδη και συζήτησε μαζί τους όλα όσα τους απασχολούσαν, λίγες μέρες πριν από τον τρίτο αγώνα της προημιτελικής σειράς.
Ο «Saras» που έπαιξε από τρία χρόνια και στις δύο ομάδες και πρόσφατα είχε δηλώσει ότι η Μπαρτσελόνα (2000-03) και ο Παναθηναϊκός (2007-10) είναι οι δύο σύλλογοι της καρδιάς του, είναι από τους πλέον κατάλληλους να σχολιάσουν τη μεταξύ τους μονομαχία για μία θέση στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας.
To gazzetta.gr τον εντόπισε στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης, όπου και διαμένει και ο 35χρονος Λιθουανός point guard της Φενερμπαχτσέ-Ούλκερ, δεν αρνήθηκε να μοιραστεί μαζί μας τις σκέψεις, τις απόψεις αλλά και τα συναισθήματά του γύρω από το ζευγάρι Παναθηναϊκού-Μπαρτσελόνα, λίγες ώρες πριν από το τέταρτο κρίσιμο παιχνίδι της προημιτελικής σειράς.
- Saras, τι γίνεται; Πώς περνάς στην Τουρκία;
«Μία χαρά φίλε... Όλα είναι πολύ όμορφα εδώ, η ζωή μοιάζει πολύ με την Ελλάδα και το πιο σημαντικό είναι ότι μαζί μου βρίσκονται η γυναίκα μου και η κόρη μου... Το μόνο που με στενοχωρεί είναι ότι αποκλειστήκαμε από τους “8” της Ευρωλίγκας και πλέον το αγωνιστικό μας ενδιαφέρον εστιάζεται κυρίως στα πλέι οφ του τουρκικού πρωταθλήματος... Αναγκαστικά, παρακολουθώ τους συναρπαστικούς αγώνες των προημιτελικών της Ευρωλίγκας από τον καναπέ και την τηλεόραση...»
- Να μπούμε λοιπόν στο θέμα... Ποια είναι η άποψή σου για τη μέχρι στιγμής έκβαση της σειράς ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και τον Παναθηναϊκό;
«Είναι αλήθεια ότι ο Παναθηναϊκός είναι μέχρι τώρα η ομάδα που έχει ξεχωρίσει περισσότερο κι έχει επιβάλει την κυριαρχία της, έστω κι αν και τα τρία ματς έχουν κριθεί στον πόντο και στις λεπτομέρειες... Είναι εμφανές ότι ο Ζέλικο και οι συνεργάτες του έχουν μελετήσει πολύ καλά την αντίπαλό τους και με τον τρόπο που την αντιμετωπίζουν στην άμυνα, έχουν καταφέρει να αποσυντονίσουν τα βασικότερα γρανάζια της επιθετικής της λειτουργίας, που δεν είναι άλλα από το transition game και η επιθετική παραγωγικότητα του Ναβάρο».
- Πριν από την έναρξη των αγώνων περίμενες ότι ο εφετινός Παναθηναϊκός, όχι απλά θα κοιτούσε στα μάτια την πρωταθλήτρια Ευρώπης, αλλά θα βρισκόταν ένα βήμα πριν από το να της στερήσει την πρόκριση από το φάιναλ φορ που θα γίνει στο... σπίτι της;
«Αυτό που περίμενα είναι ότι θα παρακολουθούσαμε την πιο αμφίρροπη και πιο συναρπαστική σειρά από όλους τους προημιτελικούς. Τα τρία τελευταία χρόνια ήμουν μέλος του Παναθηναϊκού και ξέρω καλά ότι ο coach έχει μπολιάσει όλα τα παιδιά με τη νοοτροπία του νικητή και του μαχητή... Ήμουν σίγουρος ότι οι “πράσινοι” θα πουλούσαν ακριβά το τομάρι τους και θα δημιουργούσαν σοβαρά προβλήματα στην Μπαρτσελόνα, η οποία φέτος δείχνει αλλά και είναι πολύ χειρότερη από πέρυσι... Όπως κι έγινε... Πέρυσι ήταν κυρίαρχη κι έπαιξε διαστημικό μπάσκετ, φέτος είναι απλά καλή».
- Πώς το εξηγείς αυτό;
«Η εξήγηση είναι απλή... Η Μπαρτσελόνα πήρε πέρυσι το ευρωπαϊκό τρόπαιο έχοντας σαν παίκτη-κλειδί τον Πιτ Μάικλ. Ο Αμερικανός, που φέτος λόγω τραυματισμού έχει χάσει σχεδόν όλη τη χρονιά (σ.σ. έχει παίξει μόλις σε τέσσερα παιχνίδια της Ευρωλίγκας) είχε πολύπλευρη προσφορά σε άμυνα κι επίθεση, ήταν εξαιρετικός στο ανοιχτό γήπεδο, εξίσου αποτελεσματικός στο 5 εναντίον 5 και συμπλήρωνε με τον καλύτερο τρόπο τον Ναβάρο. Από την άλλη πλευρά, σημαντική θεωρώ ότι είναι η απουσία του Μπαζίλε, ο οποίος είναι ένας παίκτης με εξαιρετικό μακρινό σουτ, στατικό αλλά και εκτός ισορροπίας και με τις “τρίποντες βόμβες” του είχε τον τρόπο να “ξεκλειδώνει” τις αντίπαλες άμυνες... Γενικότερα, πιστεύω ότι από την εφετινή ομάδα, μόνο ο Ναβάρο αποδίδει σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες...»
- Ποια εξήγηση υπάρχει για το γεγονός ότι και στα τρία παιχνίδια ο Παναθηναϊκός έχει επικρατήσει στην μάχη των ριμπάουντ, απέναντι στην ομάδα με ίσως την πιο «γεμάτη» front-line στην Ευρώπη;
«Το ριμπάουντ δεν θέμα μόνο προσόντων και αλτικότητας... Τα προσόντα για ένα ριμπάουντ είναι η διάθεση, η επιθυμία και η μαχητικότητα και οι παίκτες του Ομπράντοβιτς μόνο μαχητές δεν θα μπορούσαν να μην ήταν! Συν τοις άλλοις, μπορεί οι ψηλοί του Παναθηναϊκού να υστερούν σε ύψος, είναι όμως πιο γεροδεμένοι και σωματώδεις και υπερτερούν πολύ στην επαφή των αντίστοιχων της Μπαρτσελόνα που είναι πιο λεπτεπίλεπτοι και όχι τόσο αποτελεσματικοί στο psysical game...»
- Τον Καλάθη τον περίμενες έτσι;
«Ο Νικ είναι ένα παιδί με γερό και ψηλό κορμί για τη θέση του point guard, που πάντα είχε αθλητικά προσόντα... Ήταν λογικό να χρειαστεί λίγο χρόνο για να προσαρμοστεί στο σύστημα του Παναθηναϊκού κι έψαχνε καιρό μια τέτοια ευκαιρία. Ήταν πάντα πολύ καλός αμυντικός κι επειδή είναι γρήγορος, δυνατός και ψηλός, είναι προφανές ότι έχει κάνει τη ζωή του Ναβάρο πολύ δύσκολη... Στο χέρι του είναι να συνεχίσει και να καθιερωθεί σαν αμυντικό εργαλείο αλλά και σαν οργανωτής, γιατί σε αυτά τα τρία παιχνίδια έχει διευκολύνει πολύ το έργο του Διαμαντίδη και του έχει δώσει την ευκαιρία να παίξει περισσότερο στο “2”, έτσι ώστε να είναι πιο απειλητικός στην επίθεση...»
- Με το σκορ στο 2-1 υπέρ του Παναθηναϊκού, πώς βλέπεις να εξελίσσεται το αυριανό (σ.σ. αποψινό) τέταρτο παιχνίδι; Προβλέπεις και πάλι «κλειστό» ματς ή θεωρείς ότι η ομάδα που επικρατήσει, θα νικήσει πιο εύκολα απ’ ό,τι στους τρεις πρώτους αγώνες;
«Έτσι όπως έχω δει τα τρία πρώτα παιχνίδια, πιστεύω ότι οι πιθανότητες είναι 50%-50%! Με δεδομένο, όμως, ότι ο αγώνας θα διεξαχθεί στο κατάμεστο ΟΑΚΑ και η Μπαρτσελόνα θα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, ίσως ο Παναθηναϊκός να έχει μικρό προβάδισμα. Σίγουρα, περιμένω μία διαφορετική αντίδραση από την ισπανική ομάδα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν προβλέπω ότι θα δούμε ανοιχτό παιχνίδι. Θεωρώ ότι ο νικητής δεν αποκλείεται να κριθεί και πάλι στην τελευταία κατοχή...»
- Κλείνοντας και με το χέρι στην καρδιά, ποια από τις δύο ομάδες θα ήθελες να προκριθεί;
«Σκεφτόμουν πολύ αυτή την ερώτηση στη διάρκεια και των τριών αγώνων που παρακολούθησα από την τηλεόραση και η απάντηση ξάφνιασε ακόμη κι εμένα τον ίδιο! Είμαι Μπαρτσελόνα από μικρός κι από τότε που φόρεσα τη φανέλα της κι έγινα επίσημο μέλος της, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έρθει η στιγμή που θα πάω κόντρα της... Όμως, φαίνεται ότι το δέσιμο που με ένωσε με αυτή την ομάδα και τους συμπαίκτες μου στον Παναθηναϊκό υπερτέρησε... Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να βλέπω τον Μάικ, τον Ντρου, τον Μήτσο και τα άλλα παιδιά -με τα οποία έπαιξα τόσο καιρό- να βγάζουν τέτοια ενέργεια και να μην τους υποστηρίξω... Δεν ντρέπομαι να το πω... Είμαι με τον Παναθηναϊκό...»
http://www.gazzetta.gr/
