θέτουμε προ των ευθυνών σας γιατί σε έναν τόπο:
1. Που κανείς δεν νοιάστηκε από τους κυβερνόντες με κάποιο μεγάλο αναπτυξιακό έργο τα τελευταία 50 χρόνια
2. Που είναι η Πατρίδα του Μουσουργού Μητρόπουλου, Χιλιάδων Επιστημόνων και πετυχημένων επιχειρηματιών, και εργατών
3. Που έχει το Κρυφό Σχολείο και τη Μονή Φιλοσόφου πολύτιμη παρακαταθήκη του πολιτισμού μας
4. Που πρωτοστάτησε στους αγώνες και παρακολουθεί με αγωνία τις εξελίξεις στην Ελλάδα της Κρίσης
Το μόνο που βιώνουμε ως εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι το κλείσιμο ιστορικών σχολείων, της ΞΑΚΟΥΣΤΗΣ ΤΙΜΗΜΕΝΗΣ ΙΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΣ κα των ΛΑΓΚΑΔΙΩΝ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ.
Επιτρέψτε μας στην εποχή του ίντερνετ και των νέων εκπαιδευτικών τεχνολογιών να σας πούμε πως Ο ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΤΕ είναι αντιπαιδαγωγικός και το μόνο σίγουρο είναι πως δημιουργεί αντικίνητρα σε ένα δήμο με τεράστια έκταση όπως ο ΟΡΕΙΝΟΣ ΔΗΜΟΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ για να ζήσει κανείς.
Να είστε σίγουροι πως στην πέρα για πέρα εσφαλμένη αντίληψή σας για το ΣΥΧΓΡΟΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ υπάρχει και αντίλογος και με τη βαρύτητα της επιστημονικής μου κατάρτισης σας τον καταθέτω. Αφήστε ανοικτά τα σχολειά αυτά κράτησαν την Ελλάδα. Αφήστε τις φωνές των παιδιών στα χωριά μας.
Εύχομαι να έχετε δεύτερες σκέψεις πριν να είναι αργά. Δεν υπερβάλω μα σε αυτήν την ιστορική συγκυρία ο τρόπος που επιλέγεται να θωρακίσετε το νέο ελληνικό εκπαιδευτικό ιδεώδες δεν μπορεί να γίνει ούτε με κλείσιμο σχολείων ούτε με μεταρρυθμίσεις ενάντια στα θέλω των τοπικών κοινωνιών.
Πάντα επίκαιρος λοιπόν η ρήση των προγόνων μας « Όπου ανοίγει ένα σχολείο κλείνει μια φυλακή». Εύχομαι ο ιστορικός του μέλλοντος να μην καταγράψει κάτι σαν «όπου κλείνει ένα σχολείο ερημώνει ο τόπος».
Σας καταθέτω δε και το ευτράπελο του Καλλικρατικού ιδεώδους σας. Στην έδρα του Δήμου Γορτυνίας δεν θα υπάρχει καν Γυμνάσιο!! Σίγουρα έτσι θα πάμε μπροστά.
Σας δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι είμαστε ΕΝΑΝΤΙΑ στην κατάργηση των σχολείων στο ΔΗΜΟ ΜΑΣ και σε αυτήν την κατεύθυνση θα προβούμε σε σειρά ενεργειών. Ζητούμε δε συνάντηση μαζί σας για ειλικρινή διάλογο.
Για τον τόπο μας σας παραθέτω κι ένα απόσπασμα από ένα ποίημα μου
Η Ευλογημένη Γορτυνία μου
Σφηνωμένες ψυχές σε απόκρυμνα βράχια, ξεκινήσαμε όλοι από τούτη τη Γη, όνειρα..
Γορτύνιος εγώ, μαθημένος δηλαδή να ανεβαίνω σε πλαγιές και να τρέχω γρήγορα
Να σηκώνομαι νύχτα για να πάω στο σχολείο και να περιμένω κάθε χρονιά ένα δάσκαλο
Ανάμεσα σε φαράγγια και χιονισμένες κορφές, Μοναστήρια και πετρόχτιστα σπίτια
Η μοίρα μας. Γορτυνία! Αγαπημένος τόπος, ευλογημένη γη των προγόνων μας
Λιμποβίσι, Κολοκοτρώνης, Λαγκάδια Δεληγιάννης, Μελισσόπετρα Μητρόπουλος. Ησυχία!
Εγώ είμαι από το Σταυροδρόμι, και κάπου εκει και η Μάνα μου, και ο Πατέρας μου
Τα παιδικά μου όνειρα λίγο πιο πέρα από το βουνό του Σέρβου και από τον Αη Λιά
Θα ανταμώσουμε σύντομα. Με όλα όσα ξεχάσαμε εδώ. Να μαζευτούμε πάλι όπως τότε
Με χρυσοχόους και ασήμι από τη Στεμνίτσα, θα περάσουμε από τη Δημητσάνα μας
Το κρυφό μας σχολειό και η Μονή Φιλοσόφου. Ακούς; Τρέχουν ακόμα τα ίδια νερά
Λίγο πιο πάνω το Μάρκου, τελευταία καπνίζεται λίγο περισσότερο το Ελληνικό
Από κάτι φουγάρα, που κράτησαν λίγους νέους για δουλειά στα χωρία, πόσο οξύμωρο
Οι Ιτάλοι να μας φτιάχνουν στο Λάδωνα Εργοστάσια, εμείς τόσα χρόνια άχρηστοι
Σε Ψάχνω πάλι στο Λούσιο, περνώντας από τη Ζάτουνα και μετά ποιος ξέρει την Παναγίτσα
Θα σε πάω στο Ράφτη, με τους ευεργέτες τους Αγγελόπουλους, και μετά θα σταθώ
Να αγναντέψω αμέτρητες ορυφές βουνών έως οπου φ΄τανει το μάτι μου, στα Λουτρά
Κάπου εκεί που λουζόταν η Ήρα και πιο Πάνω στο Παλούμπα οι φίλοι του Κολοκοτρώνη
Πλαπουταίοι δικοί μας γορτύνιοι πρόγονοι, κι ο Οπλαρχηγός ο Βλαχιώτης αγνάντια
Η ψυχή μου αγκομαχάει να τα προλάβει όλα, να μην ξεχάσω τίποτα από τούτον τον τόπο
Που έχει βάψει την ψυχή μου με το γαλάζιο του ουρανού μέσα από πέτρινους πύργους
Θυμάσαι; Μαζί ανάβαμε φωτιές του Αγιο Δημητριού, και χορεύαμε αγκαλιά στα πανηγύρια
Γορτυνία μου, ποτισμένη με το αίμα των προγόνων μου, και με το δικό μας αίμα, όρκος
Στα άγια σου χώματα, αναπαύονται ήρωες, γέροντες και γερόντισσες, δικοί μας όλοι
Ανεβαίνοντας από την Κοντοβάζαινα για το όρος Πάος θα τους δεις, Υπερήφανοι όλοι
Όπως και μεις που από τούτη τη γη αναζητήσαμε για μας και τα παιδιά μας κάτι καλύτερο
Αμερική, Αυστραλία, Γερμανία, Νότιος Αφρική, Δεν ξεχνάω κανέναν, Δεν λησμονάω τίποτα
Ο πατέρας μου με τα πόδια έφτανε μαθητής στη Βυτίνα, με κοντά ντρίλινα παντελόνια
Σε ένα πλαστικό δοχείο στοιβαγμένες πατάτες με αλάτι για να βαστήξουν μια βδομάδα
Και μετά τι; Ξέρεις καλύτερα από μένα. Όσο ζούμε εδώ θα χτυπά η καρδιά μας αλλιώτικα
Βλέπεις φυσαέι αλλιώς ο αέρας στο Βαλτεσινίνο, και στην Ελάτη όλα είναι σαν παραμύθι
Αγναντεύω από τη Βίγλα των θεών το Βυδιάκι εκεί που γεννήθηκε ο Δίας, το ξέρω πατριώτη
Γορτυνία των δικών μου αναμνήσεων, Μάνα μου, εδώ με ανάθρεψες, θα σε θυμάμαι πάντα
Αλλάζουμε οι άνθρωποι και γινόμαστε πάντα περισσότερο άνθρωποι, θα σου πω το γιατί
Οι ρίζες μας δεν γίνεται να κοπούν με τίποτα. Αντιθέτως όσο μεγαλώνω εδώ με αναγνωρίζω
Δρ. ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΛΥΤΡΑΣ
Επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης του Δήμου ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ «Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΓΟΡΤΥΝΙΑ»
Καθηγητής Έρευνας
Διδάκτωρ Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας
Ειδικός Εκπαιδευτικών Τεχνολογιών
Συγγραφέας Πενήντα Βιβλίων για την Εφαρμογή των Νέων Τεχνολογιών στην Εκπαίδευση
http://www.gortynia.net
Προς: ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ
Κοινοποίηση: Βουλευτές Νομού Αρκαδίας, Πολιτευτές και Μέσα Ενημέρωσης
Aξιότιμη Κυρία Υπουργέ Παιδείας,
Άννα Διαμαντοπούλου,
