Η έκθεση αυτή, καρπός της πολιτιστικής συνεργασίας μεταξύ του Μεγάρου Μουσικής και της Σκάλας του Μιλάνου, περιλαμβάνει είκοσι θεατρικά κοστούμια από δώδεκα διαφορετικές παραστάσεις της Κάλλας στη Σκάλα, τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά εκτός Ιταλίας, αλλά και πολύτιμο υλικό ηχογραφήσεων και λήψεων από τις παραστάσεις, σε μία παράλληλη παρουσίαση της ιστορίας του παγκόσμιου ναού της λυρικής μουσικής.
Τα εγκαίνια της έκθεσης - που τελεί υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ιταλίας στην Αθήνα με την ευκαιρία του εορτασμού των 150 χρόνων από την ένωση της Ιταλίας - χαιρέτησε ο Ιταλός Πρέσβης , Francesco Paolo Trupiano, o οποίος ευχαρίστησε τους διοργανωτές και την διοίκηση του Μεγάρου Μουσικής για «την προσπάθειά τους να δώσουν πνοή σε μία πρωτοβουλία που θα επιτρέψει στο αθηναϊκό κοινό να απολαύσει την ομορφιά των βαρύτιμων κοστουμιών που φόρεσε η, κατά γενική, ομολογία, μεγαλύτερη λυρική τραγουδίστρια της εποχής μας, της οποίας την ιστορία μοιράζονται οι δύο χώρες μας».
Ο πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Ιωάννης Μάνος με τη σειρά του, ευχαρίστησε τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή της Σκάλας του Μιλάνου, Στεφάν Λισνέρ και ιδιαίτερα την διεύθυνση του Μουσείου της Σκάλας, που με γενναιοδωρία προσέφερε στο Μέγαρο, υλικό το οποίο δεν έχει ποτέ παρουσιαστεί εκτός Ιταλίας».
«Τα κοστούμια από τη μία μεριά αποτελούν μαρτυρίες που θα μπορούσαν να γεννήσουν ένα αίσθημα νοσταλγίας για μια τελειωτικά χαμένη στιγμή της ολοκληρωμένης παράστασης. Από την άλλη όμως, μπορούν να μεταδώσουν την δυναμική του ίδιου του γεγονότος, όπως και την ανυπέρβλητη λάμψη και ομορφιά και την μοναδικότητα της καλλιτεχνικής έκφρασης. Κατά έναν τρόπο έτσι, τα επιζώντα στοιχεία της παράστασης γίνονται ουσιαστικά αντικείμενα τέχνης» ανέφερε η επιμελήτρια της έκθεσης Έφη Ανδρεάδη.
Η κ. Ανδρεάδη σημείωσε ακόμη πως «τα εκθέματα αυτής της παρουσίασης που προήλθαν από την ιστορική Σκάλα του Μιλάνου θα είναι άξια να μεταδώσουν στον θεατή την ευφορία και την λάμψη από τις παραστάσεις στις οποίες πρωταγωνίστησε η μοναδική Μαρία Κάλλας και με μαρτυρίες όπως φωτογραφίες που συνοδεύουν τα κοστούμια ή βίντεο, να δώσουν μία ολοκληρωμένη εικόνα αυτού του θαυμαστού κόσμου της Κάλλας την δεκαετία 50 με 60».
Για ολόκληρη τη δεκαετία του '50 η Σκάλα του Μιλάνου μεταμόρφωνε την Μαρία Κάλλας από ένα αδέξιο κορίτσι σε ένα παγκόσμιο σκηνικό φαινόμενο και η Μαρίας Κάλλας μετέτρεπε τη Σκάλα στο θέατρο μιας πρωτοφανούς και ανεπανάληπτης επανάστασης στον κόσμο της όπερας.
«Αυτή η δεκαετία δεν ήταν μόνο τα χρόνια που η Κάλλας απέδωσε όλο το εύρος και τις μοναδικές ικανότητες του ταλέντου της, αλλά ήταν το περιβάλλον εκείνης της εποχής: ο Μπέρνστάιν, ο Κάραγιαν, ο Παζολίνι και ο Βισκόντι που έγιναν συνεργάτες και φίλοι της και όλοι γοητεύτηκαν από το αλάνθαστο ένστικτό της» ανέφερε η κ. Ανδρεάδη. Αυτήν την ιλιγγιώδη δεκαετία στη ζωή της Κάλλας, αλλά και της Σκάλας του Μιλάνου, αφηγείται η μεγάλη έκθεση που παρουσιάζεται για δύο μήνες στο Φουαγιέ του Ισογείου του Μεγάρου Μουσικής.
Στο Μέγαρο παρουσιάζονται δώδεκα κοστούμια που φέρουν την υπογραφή του εξαιρετικού σκηνογράφου και ενδυματολόγου Νικολά Μπενουά: για τη Λαίδη Μάκβεθ στην όπερα «Μάκβεθ» του Τζουζέππε Βέρντι (1952), Ελισάβετ του «Βαλουά» από τον Ντον Κάρλο του Βέρντι (1954), Φεντόρα Ρομάζοφ από τη «Φεντόρα» του Ουμπέρτο Τζορντάνο (1956), Αννα Μπολένα από το ομότιτλο έργο του Γκαετάνο Ντονιτσέτι (1957), Ιφιγένεια από την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Κρίστοφ Βίλλιμπαλντ Γκλουκ (1957), Αμέλια από τον «Χορό των Μεταμφιεσμένων» του Βέρντι (1957) και Παυλίνα για τον «Πολύευκτο» του Ντονιτσέτι (1960).
Στην έκθεση υπάρχουν και κοστούμια άλλων σχεδιαστών όπως το μεταξωτό ζωγραφισμένο στο χέρι, κοστούμι της Μήδειας από τη «Μήδεια» του Κερουμπίνι (1953) από τον ενδυματολόγο Σαλβατόρε Φιούμε, κοστούμια του Πιέρο Τζούφι για την Άλκηστη, από την «Άλκηστη» του Κρίστοφ Βίλλιμπαλντ Γκλουκ (1954), για την Ιουλία από την «Εστιάδα» του Γκάσπαρε Σποντίνι (1954) και την Ιμογένη από τον «Πειρατή» του Βιντσέντσο Μπελλίνι (1958).
Την έκθεση ολοκληρώνουν δύο υπέροχα κοστούμια του Φράνκο Τζεφιρέλλι, για τη Φιορίλλα από τον «Τούρκο στην Ιταλία» του Τζοακίνο Ροσσίνι (1954). Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 8 Μαϊου και πραγματοποιείται με χορηγία της οικογένειας Λαμπράκη.