Βλέπω ανθρώπους με δάκρυα στα μάτια,σαν να έχασαν τον αδερφό τους..
Βλέπω νέους,μεγαλύτερους,να αποκαλούν αυτά τα παιδιά ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΡΩΕΣ.. Και χαίρομαι που είμαι Ελληνίδα μετά από καιρό..
Γιατί ξέρω πως οι Ελληνες,εγώ και εσύ,εσύ και εγώ,και η ανθρωπια μας είναι αυτό
που κρατάει αυτή τη χώρα ακόμα ζωντανή.Τίποτα άλλο,κανένας άλλος.
Και νιώθω δίπλα σε αυτές τις οικογένειες,τις δικές μου οικογένειες που κλαίνε τα παιδιά τους
γιατι αυτά τα παιδιά είμαστε εμείς.Και όσο μένουμε ενωμένοι τιμάμε την μνήμη τους και την
πατρίδα μας.Τίποτα δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε,να θυμώμουμε με όλους αυτούς που
μας έκαναν έστω και ένα λεπτό να ξεχάσουμε τι σημαίνει οικογένεια,πίστη,αγάπη και ανθρωπιά.Και
αφήστε τους ψευτομαγκες να λένε,λες και αν ήταν ο αδερφός τους δεν θα τον έκλεγαν σήμερα.
Και όχι,αυτά τα παιδιά δεν ήταν μπάτσοι,ήταν περισσότερο άνθρωποι απ ότι εμεις.
Και εσύ που λες πως οι αστυνομικοί,η εξουσία,είναι οπλισμένοι και με αλεξίσφαιρα,σκεψου
πως θα νιωσεις όταν κάποια μέρα σώσουν εσένα,το παιδί σου,τον φίλο σου.
Δεν αντέχω άλλο να βλέπω διακρίσεις και γενικότητες,δεν δεχομαι να χαρακτηρίζουμε
έναν άνθρωπο επειδή είναι μπάτσος όταν στην πραγματικότητα φταίει για όλα Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ,Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ,ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΓΩ που με οποιονδήποτε τρόπο κλέψαμε το σύστημα.Και μην πεις πως δεν το έκανες,όλοι οταν βρουν παραθυράκια στο νόμο κλέβουν,χαίρονται από την μικρή δύναμη εξουσίας. Οι οικογένειες κλαίνε,όχι μόνο των νεκρών παιδιών αλλά και οι δικές μας,που μεγάλωσαν παιδιά με αξίες και πλεον τα βλέπουν γεμάτα μίσος.
Ας μην ισοπεδώσουμε ποτέ ξανά την ανθρώπινη ζωή.
Καλό παράδεισο παιδιά,και να μας προσέχετε από εκει.
Αναγνώστρια
