η οποία μαζί με την Σαμπράθα στα δυτικά και την ρωμαϊκή Λέπτις Μάγκνα, το αλλοτινό εμπορικό λιμάνι των Φοινίκων στα ανατολικά, αποτελούσαν την Τριπολίτιδα. Ακόμη κινδυνεύει και ο ναός του αγίου Γεωργίου. Οι δεσμοί των δύο χωρών, Ελλάδας και Λιβύης, χρονολογούνται από την αρχαιότητα. Ο θρύλος μιλά για τον χρησμό του μαντείου των Δελφών,
ο οποίος ώθησε αποίκους από την Θήρα (Σαντορίνη) να μεταναστεύσουν στην βόρεια Αφρική, ιδρύοντας το 631 π.Χ., την πόλη Κυρήνη. Μέσα σε 200 χρόνια οι Έλληνες κατάφεραν να αναπτύξουν ακόμα τέσσερις ημιαυτόνομες παραθαλάσσιες πόλεις : Ταύχειρα (Τόκρα), Πτολεμαϊς (Τολμέιτα), Εσπερίδες (Βεγγάζη) και Απολλώνια (ως λιμάνι της Κυρήνης), γνωστές ως Πεντάπολις. Όμως και κατά την οθωμανική περίοδο αρκετοί έλληνες -χριστιανοί και μουσουλμάνοι- είχαν καταφύγει στη Λιβύη. Μάλιστα στην πρωτεύουσα Τρίπολη η ελληνική κοινότητα υπήρξε εύρωστη, καθώς οι περισσότεροι Ελληνες ασχολούνταν με το εμπόριο, τη ναυτιλία και την σπογγαλιεία.
http://katoci.blogspot.com/2011/03/blog-post_2251.html
