Με τις γενναίες αυτές αποφάσεις με αριθμό 132/2008 και 7095/2009 του Μονομελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας, κρίθηκε ότι εγγυητές που είχαν παραιτηθεί από όλες τις ενστάσεις σε εγγύηση που είχαν δώσει σε αλληλόχρεο λογαριασμό από τον οποίο πιστωνόταν η εταιρεία της οποίας ήσαν εταίροι, έπρεπε να απαλλαγούν από την εγγυητική τους ευθύνη λόγω του ότι η συμπεριφορά της τράπεζας να στραφεί εναντίον τους μετά την αποχώρησή τους από την πιστούχο εταιρεία ήταν καταχρηστική (εξέλιπε το δικαιοπρακτικό θεμέλιο σύμφωνα με το άρθρο 281 του αστικού κώδικα). Κι αυτό γιατί είχαν αποχωρήσει προτού καταγγελθεί ο αλληλόχρεος λογαριασμός ενημερώνοντας για την αποχώρησή τους χωρίς καθυστέρηση την πιστώτρια τράπεζα, και από την αποχώρησή τους κι εφεξής δεν έκαναν χρήση της πιστώσεως, ενώ το κλείσιμο του λογαριασμού έγινε δύο έτη μετά την αποχώρησή τους και οι αρμόδιοι υπάλληλοι της τράπεζας τους είχαν διαβεβαιώσει ότι η τράπεζα δεν θα στραφεί εναντίον τους.
Οι σημαντικές αυτές αποφάσεις ανοίγουν το δρόμο για τη δικαίωση και οικονομική ανακούφιση εκατοντάδων εγγυητών που έχουν παράσχει προσωπικές εγγυήσεις σε τράπεζες και βρίσκονται εγκλωβισμένοι από τις καταχρηστικές και δόλιες πρακτικές των τραπεζών που ενώ τους απαλλάσσουν προφορικά, μετά στρέφονται εναντίον τους κάνοντας ότι τάχα δεν (ανα)γνωρίζουν τις περί του αντιθέτου προφορικές συμφωνίες.
http://www.statesmen.gr