Game Over σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ αυτή την εβδομάδα, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά πως ό,τι θερίζεις σπέρνεις και πως είναι αδύνατον να κρατήσεις κρυμμένα κάτω από το χαλάκι τα προβλήματα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ειδικά στο ποδοσφαιρικό τμήμα, αποδείχθηκε (πλέον και) ευρέως ότι υπάρχουν σημαντικά προβλήματα στο εσωτερικό της ομάδας, προβλήματα που επιμελώς προσπαθούν εδώ και καιρό κάποιοι να κρύψουν, όμως τώρα έφτασαν σε τόσο απροχώρητο σημείο που απειλούν να ξεσκεπαστούν και να δημιουργήσουν εκτός από τον αγωνιστικό κατήφορο ακόμα περισσότερες εντάσεις.
Μιλώντας με πολλούς φίλους Αρειανούς εδώ και κάποιες εβδομάδες, διαπίστωσα ότι οι περισσότεροι –σκεπτόμενοι και όχι τυφλωμένοι με οπαδικό πάθος- είχαν την ίδια εντύπωση με τον υπογράφοντα, ότι δηλαδή απλά περίμεναν η σεζόν να τελειώσει χωρίς κάποιο ορατό στόχο.
Και μπορεί στα μάτια πολλών άλλων Αρειανών να φάνταζε αυτονόητο ότι έτσι απλά και με τις φανέλες η ομάδα θα επικρατούσε του Ηρακλή και θα συνεχίζει να στοχεύει σ’ αυτό που έχει χάσει εδώ και αρκετό καιρό, την έξοδο δηλαδή στην Ευρώπη, όμως ευτυχώς ή δυστυχώς (ευτυχώς για τον υπογράφοντα) το ποδόσφαιρο έχει κάποια λογική συνέχεια και κάποιες βασικές αρχές. Και αυτό ξεχωρίζει το πραγματικό ποδόσφαιρο από το (εικονικό) Football Manager… Ακόμα και σ’ αυτό το (ελληνικό) πρωτάθλημα, το οποίο πολλές φορές στερείται λογικής.
Δυστυχώς για τον ΑΡΗ ο αναφερόμενος στόχος της εισόδου στην πρώτη πεντάδα δεν χάθηκε αυτή την εβδομάδα. Δεν χάθηκε, έτσι απλά, καν. Αντίθετα, ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ από τους ίδιους τους διοικούντες την επομένη της 18ης Ιανουαρίου, όταν πεισματικά αρνήθηκαν να αναθέσουν την ομάδα σε κάποιον προπονητή ώστε να υπάρξει μια διαχείριση αρκετή ίσως ώστε να οδηγήσει την ομάδα σε επιτυχία, και ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΤΗΚΕ όταν αντ’ αυτού θεώρησαν ότι κακήν-κακώς θα βγει η χρονιά μέχρι το καλοκαίρι. Η αλήθεια είναι πως τότε αναπροσαρμόστηκαν οι στόχοι της ομάδας και έτσι μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα: φτάσαμε στο σημείο του Σαββάτου και τα λαικά δικαστήρια, όπου ο κόσμος ξέσπασε με άσχημες εικόνες που χρόνια είχαν να εμφανιστούν στο δικό μας γήπεδο, φτάσαμε στις άσχημες (κάποιες λιγότερο – κάποιες περισσότερο) εμφανίσεις της ομάδας, φτάσαμε στην αδιαφορία κάποιων, φτάσαμε εν τέλει στις ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ σαββατιάτικες δηλώσεις του (δηλωμένου ως) τεχνικού της ομάδας.
Κύριοι, ξεγελάσατε κάποιους ανθρώπους για λίγο χρονικό διάστημα. Όμως πλέον δεν μπορεί να ξεγελαστεί άλλο ο λαός του ΑΡΗ, ο κανονικός φίλαθλος που βλέπει ποδόσφαιρο, θέλει να πηγαίνει στο γήπεδο και θλίβεται όταν βλέπει να παραβιάζεται κάθε λογικός κανόνας στησίματος ή χτισίματος μιας ομάδας. Και επειδή όπως στη ζωή έτσι και στο ποδόσφαιρο παίρνεις σε γενικές γραμμές ό,τι σου αξίζει, πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή να γίνει ένας απολογισμός των αποφάσεων που πάρθηκαν (ειδικά) από το Δεκέμβριο και μετά, το αν κρίνονται αυτές ως επιτυχημένες ή όχι, σε συνδυασμούς και με άλλες (πχ οικονομικές) παραμέτρους και τελικά να αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει γιατί για να επιλύσεις ένα πρόβλημα πρέπει πρώτα να το εντοπίσεις.
Προτάσεις για το μέλλον μπορούν να γίνουν –και θα γίνουν εν καιρώ. Επειδή η χρονιά έχει ακόμα λίγο δρόμο, ας επικεντρωθούμε όλοι μας στα αγωνιστικά ζητήματα και στη συνέχεια θα πρέπει να γίνουν (και να ολοκληρωθούν αυτή τη φορά) πολλές εκκαθαρίσεις ώστε να αποδοθούν οι ευθύνες και να λογοδοτήσουν κάποιοι στη Γ.Σ. της Λέσχης το καλοκαίρι για το φετινό πισωγύρισμα.
http://sundaysportstories.blogspot.com/
