Τα περισσότερα προήλθαν απορριπτόμενα από κάποια διαστημική πτήση ή από σύγκρουση δορυφόρων πάνω στην τροχιά τους, ενώ η κατάσταση χειροτερεύει όσο μεγάλα διαστημικά σκουπίδια συγκρούονται μεταξύ τους και σπάνε σε μικρότερα κομμάτια...
Μάλιστα το 1978 , ένας αστρονόμος της NASA, ο Don Kessler, προέβλεψε ότι όσο θα συνεχίζεται η σύγκρουση σκουπιδιών θα δημιουργηθεί μια μόνιμη και απροσπέραστη ζώνη σκουπιδιών πάνω από την Γη με αποτέλεσμα τα διαστημικά ταξίδια να γίνουν πολύ επικίνδυνα η ακόμα και ακατόρθωτα.. Αυτό ονομάστηκε "Σύνδρομο του Kessler".
To 2009 δύο επικοινωνιακοί δορυφόροι συγκρούστηκαν μεταξύ τους απελευθερώνοντας μεγάλο όγκο διαστημικών σκουπιδιών τα οποία παραλίγο να χτυπήσουν και να δημιουργήσουν πρόβλημα στον διεθνή διαστημικό σταθμό. Τότε κάποιοι είπαν ότι το σύνδρομο του Kessler είναι αναπόφευκτο..
Πρόσφατα όμως ένας επιστήμονας της NASA δημοσίευσε μια έρευνα με την οποία εξηγούσε πώς αν τα σκουπίδια χτυπηθούν με ακτίνα φωτός για μικρό χρονικό διάστημα είναι αρκετό για να φύγουν από την τροχιά που έχουν ώστε να μην συγκρουστούν με κάτι άλλο. Μάλιστα σε προσομοίωση που έγινε έδειξε πως είναι αρκετό για να μειωθεί στο ήμισυ ο αριθμός νέων σκουπιδιών και το μόνο που χρειάζεται είναι ένα κοινό λέιζερ σαν αυτά που χρησιμοποιούνται στην βαριά βιομηχανία για να κόβουν σίδερα η να κάνουν ηλεκτροσυγκολλήσεις.
Ένα τέτοιο λέιζερ κοστίζει περίπου 500.000 - 800.000 δολάρια ενώ το υπόλοιπο κομμάτι που χρειάζεται ενδέχεται να κοστίσει μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, ανάλογα αν θα χρησιμοποιήσουν ένα υπάρχον τηλεσκόπιο ή θα φτιάξουν ένα καινούργιο από την αρχή. Βέβαια αυτό είναι μόνο μια μικρή προσωρινή λύση καθώς το σύστημα δεν θα έχει την δυνατότητα να διώξει μεγάλα κομμάτια διαστημικών σκουπιδιών. Σύμφωνα με τον επιστήμονα που πρότεινε το σχέδιο "Είναι απλά για να κερδίσουμε λίγο χρόνο..."
http://gadgetnewsgr.blogspot.com/2011/03/nasa_16.html
