tromaktiko: O Παπππούλης...

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

O Παπππούλης...



Προσπαθώντας να ''αποκωδικοποιήσω'' την συμπεριφορά του νεοταξιτη και μέλους της γνωστής λέσχης Μπιλντερμπεργκ...
αντιπροέδρου της Ελληνικής κυβέρνησης των δοσίλογων, Θ. Πάγκαλου, πλημμυρίζω από απορίες και πολλά-πολλά ερωτηματικά.

Οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιεί και με τους οποίους βομβαρδίζει ασταμάτητα την Ελληνική Κοινωνία όπως «ζώα», «φοιτητές του κωλου», «άχρηστοι», «αντιπαραγωγικοί», «κοπρίτες», «αδαείς», «αγράμματοι-αξεστοι», μου μοιάζουν περισσότερο με παραλήρημα ενός σοβαρά ασθενούς με τάσεις αυτοκτονικές και λιγότερο ενός πολιτικού αγύρτη που μας ήρθε για κάποιο άγνωστο λόγο από το πουθενά. Η μόνη εξήγηση που θα μπορούσε να δοθεί θα ήταν σίγουρα πως χρίζει άμεσης ψυχιατρικής έρευνας και ερμηνείας. Συμπεριφορά που ξεφεύγει από τα όρια της πολιτικής και αποκτά χαρακτήρα επί προσωπικού. Είναι αρκετά σοβαρή η περίπτωση του και θα προσπαθήσουμε να δώσουμε την ερμηνεία που αναζητούμε.

Κατ αρχήν είναι από εκείνους που νοιώθει αρρωστημένα υπέροχα όταν καταφέρνει να μοιράζει οργή και θλίψη. Η ματιά του δηλώνει ευχαρίστηση όταν διαπιστώνει πως οι βρισιές του πιάνουν τόπο. Εδώ έχουμε πρόβλημα καθαρά υπαρξιακό. Του φταίει κάθε τι γύρω του που κινείται και είναι υγιές. Γιατί αυτός δεν είναι. Βρίσκεται σε μια άθλια ψυχική και σωματική κατάσταση και γι αυτό ''όλοι του φταίνε''. Πιστεύει πως για την κατάσταση του, τα συμπλέγματα του και την πολιτική του αναπηρία, φταίει ο κόσμος. Ο κόσμος που όπως πιστεύει ο ίδιος δεν του έδωσε ποτέ την θέση που του ανήκε. Ο κόσμος που σε στιγμές πολιτικής και πολιτισμικής εκτροπής, δεν τον αποθέωσε. Και τώρα στον επίλογο της άτυχης καριέρας του αλλά και της ζωής του, βλέποντας πως δεν θα προλάβει ποτέ να κάνει όλα όσα ''ονειρεύτηκε'', αποδυναμωμένος από την πολύ κακή του φυσική κατάσταση, τώρα που τα έχει όλα και θα μπορούσε να κάνει μια χλιδατη, πλούσια και άνετη ζωή, δυστυχώς τα περιθώρια έχουν στενέψει ανυπόφορα. Μου θυμίζει πολυτελές σουπερ αυτοκίνητο που έχει μείνει στη μέση της ερήμου από βενζίνη. Κι αντί να κοιτάξει κατάματα τον εαυτό του και να σκεφτεί πως ίσως τον υπερεκτίμησε, βρίζει σαν να του φταίει η έρημος. Τα βάζει με τον κόσμο και δείχνει το μίσος του. Διότι βλέπει στα μάτια αυτού του κόσμου την απλότητα την γαλήνη και την αγάπη που ποτέ δεν ένοιωσε και δεν εισέπραξε εκείνος. Βλέπει αυτόν τον κόσμο που με πολύ λιγότερα από αυτά που έχει αποκτήσει εκείνος με ''πολλή δουλειά'' όπως λέει, περνά καλύτερα. Είναι εγκλωβισμένος σε ένα γερασμένο σωματικό σκάφος που είναι έτοιμο να μπατάρει. Ένα σκάφος γαντζωμένο από τα ξεφτισμένα μπατζάκια μιας κυβέρνησης που καταρρέει αλλά που του δίνει κάποια πενιχρά ίχνη ζωής με τα λιγοστά ψίχουλα εξουσίας που της έχουν απομείνει. Ξέρει πολύ καλά τι τον περιμένει όταν τα φώτα της ''ράμπας'' πέσουν. Ξέρει πολύ καλά πως όταν γυρίσει στο σπίτι, οι πάνες της γέρικης ακράτειας δεν θα είναι και τόσο ποθητές σ ένα σπίτι που θα σφύζει από νιάτα και ζωή. Ξέρει πολύ καλά πως αν πέσει, χάθηκε! Πρέπει να περιμένει κοιτώντας το ταβάνι για να τον σηκώσουν. Τώρα μπορεί ακόμη να κρύβεται! Μπορεί πίσω από τον χαρακτήρα του πατέρα, να παίζει το ρόλο του υπαρκτού σοσιαλιστή! Όταν όμως χάσει το παιχνίδι, θα γυρίσει ''δυστυχώς'' στο σπίτι σαν άρρωστος παππούλης. Κάποτε η λάμψη από τις ακριβοπληρωμένες λιμουζίνες με τις στρατιές των σωματοφυλάκων θα παψει να υπάρχει και το ανθρώπινο κουφάρι ενός γέροντα με χιλιάδες αδυναμίες θα ξεπροβάλει! Πρέπει να μάθει πως ακόμη και η φύση τιμωρεί αυτούς που δεν την σέβονται. Κι ο Πάγκαλος ξεπέρασε τις κόκκινες γραμμές της φύσης που θα τον τιμωρήσει παραδειγματικά. Έκανε και κάτι χειρότερο! Πλήγωσε τους Έλληνες! Όμως ξέρει πως οι Έλληνες δεν ξεχνούν και θα του το ξεπληρώσουν. Όταν αυτός θα είναι εντελώς ανίκανος κι απροστάτευτος, κάποιοι «ανίκανοι-άξεστοι» Έλληνες θα διασκεδάζουν βάζοντας τα δάχτυλα τους στην προσωπική του ζωή. Αυτή η κοινωνία που πλήγωσε, είναι αυτή η κοινωνία που τον περιμένει στη γωνία να τον εκδικηθεί. Κι όχι μόνο για να τον τιμωρήσει αλλά και να τον εξευτελίσει. Τι είναι επιτέλους ο Πάγκαλος? Ίσως η παχυδερμικη έκφραση του φασιστικού προσωπείου μιας παρωχημένης πολιτικής πρώην Ανατολικών χωρών? Εκεί όπου η τυχοδιωκτική μπουρδολογία πολιτικών μιας αστικής νομενκλατούρας, προσπαθεί να μοιράσει μέσω των ΜΜΕ κομμάτια μιας κλειστής συλλογικής αρπαχτής. Να θέσει υπό έλεγχο την ανύπαρκτη λογική ευθυνών της πολιτικοοικονομικής διαχείρισης μιας κλίκας-σπείρας ψευτοπολιτικών και παραδημοσιογραφίσκων. Άλλωστε σε καμία επιστημονική διατριβή δεν αποδείχτηκε ποτέ η ομοιότητα του ειδικού βάρους της κοιλιοδουλείας με αυτή της λειτουργίας ενός υγιούς εγκεφάλου. Και βέβαια το μέγεθος της κοιλιάς προϋποθέτει και το αντίστοιχο πολλές φορές βλαπτικό και περιττό περιεχόμενο. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με το κεφάλι. Όμως ο Πάγκαλος δεν είναι κουτός! Αντιθέτως! Είναι όμως μισητός κι αντιπαθής. Γιατί πρόδωσε τη χώρα των Ελλήνων! Γιατί προσέβαλε τους προγόνους των Ελλήνων. Κι επειδή τα έξυπνα πουλιά από την μύτη πιάνονται, έτσι κι αυτός έπεσε στον ίδιο λάκκο που άνοιξε ο ίδιος για κάποιον άλλο. Έγινε θύμα στις ίδιες του τις φιλοδοξίες! Και τώρα τιμωρείται! Τιμωρείται να υπηρετεί ''γλείφοντας'' ότι σιχάθηκε περισσότερο! Τον FΟREST GAMP. Τον Γιωργάκη της Μαργαρίτας!!Την πάτησε ο Πάγκαλος με τον "εγκλωβισμό" του στον μονόδρομο του Giorgo. Γιατί; Γιατί ο Πάγκαλος παρασύρθηκε από τον Γιωργάκη. Γιατί παρασύρθηκε από τη "βεβαιότητά" του ότι ο ίδιος θα ήταν ο διάδοχος του Ανδρέα και κληρονόμος του ΠΑΣΟΚ, επειδή θα μπορούσε να νικήσει ανά πάσα στιγμή τον φυσικό του κληρονόμο. Έπαθε ότι ο λαγός, που έχασε την "κούρσα" της ζωής του από τη χελώνα. Ο Πάγκαλος, που μέρα-νύκτα έβριζε και γελοιοποιούσε τον Γιωργάκη, σήμερα τον "γλείφει". Τον "γλείφει", γιατί είναι απόλυτα εξαρτώμενος από αυτόν. Εξαρτώμενος στα πάντα και όχι μόνον στο θέμα της πολιτικής του επιβίωσης. Τώρα "τρέχει" με τον Γιώργο πάνω στους ώμους του, γιατί, αν σταματήσει να "τρέχει", θα χάσει τα πάντα. Θα χάσει τους σωματοφύλακες, τις κρατικές λιμουζίνες, τα δωρεάν πρωτοχρονιάτικα ξενοδοχεία και όλα τα "καθρεφτάκια" που χρειάζεται, για να κρατά ευχαριστημένη και άρα ενωμένη την οικογένειά του .Θα χάσει την κλεμμένη του ζωή.

Oσο για την κατάσταση μας και για το ποιος ευθύνεται για το μαζικό φάγωμα, έχω μόνο να κάνω μια τελευταία παρατήρηση: Θα διαπιστωθεί ποιος έφαγε τα περισσότερα όταν φτάσει η ώρα για την διάσωση και έρθει η στιγμή να μπούμε ένας-ένας στην . κάψουλα.!! Κι όποιος χωρέσει.!!!

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!