Λίγες ώρες πριν από την μάχη με τον Ολυμπιακό, ο δεύτερος «Έλληνας» της Σιένα, Μάρκο Γιάριτς καταθέτει στο gazzetta.gr τις απόψεις του και αποκαλύπτει την καλοκαιρινή απόρριψή του από τους “αιώνιους”!
Το καλοκαίρι του 1996 ήρθε στην Ελλάδα με το ονοματεπώνυμο Μάρκο Λάτσης και φόρεσε τη φανέλα του Περιστερίου, παίρνοντας την ελληνική υπηκοότητα. Την τετραετία 1998-2002 αγωνίστηκε στη Μπολόνια, φορώντας από δύο χρόνια τα χρώματα των επί σειρά ετών κορυφαίων ομάδων του ιταλικού μπάσκετ, της Φορτιτούντο και της Κίντερ. Από το 2002 έως και το 2009 έπαιξε στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ, παίζοντας από τρία χρόνια στους Λος Άντζελες Κλίπερς και τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς κι έναν στους Μέμφις Γκρίζλις. Πέρυσι, ο εδώ και δύο παντρεμένος με το γνωστό μοντέλο από τη Βραζιλία, Αντριάνα Λίμα, Μάρκο Γιάριτς έπαιξε μισή χρονιά στη Ρεάλ Μαδρίτης και από τις 14 Ιανουαρίου του 2011, ανήκει στο δυναμικό της αντιπάλου του Ολυμπιακού στην φάση των πλέϊ-οφ της Ευρωλίγκα, συμπαίκτης του Νίκου Ζήση. Το gazzetta.gr εντόπισε τον 32χρονο Σέρβο point-guard λίγες ώρες πριν από την τελευταία προπόνηση στο “Palaestra” και σας παρουσιάζει την απολαυστική και αποκαλυπτική συνέντευξη που μας παραχώρησε...
- Κατ' αρχήν πες μας, πως είναι η μύτη σου;
«Μπορεί να ράγισε λίγο στον αγώνα της περασμένης Πέμπτης και ο πόνος να μην έχει υποχωρήσει τελείως, ωστόσο, νομίζω ότι δεν θα αντιμετωπίσω πρόβλημα και θα παίξω κανονικά... Στην αρχή φοβήθηκα γιατί την έχω ξανασπάσει σε εκείνο το σημείο, αλλά ευτυχώς φθηνά την γλίτωσα...»
- Έγινε κάτι σοβαρό με τον Σπανούλη στη διάρκεια του 2ου αγώνα, γιατί σας είδαμε να έχετε μία έντονη λεκτική αψιμαχία...
«Όχι προς Θεού, τίποτε... Αυτά συμβαίνουν καμία φορά πάνω στην ένταση του αγώνα... Τον σέβομαι απεριόριστα σαν παίκτη και σαν άνθρωπο...»
- Πως είναι η ατμόσφαιρα στην ομάδα σου, μετά το δύο πρώτα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό και ενόψει των δύο κρίσιμων αγώνων που ακολουθούν μέσα στην έδρα σας;
«Τα συναισθήματα είναι λίγο-πολύ ανάμικτα γιατί από την περασμένη Τρίτη το βράδυ και μέχρι πριν από το τζάμπολ του δεύτερου αγώνα, είμαστε σοκαρισμένοι και ουσιαστικά “νεκροί” από την συντριβή που γνωρίσαμε στο πρώτο ματς. Η ολική επαναφορά μας, όμως, στον αγώνα της περασμένης Πέμπτης ανέβασε πολύ το ηθικό μας και να σου πω την αλήθεια είμαστε όλοι ανυπόμονοι να βγούμε στο γήπεδο και να κάνουμε τον δεύτερο βήμα για την πρόκριση στο φαάϊναλ-φορ.»
- Πως αντιμετωπίζετε το αυριανό παιχνίδι;
«Κατά την προσωπική μου άποψη, εδώ που έχουμε φτάσει, είναι σίγουρα το πιο κρίσιμο και σημαντικό σε αυτή την προημιτελική σειρά. Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα που ανήκει στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης, έχει τον πιο έμπειρο προπονητή, εξαιρετικά ποιοτικούς παίκτες και με την πορεία του στο Top-16 απέδειξε ότι έχει την ικανότητα να κερδίσει σε οποιαδήποτε έδρα. Ο αγώνας θα είναι πολύ δύσκολος και πρέπει να είμαστε άψογοι σε όλους τους τομείς για να τα καταφέρουμε... Αρχίζοντας βέβαια από την άμυνα...»
- Θα 'λεγε κανείς πάντως, ότι τώρα – μετά από ένα τόσο σπουδαίο “διπλό” και ειδικότερα μετά τους 50 πόντους που “φάγατε” στο πρώτο ματς – έχετε κι ένα επιπλέον ψυχολογικό πλεονέκτημα...
«Δεν θα το 'λεγα και θα σας εξηγήσω το γιατί... Και οι δύο ομάδες έχουν τους παίκτες που διαθέτουν εμπειρία, ωριμότητα και τα αθλητικά προσόντα που χρειάζονται για να αντεπεξέλθουν σε οποιαδήποτε δυσκολία... Αφήστε τη δική μας ομάδα και ρίξτε μία ματιά στο ρόστερ του Ολυμπιακού... Ποιος από τους 8-9 παίκτες που χρησιμοποιεί σταθερά ο “Ντούντα” δεν έχει υψηλές παραστάσεις από το κορυφαίο επίπεδο του ανταγωνισμού... Από την άλλη πλευρά, για μας, η νίκη στο 2ο παιχνίδι σε συνδυασμό με την έκταση που είχε αλλά και την καταρρακωμένη ψυχολογία μας πριν από το τζάμπολ, μας “έφτιαξε” πολύ... Ανέβασε στο κατακόρυφο την ψυχολογία μας και μας έκανε να πιστέψουμε πολύ στην πρόκριση...»
- Ποιο στοιχείο πιστεύεις ότι μπορεί να γείρει την πλάστιγγα από την μία ή από την άλλη πλευρά;
«Κάποιες μικρές αμυντικές λεπτομέρειες και σίγουρα το μέγεθος της επιθυμίας που θα βγάλουν οι δύο ομάδες στο γήπεδο. Τόσο ο Ολυμπιακός, όσο κι εμείς έχουμε μεγάλη ποιότητα και εμπειρία. Νομίζω ότι η ομάδα που θα παρουσιαστεί πνευματικά πιο έτοιμη για να διαχειριστεί αυτά τα δύο παιχνίδια, θα πάρει την πρόκριση...»
- Εσύ μετά από επτά χρόνια στο ΝΒΑ (2002-2009), πέρυσι επέστρεψες στην Ευρώπη κι έπαιξες στη Ρεάλ Μαδρίτης χωρίς να καταφέρεις να ζήσεις την εμπειρία του φάϊναλ-φορ. Φέτος νιώθεις ότι βρίσκεσαι πολύ πιο κοντά στο να συμμετάσχεις στο κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ μετά την αποτυχημένο F4 του 2002 στην Μπολόνια;
«Το ελπίζω γιατί αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνεχίζω ακόμη να παίζω μπάσκετ... Έχω κερδίσει πολλά χρήματα από το μπάσκετ, αλλά δεν είχα την τύχη να παίξω σε μία από τις μεγάλες ομάδες του ΝΒΑ για να διεκδικήσω έναν τίτλο στο κορυφαίο πρωτάθλημα και αυτός ήταν ο λόγος που αποφάσισα να επιστρέψω στην Ευρώπη και να παίξω σε ευρωπαϊκούς συλλόγους που έχουν υψηλές προσδοκίες και στόχους. Πέρυσι με τη Ρεάλ δεν τα κατάφερα, μακάρι φέτος με τη Σιένα να είμαι πιο τυχερός... Μου λείπει ένας τίτλος στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και η ατμόσφαιρα ενός φάϊναλ-φορ...»
- Πόσο σε έχει σημαδέψει το πέρασμά σου από το Περιστέρι και η ελληνοποίησή σου πριν από αρκετά χρόνια... Το σκέφτεσαι καθόλου, τώρα που για να προκριθείς στο φάϊναλ-φορ, πρέπει να βγάλεις από την μέση μία ελληνική ομάδα ή δεν σε απασχολεί καθόλου;
«Εννοείται πως όταν σκέφτομαι τα δύο χρόνια που πέρασα στην Ελλάδα, σχεδόν πάντα συγκινούμαι... Έκανα πολλούς φίλους στην Αθήνα, έγινα άντρας στη ζωή και το μπάσκετ και πάντα όποτε επιστρέφω στο μυαλό μου έρχονται πάντα οι πανέμορφες νεανικές στιγμές που πέρασα στην πατρίδα σας... Είναι δυνατόν να ξεχάσει κανείς την χωριάτικη σαλάτα με τη φέτα, το σουβλάκι και το γαλακτομπούρεκο... Το αντίθετο θα ήταν παράλογο... Αυτή τη στιγμή, όμως, μάχομαι για τη Σιένα αλλά και για την προσωπική μου περηφάνια... Η ελληνικές ομάδες είχαν την ευκαιρία να με υπογράψουν το καλοκαίρι αλλά δεν το έκαναν, πιθανόν γιατί ενδεχομένως να θεώρησαν ότι έχω τελειώσει με το μπάσκετ... Επομένως, τώρα έχει φτάσει η ώρα των αποδείξεων και το κίνητρό μου, πίστεψέ με, είναι πολύ μεγάλο...»
- Όταν μιλάς για ελληνικές ομάδες, σίγουρα εννοείς τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό που και οι δύο έχουν Σέρβους προπονητές. Πιθανόν να εννοείς ότι ο “Ζοτς” και ο “Ντούντα” δεν σε ήθελαν... Άλλωστε καμία άλλη ελληνική ομάδα δεν θα μπορούσε να σε πληρώσει...
«Δεν θέλω καθόλου να μπω σε αυτή την συζήτηση τώρα... Δεν είναι ώρα...»
http://www.gazzetta.gr/
Το καλοκαίρι του 1996 ήρθε στην Ελλάδα με το ονοματεπώνυμο Μάρκο Λάτσης και φόρεσε τη φανέλα του Περιστερίου, παίρνοντας την ελληνική υπηκοότητα. Την τετραετία 1998-2002 αγωνίστηκε στη Μπολόνια, φορώντας από δύο χρόνια τα χρώματα των επί σειρά ετών κορυφαίων ομάδων του ιταλικού μπάσκετ, της Φορτιτούντο και της Κίντερ. Από το 2002 έως και το 2009 έπαιξε στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ, παίζοντας από τρία χρόνια στους Λος Άντζελες Κλίπερς και τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς κι έναν στους Μέμφις Γκρίζλις. Πέρυσι, ο εδώ και δύο παντρεμένος με το γνωστό μοντέλο από τη Βραζιλία, Αντριάνα Λίμα, Μάρκο Γιάριτς έπαιξε μισή χρονιά στη Ρεάλ Μαδρίτης και από τις 14 Ιανουαρίου του 2011, ανήκει στο δυναμικό της αντιπάλου του Ολυμπιακού στην φάση των πλέϊ-οφ της Ευρωλίγκα, συμπαίκτης του Νίκου Ζήση. Το gazzetta.gr εντόπισε τον 32χρονο Σέρβο point-guard λίγες ώρες πριν από την τελευταία προπόνηση στο “Palaestra” και σας παρουσιάζει την απολαυστική και αποκαλυπτική συνέντευξη που μας παραχώρησε...
- Κατ' αρχήν πες μας, πως είναι η μύτη σου;
«Μπορεί να ράγισε λίγο στον αγώνα της περασμένης Πέμπτης και ο πόνος να μην έχει υποχωρήσει τελείως, ωστόσο, νομίζω ότι δεν θα αντιμετωπίσω πρόβλημα και θα παίξω κανονικά... Στην αρχή φοβήθηκα γιατί την έχω ξανασπάσει σε εκείνο το σημείο, αλλά ευτυχώς φθηνά την γλίτωσα...»
- Έγινε κάτι σοβαρό με τον Σπανούλη στη διάρκεια του 2ου αγώνα, γιατί σας είδαμε να έχετε μία έντονη λεκτική αψιμαχία...
«Όχι προς Θεού, τίποτε... Αυτά συμβαίνουν καμία φορά πάνω στην ένταση του αγώνα... Τον σέβομαι απεριόριστα σαν παίκτη και σαν άνθρωπο...»
- Πως είναι η ατμόσφαιρα στην ομάδα σου, μετά το δύο πρώτα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό και ενόψει των δύο κρίσιμων αγώνων που ακολουθούν μέσα στην έδρα σας;
«Τα συναισθήματα είναι λίγο-πολύ ανάμικτα γιατί από την περασμένη Τρίτη το βράδυ και μέχρι πριν από το τζάμπολ του δεύτερου αγώνα, είμαστε σοκαρισμένοι και ουσιαστικά “νεκροί” από την συντριβή που γνωρίσαμε στο πρώτο ματς. Η ολική επαναφορά μας, όμως, στον αγώνα της περασμένης Πέμπτης ανέβασε πολύ το ηθικό μας και να σου πω την αλήθεια είμαστε όλοι ανυπόμονοι να βγούμε στο γήπεδο και να κάνουμε τον δεύτερο βήμα για την πρόκριση στο φαάϊναλ-φορ.»
- Πως αντιμετωπίζετε το αυριανό παιχνίδι;
«Κατά την προσωπική μου άποψη, εδώ που έχουμε φτάσει, είναι σίγουρα το πιο κρίσιμο και σημαντικό σε αυτή την προημιτελική σειρά. Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα που ανήκει στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης, έχει τον πιο έμπειρο προπονητή, εξαιρετικά ποιοτικούς παίκτες και με την πορεία του στο Top-16 απέδειξε ότι έχει την ικανότητα να κερδίσει σε οποιαδήποτε έδρα. Ο αγώνας θα είναι πολύ δύσκολος και πρέπει να είμαστε άψογοι σε όλους τους τομείς για να τα καταφέρουμε... Αρχίζοντας βέβαια από την άμυνα...»
- Θα 'λεγε κανείς πάντως, ότι τώρα – μετά από ένα τόσο σπουδαίο “διπλό” και ειδικότερα μετά τους 50 πόντους που “φάγατε” στο πρώτο ματς – έχετε κι ένα επιπλέον ψυχολογικό πλεονέκτημα...
«Δεν θα το 'λεγα και θα σας εξηγήσω το γιατί... Και οι δύο ομάδες έχουν τους παίκτες που διαθέτουν εμπειρία, ωριμότητα και τα αθλητικά προσόντα που χρειάζονται για να αντεπεξέλθουν σε οποιαδήποτε δυσκολία... Αφήστε τη δική μας ομάδα και ρίξτε μία ματιά στο ρόστερ του Ολυμπιακού... Ποιος από τους 8-9 παίκτες που χρησιμοποιεί σταθερά ο “Ντούντα” δεν έχει υψηλές παραστάσεις από το κορυφαίο επίπεδο του ανταγωνισμού... Από την άλλη πλευρά, για μας, η νίκη στο 2ο παιχνίδι σε συνδυασμό με την έκταση που είχε αλλά και την καταρρακωμένη ψυχολογία μας πριν από το τζάμπολ, μας “έφτιαξε” πολύ... Ανέβασε στο κατακόρυφο την ψυχολογία μας και μας έκανε να πιστέψουμε πολύ στην πρόκριση...»
- Ποιο στοιχείο πιστεύεις ότι μπορεί να γείρει την πλάστιγγα από την μία ή από την άλλη πλευρά;
«Κάποιες μικρές αμυντικές λεπτομέρειες και σίγουρα το μέγεθος της επιθυμίας που θα βγάλουν οι δύο ομάδες στο γήπεδο. Τόσο ο Ολυμπιακός, όσο κι εμείς έχουμε μεγάλη ποιότητα και εμπειρία. Νομίζω ότι η ομάδα που θα παρουσιαστεί πνευματικά πιο έτοιμη για να διαχειριστεί αυτά τα δύο παιχνίδια, θα πάρει την πρόκριση...»
- Εσύ μετά από επτά χρόνια στο ΝΒΑ (2002-2009), πέρυσι επέστρεψες στην Ευρώπη κι έπαιξες στη Ρεάλ Μαδρίτης χωρίς να καταφέρεις να ζήσεις την εμπειρία του φάϊναλ-φορ. Φέτος νιώθεις ότι βρίσκεσαι πολύ πιο κοντά στο να συμμετάσχεις στο κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ μετά την αποτυχημένο F4 του 2002 στην Μπολόνια;
«Το ελπίζω γιατί αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνεχίζω ακόμη να παίζω μπάσκετ... Έχω κερδίσει πολλά χρήματα από το μπάσκετ, αλλά δεν είχα την τύχη να παίξω σε μία από τις μεγάλες ομάδες του ΝΒΑ για να διεκδικήσω έναν τίτλο στο κορυφαίο πρωτάθλημα και αυτός ήταν ο λόγος που αποφάσισα να επιστρέψω στην Ευρώπη και να παίξω σε ευρωπαϊκούς συλλόγους που έχουν υψηλές προσδοκίες και στόχους. Πέρυσι με τη Ρεάλ δεν τα κατάφερα, μακάρι φέτος με τη Σιένα να είμαι πιο τυχερός... Μου λείπει ένας τίτλος στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και η ατμόσφαιρα ενός φάϊναλ-φορ...»
- Πόσο σε έχει σημαδέψει το πέρασμά σου από το Περιστέρι και η ελληνοποίησή σου πριν από αρκετά χρόνια... Το σκέφτεσαι καθόλου, τώρα που για να προκριθείς στο φάϊναλ-φορ, πρέπει να βγάλεις από την μέση μία ελληνική ομάδα ή δεν σε απασχολεί καθόλου;
«Εννοείται πως όταν σκέφτομαι τα δύο χρόνια που πέρασα στην Ελλάδα, σχεδόν πάντα συγκινούμαι... Έκανα πολλούς φίλους στην Αθήνα, έγινα άντρας στη ζωή και το μπάσκετ και πάντα όποτε επιστρέφω στο μυαλό μου έρχονται πάντα οι πανέμορφες νεανικές στιγμές που πέρασα στην πατρίδα σας... Είναι δυνατόν να ξεχάσει κανείς την χωριάτικη σαλάτα με τη φέτα, το σουβλάκι και το γαλακτομπούρεκο... Το αντίθετο θα ήταν παράλογο... Αυτή τη στιγμή, όμως, μάχομαι για τη Σιένα αλλά και για την προσωπική μου περηφάνια... Η ελληνικές ομάδες είχαν την ευκαιρία να με υπογράψουν το καλοκαίρι αλλά δεν το έκαναν, πιθανόν γιατί ενδεχομένως να θεώρησαν ότι έχω τελειώσει με το μπάσκετ... Επομένως, τώρα έχει φτάσει η ώρα των αποδείξεων και το κίνητρό μου, πίστεψέ με, είναι πολύ μεγάλο...»
- Όταν μιλάς για ελληνικές ομάδες, σίγουρα εννοείς τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό που και οι δύο έχουν Σέρβους προπονητές. Πιθανόν να εννοείς ότι ο “Ζοτς” και ο “Ντούντα” δεν σε ήθελαν... Άλλωστε καμία άλλη ελληνική ομάδα δεν θα μπορούσε να σε πληρώσει...
«Δεν θέλω καθόλου να μπω σε αυτή την συζήτηση τώρα... Δεν είναι ώρα...»
http://www.gazzetta.gr/