Τη συνδιάσκεψη που είχε θέμα τις θέσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας για την Παιδεία και το μεταναστευτικό άνοιξε ο Γενικός Διευθυντής της Δημοκρατικής Συμμαχίας Γιώργος Αναστασόπουλος.
Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν οι βουλευτές της Δημοκρατικής Συμμαχίας, η πρόεδρος του κινήματος Ντόρα Μπακογιάννη, ειδικοί εισηγητές, αλλά και απλά μέλη που μίλησαν για το εκπαιδευτικό σύστημα, τα πανεπιστήμια, τη μετανάστευση και τις προγραμματικές θέσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας για την περιφερειακή ανάπτυξη της Δυτικής Ελλάδας.
Η πρόεδρος του κινήματος Ντόρα Μπακογιάννη στην ομιλία της είπε ότι «ο πρωθυπουργός δεν επέδειξε πολιτική τόλμη. Συμβιβάστηκε για να αγοράσει χρόνο και για να αποφύγει τη σύγκρουση με το «βαθύ κράτος» του ΠΑΣΟΚ. Έτσι όμως, σπαταλάει τις θυσίες των Ελλήνων και μας οδηγεί να πληρώσουμε σύντομα πολύ πιο μεγάλο τίμημα. Και το χειρότερο: Επαναλαμβάνει το ολέθριο πρώτο εξάμηνο της κυβέρνησης του όταν, όπως και τώρα, χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Το συμπέρασμα: Η κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν θέλει».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας της η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας τόνισε ότι «βλέποντας την κατάσταση αυτή, ζητήσαμε πολιτικές πρωτοβουλίες . Ζητήσαμε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μια στοιχειώδη συνεργασία. Ζητήσαμε συνεννόηση. Ζητήσαμε μια ελάχιστη κοινή πολιτική. Η δική μας θέση είναι καθαρή: Η Ελλάδα για να σωθεί χρειάζεται πανστρατιά και εθνική συνεννόηση. Χρειάζεται μια πολιτική εξόδου απ’ την κρίση σαν κι αυτή που απαίτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση απ’ την Πορτογαλία».
Ακολουθούν σημεία ομιλίας της Ντόρας Μπακογιάννη
«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στην Πάτρα, για το 4οΠροσυνέδριο της «Δημοκρατικής Συμμαχίας».
Διαλέξαμε την Πάτρα, φίλες και φίλοι, για να παρουσιάσουμε, πέρα από το πρόγραμμά μας για τη Δυτική Ελλάδα, και δύο βασικά, δύο θεμελιώδη για τη «Δημοκρατική Συμμαχία» προγράμματα:
· Το πρόγραμμά μας για την Παιδεία, το οποίο, όπως θα διαπιστώσετε σε λίγο, είναι ένα αναλυτικό, ολότελα ριζοσπαστικό, ένα φιλελεύθερο, ένα επαναστατικό θα έλεγα, πρόγραμμα.
Κι αυτό γιατί αφορά τα παιδιά και τα εγγόνια μας: Το μέλλον της πατρίδας, το μέλλον του έθνους.
· Παρουσιάζουμε επίσης το πρόγραμμά μας τόσο για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης, που έχει γίνει εθνική πληγή πρώτου μεγέθους, όσο και για τη διαχείριση της νόμιμης.
Σήμερα που σας μιλάω δεν έχουν περάσει ούτε 24 ώρες από τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού.
Και, με την ειλικρίνεια που νομίζω ότι γνωρίζετε ότι διακρίνει τις πολιτικές μου τοποθετήσεις, σας λέω ξεκάθαρα τούτο:
Είμαι βαθύτατα ανήσυχη και προβληματισμένη. Και το ίδιο είναι, πιστεύω, και ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Αυτό περίμενε η χώρα; Αυτό περίμενε ο λαός μας; Αυτό περίμεναν οι εταίροι μας και όλοι όσοι μας στηρίζουν για να βγούμε απ’ τα αδιέξοδα;
Έχουμε ένα αόριστο ευχολόγιο. Δεν υπάρχει σχέδιο. Δεν υπάρχουν σαφείς στόχους. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα.
Ο πρωθυπουργός δεν επέδειξε πολιτική τόλμη. Συμβιβάστηκε για να αγοράσει χρόνο και για να αποφύγει τη σύγκρουση με το «βαθύ κράτος» του ΠΑΣΟΚ.
Έτσι όμως, σπαταλάει τις θυσίες των Ελλήνων και μας οδηγεί να πληρώσουμε σύντομα πολύ πιο μεγάλο τίμημα. Και το χειρότερο: Επαναλαμβάνει το ολέθριο πρώτο εξάμηνο της κυβέρνησης του όταν, όπως και τώρα, χάθηκε πολύτιμος χρόνος.
Το συμπέρασμα: Η κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν θέλει.
Πού είναι οι αναγκαίες, μείζονες, μεταρρυθμίσεις για τις οποίες ακούμε μέρες τώρα;
· Είναι μεταρρύθμιση να κρατά το δημόσιο χαρακτήρα της η Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο;
· Είναι αλλαγή οι πολιτικοί συμβιβασμοί που σηματοδοτεί η δειλή μερική μετοχοποίηση της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ ή των άλλων ΔΕΚΟ;
· Είναι ουσιαστικές παρεμβάσεις και αξιόπιστες προτάσεις για την επόμενη μέρα τα ημίμετρα και τις αοριστίες που ανακοινώθηκαν;
· Είναι σχέδιο για την ανάπτυξη και την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων η αναφορά σε προγράμματα όπως το “jessica” και το “jeremie”;
Αυτό το πρόγραμμα μόνο τον σκληρό πυρήνα, τα λεγόμενα «σπλάχνα» του ΠΑΣΟΚ ικανοποιεί!
Αλλά για πόσον καιρό θα ικανοποιεί κι’ αυτούς ακόμη; Άμα το καράβι βυθιστεί θα βυθιστούμε όλοι μαζί.
Έχουμε τώρα ένα άτολμο, ένα δειλό και θόλο πρόγραμμα. Έχουμε έλλειψη εθνικής συνεννόησης, συναίνεσης, καθώς και τα άλλα κόμματα –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, την ίδια ατολμία, την ίδια έλλειψη συναίνεσης, τον ίδιο λαϊκισμό καλλιεργούν. Αλλά, η μηδενιστική Αριστερά, καλλιεργεί επιπλέον και την ανομία: Δεν υπάρχει διαδήλωση, δεν υπάρχει κατάληψη, δεν υπάρχει παρεμπόδιση που να μην την ευνοεί. Ο νόμος κατάντησε έννοια σχετική.
Και καμιά πολιτική, ακόμα κι αν είναι σωστή, δεν μπορεί να εφαρμοστεί.
Βλέποντας την κατάσταση αυτή, ζητήσαμε πολιτικές πρωτοβουλίες . Ζητήσαμε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μια στοιχειώδη συνεργασία.
Ζητήσαμε συνεννόηση. Ζητήσαμε μια ελάχιστη κοινή πολιτική.
Η δική μας θέση είναι καθαρή: Η Ελλάδα για να σωθεί χρειάζεται πανστρατιά και εθνική συνεννόηση. Χρειάζεται μια πολιτική εξόδου απ’ την κρίση σαν κι αυτή που απαίτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση απ’ την Πορτογαλία.
Πολιτική εθνικής συνεννόησης και συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή ένωση που δέχθηκε τελικά και η αντιπολίτευση, ο κ. Κοέλιο. Φαίνεται ότι δεν πείσθηκε από την συνταγή του κ. Σαμαρά για μηδενισμό του ελλείμματος χωρίς θυσίες σε 18 μήνες. Θα ήταν όλα αυτά κωμικά, αν δεν βρισκόμαστε στο χείλος της αβύσσου.
Από την Πάτρα. Απ’ αυτήν την πόλη που υπήρξε πάντα η Πύλη της Ελλάδας προς την Ευρώπη.
Απ’ αυτήν την πόλη, μέσω της οποίας έφταναν στην Ελλάδα οι νέες ιδέες, τα νέα ρεύματα, ακόμα και οι νέες μορφές πάλης, κάνω μια τελευταία, μια δραματική έκκληση, προς τα παλιά ελληνικά κόμματα!
· Σοβαρευθείτε!
· Συγκεντρωθείτε στην αντιμετώπιση της κρίσης!
· Συνεννοηθείτε!
Παίζετε εν ου παικτοις. Η Ελλάδα αγωνιά. Ο λαός μας είναι βυθισμένος στη θλίψη και την απαισιοδοξία. Αφουγκραστείτε επιτέλους τι θέλει από σας η ελληνική κοινωνία!
Μέσα σ’ αυτόν τον ωκεανό της ανευθυνότητας. Πληρώνοντας και η ίδια ένα τίμημα, ως αποτέλεσμα της γενικευμένης δυσπιστίας απέναντι σ’ ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, γεννήθηκε η «Δημοκρατική Συμμαχία».
Διακηρύξαμε απ’ την αρχή ποιοι είμαστε:
· Ριζοσπάστες
· Φιλελεύθεροι
· Πολίτες ενός πλατιού ρεύματος, απ’ τη σοσιαλδημοκρατία και τους φιλελεύθερους, τους ανανεωτικούς συντηρητικούς πολίτες. Μια συμμαχία.
Μια δημοκρατική συμμαχία πολιτών που γυρίζουν σελίδα.
Που δεν θέλουν απλώς τις ριζοσπαστικές αλλαγές.
Που τις σχεδιάζουν μελετημένα και ολοκληρωμένα.
Σειρά επαναστατικών αλλαγών έχουν ήδη παρουσιαστεί από τη Δημοκρατική Συμμαχία
· 38 ριζικές αλλαγές στην Οικονομία
· Ριζοσπαστικές αλλαγές για την Υγεία, την Κοινωνική Πρόνοια, την Ασφάλεια και τις συντάξεις
· Μια νέα πνοή για τη γεωργία
Και σήμερα εδώ στην Πάτρα, η πιο ριζοσπαστική πρόταση απ΄όλες: η πρότασή μας για την Παιδεία.
Θέλουμε ένα καινούργιο σύστημα, προτείνουμε σαρωτικές αλλαγές σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης.
Στόχος μας η καλλιέργεια αρχών, αξιών, γνώσεων ικανών για τη δημιουργία ολοκληρωμένων αλλά και κοινωνικοποιημένων –αν το επιθυμούν- πολιτών.
Η σημερινή κατάσταση δεν πάει άλλο!
Στις τελευταίες πανελλαδικές εξετάσεις το ποσοστό των μαθητών που βρέθηκε κάτω από τη βάση ξεπέρασε το 37%.
Στην κατάταξη του έγκυρου διαγωνισμού Πίζα (PISA) που διεξάγεται κάθε 3 χρόνια, τα παιδιά μας πήραν την 28η θέση με τελευταία την 30η.
Η μηδενική, φλύαρη – και σπάταλη (με τα λεφτά των άλλων) Αριστερά, αλλά όχι μόνον αυτή, ζητάει όλο και περισσότερες δαπάνες.
Εκεί είναι το πρόβλημα; Αν ναι, τότε πως η Φινλανδία κατέκτησε την πρώτη θέση;
Αλλά η Φινλανδία που είναι πρώτη στον κόσμο, καταρρίπτει πολλούς ελληνικούς μύθους:
· Την ανάγκη για ακόμη μικρότερη τάξη: Αλλά εκεί υπάρχουν 20 μαθητές ανά τάξη, 17 στην Ελλάδα
· Την ανάγκη για περισσότερους δασκάλους : Αλλά εκεί υπάρχει ένας δάσκαλος για 15 μαθητές, ενώ είναι 10 στην Ελλάδα
· Το κόστος : 5.000 δολάρια εδώ, 5.500 στη Φινλανδία το κόστος ανά μαθητή. Στη Φινλανδία των τριπλάσιων μισθών, σημειώνουμε τριπλάσιοι οι μισθοί αλλά όχι οι εκπαιδευτικοί.
· Ώρες διδασκαλίας : 544 εδώ, 550 εκεί.
Ξοδεύουμε λοιπόν, φίλες και φίλοι, σχεδόν όσα οι Φινλανδοί, έχουμε τάξεις μικρές και πολλούς δασκάλους, καλούς μισθούς, κλπ, και η Παιδεία μας είναι 27 θέσεις πιο κάτω. Δεν τα βλέπουν οι αρμόδιοι αυτά; Δεν τα βλέπουν τα κόμματα που ζητάνε όλο και πιο πολλά λεφτά, κομμματισμό και λιγότερη προσπάθεια; Ξεκινάμε τη ριζική αλλαγή: Μετατρέπουμε το όλο σύστημα από γραφειοκρατικό με κεντρικό σχεδιασμό σε αποκεντρωμένο με πρωταγωνιστές τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και κυρίως τους μαθητές και τους σπουδαστές. Αλλάζει ο τρόπος χρηματοδότησης : το ποσό που αναλογεί σε κάθε μαθητή πηγαίνει στους γονείς και στους σπουδαστές κατ΄ευθείαν. Εκείνοι το διαθέτουν σε όποιο σχολείο, ΑΕΙ ή ΤΕΙ διαλέγουν οι ίδιοι.
Εισάγεται η αξιολόγηση παντού. Στη διοίκηση των σχολείων συμμετέχουν οι γονείς.
Στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση:
· Τελειώνει η γραφειοκρατία. Οι εκπαιδευτικοί γυρίζουν στις τάξεις τους. Στο κεντρικό υπουργείο Παιδείας μένει το 25% των σημερινών του δυνάμεων.
· Καταργούνται 450 Γραφεία Εκπαίδευσης. Δημιουργούνται 100 Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και 2.000 ακόμα εκπαιδευτικοί αποδεσμεύονται.
· Μαθητές και καθηγητές λαμβάνουν φορητό υπολογιστή και οι καθηγητές επιμορφώνονται να τον χρησιμοποιούν.
· Παρέχονται ίσες ευκαιρίες στα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση:
Ριζική μεταρρύθμιση
· Περιορισμός, μέχρι ασφυξίας, του κομματισμού
· Υψηλότερες απαιτήσεις από διδάσκοντες και διδασκόμενους
· Ουσιαστική οικονομική στήριξη των φοιτητών και σπουδαστών
· Δύο εξεταστικές περίοδοι: με την αποτυχία στην πρώτη, βοηθιέται ο φοιτητής από επιβλέποντα καθηγητή για να πετύχει στη δεύτερη. Αν πάλι αποτύχει μια τρίτη ευκαιρία χωρίς τους αρχικούς εξεταστές που τον απέρριψαν. Αλλά, αν αποτύχει και την τρίτη φορά επαναλαμβάνει την χρονιά ή το εξάμηνο.
· Εφαρμόζεται πλήρως η αξιολόγηση
· Καθιερώνονται φοιτητικά δάνεια με 100% ανάληψη του κόστους των επιτοκίου απ το κράτος.
· Το δήθεν άσυλο καταργείται για τους χώρους αλλά επεκτείνονται για την ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα, τη διδασκαλία και την έκφραση γνώμης.
· Για όλα τα αυτόφωρα αδικήματα είναι δυνατή η παρέμβαση της αστυνομίας και όχι μόνο για τα κακουργήματα. Έτσι δεν θα ξανασυμβούν οι σκηνές που ντρόπιασαν την ακαδημαϊκή μας κοινότητα, όταν επιχειρήθηκε από αναρχοφασίστες βίαιη επίθεση εναντίον του Τζέιμς Γουότσον, κατόχου του βραβείου νόμπελ και «πατέρα του DNA».
· Καθιερώνονται ιδιωτικά πανεπιστήμια με την αναγκαία τροποποίηση του άρθρου 16 και ενθαρρύνονται οι επενδύσεις Παιδείας που θα φέρουν γνώση και νέους πόρους στη χώρα μας με ξενόγλωσσα προγράμματα.
· Τα Ακαδημαϊκά Ιδρύματα συνδέονται με την οικονομία και με την αγορά εργασίας. Μετατρέπονται από χώροι ενίοτε παραγωγής ανέργων σε χώρους που προωθούν την εργασία και εκπληρώνουν τα όνειρα των φοιτητών και σπουδαστών για μια καριέρα άξια των σπουδών τους και της προσπάθειας που έχουν καταβάλλει».
«Από δω, απ΄την Πάτρα, κοιτάζοντας προς την Ευρώπη φωνάζουμε: Η Ελλάδα θα τα καταφέρει! Καμία Κασσάνδρα δεν θα τη λυγίσει. Ενώστε τις δυνάμεις σας με τη Δημοκρατική Συμμαχία, ό,τι κι αν στηρίξατε στο παρελθόν. Είμαστε μια δύναμη ευθύνης αλλά, ταυτόχρονα, και δύναμη ανατροπής. Είμαστε οι μόνοι που μέσα στην κρίση μελετάμε και έχουμε την τόλμη να προτείνουμε συγκροτημένα και τολμηρά μέτρα ώστε να βγούμε απ΄αυτήν. Είναι ριζοσπαστικά και καινοτόμα όσα λέμε για την Παιδεία. Όσα πρωτοακούστηκαν εδώ στην Πάτρα σήμερα. Σύμβολό μας είναι το ελαιόδεντρο. Είναι συνήθως μικρό, αλλά απ΄όλα τα δέντρα το πιο παραγωγικό. Μακρόβιο και ανθεκτικό. Καρπίζει και στην πιο άγονη γη».
