επαληθεύει τις προσδοκίες πολλών με ένα αρκετά πρωτότυπο θρίλερ που κατορθώνει να παραμείνει συναρπαστικό. Τουλάχιστον μέχρι τα τελευταία 8 λεπτά του.
Ένας ικανότατος σκηνοθέτης, ένας ευλύγιστος ερμηνευτικά ηθοποιός και ένας επιδέξιος σεναριογράφος: Μαζί συνωμοτούν ώστε να κάνουν αρκούντως πιστευτή μια ξέφρενη ιστορία φαντασίας στην οποία ένας νεαρός πιλότος της αμερικανικής αεροπορίας υποχρεούται, βάσει μυστικού στρατιωτικού σχεδίου, να βιώνει ξανά και ξανά τα τελευταία οχτώ λεπτά ζωής ενός επιβάτη σε υπεραστικό τρένο που πρόκειται να εκραγεί.
Η αποστολή του ήρωα θα εκτελεστεί πλήρως και το σισύφειο μαρτύριό του θα λάβει τέλος μόνο εάν καταφέρει να ανακαλύψει εγκαίρως και να σταματήσει τον βομβιστή ο οποίος, εκτός από τον αφανισμό των εκατοντάδων ανθρώπων του τρένου, σκοπεύει την ίδια μέρα να αποδεκατίσει και τον πληθυσμό της πόλης του Σικάγο.
Παρά τη σχετικά μικρή εμπειρία του στον τομέα της συγγραφής, ο σεναριογράφος του ευρηματικού φιλμ ενώνει τους «12 Πίθηκους», τη «Μέρα της Μαρμότας», το «Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές» και την τηλεοπτική σειρά «Quantum Leap» σε ένα δεξιοτεχνικό κινηματογραφικό κέντημα που παραμένει στο μεγαλύτερο μέρος του λεπτοδουλεμένο. Έχει επιπλέον την εξυπνάδα να διοχετεύει στον θεατή τις ίδιες ακριβώς πληροφορίες που αποκαλύπτονται σταδιακά στον ήρωα, διατηρώντας για το μεγαλύτερο μέρος του φιλμ ένα άκρως λειτουργικό διφορούμενο.
Υπάρχουν, ασφαλώς, παράμετροι της πλοκής οι οποίες απαιτούν κάμποσες παραχωρήσεις σε θέματα αληθοφάνειας και κομμάτια της που δεν αντέχουν στην οποιαδήποτε στοιχειώδη λογική εξήγηση. Στο σημείο, όμως, αυτό επεμβαίνει η δυναμική σκηνοθεσία του Ντάνκαν Τζόουνς για να εφαρμόσει πιστά τους κανόνες ενός αξιοπρεπούς θρίλερ μυστηρίου, προσαρμόζοντάς τους επάνω σε ένα σενάριο που μιλά για τη ρευστή φύση αυτού που αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικότητα και για την ανθρώπινη βούληση κόντρα σε οποιοδήποτε προδιαγεγραμμένο κοσμικό πλάνο. Πλήρως συγχρονισμένος με τις απαιτήσεις του ρόλου του ο Τζέικ Τζίλενχαλ τις υπερβαίνει, συμβάλλοντας με τη σειρά του σημαντικά στις αρετές του φιλμ.
Κατορθώνει να πάρει έναν φαινομενικά μονοδιάστατο χαρακτήρα δράσης και να του προσδώσει επιπλέον πτυχές, κάνοντάς τον να μοιάζει πότε γοητευτικός, πότε σαρκαστικός και πότε απεγνωσμένος, πάντοτε όμως ανθρώπινος.
Όλα αυτά θα εγγυώνταν ενδεχομένως μια από τις καλύτερες ταινίες στο είδος της, αν τα «Τελευταία 8 Λεπτά» απέφευγαν κάποιες διδακτικές κορώνες που ηχούν λίγο πριν το φινάλε, αν ο Τζέφρι Ράιτ δεν περιέφερε ερμηνευτικά μια τόσο ανέμπνευστη καρικατούρα κακού και αν το ξέφρενο κινηματογραφικό εξπρές του Ντάνκαν Τζόουνς δεν επέλεγε ως τερματικό του σταθμό ένα συναισθηματικό φινάλε.
Ακόμα και έτσι, πάντως, η ταινία προσφέρει ψυχαγωγία που οι σημερινές χολιγουντιανές παραγωγές μπορούν στην πλειοψηφία τους μόνο να ζηλέψουν.
Σκηνοθεσία: Ντάνκαν Τζόουνς
Σενάριο: Μπεν Ρίπλεϊ
Πρωταγωνιστούν: Τζέικ Τζίλενχαλ, Μισέλ Μόναγκαν, Βέρα Φαρμίγκα, Τζέφρι Ράιτ
Διάρκεια: 93’
Χώρα: ΗΠΑ
Είδος: Θρίλερ
Πρεμιέρα: 21 Απριλίου 2011
