Στην Ελλάδα, η κεντρική επιλογή όλων των κυβερνήσεων από το 1981 και μετά ήταν η ανάπτυξη της οικονομίας μας να γίνεται με βασικό μοχλό το ίδιο το κράτος.
Τα παραδείγματα είναι πολλά : το κράτος αποτελεί έναν πολύ μεγάλο επιχειρηματία -εργοδότη (χωρίς να ασκείται πραγματικά κρατική λειτουργία), το κράτος βοηθά την ανάπτυξη με τους λεγόμενους «αναπτυξιακούς» νόμους, οι οποίοι είναι ουσιαστικά μηχανισμοί κρατικής επιχορήγησης, το κράτος βοηθά με «βοηθητικούς» νόμους τους διάφορους κλάδους της οικονομίας να επιβιώνουν. Το κράτος «τρέχει» την οικονομία στην Ελλάδα ουσιαστικά με τους δικούς του κρατικοδίαιτους όρους και για το λόγο αυτό έχει ανάγκη από υπέρογκα έσοδα ακριβώς για να συνεχίσει να στηρίζει ολόκληρη αυτήν την κρατικοδίαιτη οικονομία.
Ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης της οικονομίας που μπορεί να επιλεγεί είναι φυσικά η ανάπτυξη με τον ιδιωτικό τομέα (ή τις τράπεζες) στο επίκεντρο της οικονομίας και το κράτος να έχει έναν επιβοηθητικό ρόλο στην ανάπτυξη, με τη θέση απλώς των όρων του όλου συστήματος της ιδιωτικής οικονομίας.
Προφανώς, η κρατική λειτουργία θα μπορούσε να περιοριστεί μόνο σε ορισμένους τομείς, οι οποίοι είναι και οι αναγκαίοι, ήτοι την άμυνα του κράτους, τη δημόσια τάξη, τη βασική εκπαίδευση, τη δικαιοσύνη, την κοινωνική πρόνοια και την υγεία. Σε όλους τους άλλους τομείς υπήρξε απλώς θέμα επιλογής της εκάστοτε κυβέρνησης να επιχορηγεί, να λειτουργεί ως επιχειρηματίας και να διαφεντεύει το κάθε κλάδο ξεχωριστά. Τρανό παράδειγμα η Ολυμπιακή. Μόλις το 2009 ιδιωτικοποιήθηκε, απαλλάσσοντας το κράτος από το βάρος να τη συντηρεί και σήμερα κανένας δεν αναπολεί τις «κρατικές» της μέρες. Επίσης, άλλο παράδειγμα είναι ο ΟΤΕ. Νομίζω ότι κανένας σήμερα δεν ισχυρίζεται ότι υπάρχει πραγματικά πρόβλημα που έχει ιδιωτικοποιηθεί.
Το πρόβλημα βέβαια για τη σημερινή κυβέρνηση και τις ιδιωτικοποιήσεις είναι ότι είναι κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ήτοι του κόμματος που εγκαθίδρυσε στη χώρα μας το σύστημα της κρατικοδίαιτης οικονομίας. Πολύ απλά το ΠΑΣΟΚ, λόγω του παρελθόντος του και των καταβολών του, δεν μπορεί να απελευθερώσει τη χώρα από τον κρατικό της προσανατολισμό. Επίσης οι ίδιοι οι κυβερνώντες δεν έχουν κατά βάθος καμία διάθεση να απεμπολήσουν την κυριαρχία που τους δίνει το παλαιό μοντέλο ανάπτυξης, ακριβώς διότι το μοντέλο αυτό τους έδινε τη δυνατότητα να είναι πανίσχυροι για να κάνουν ρουσφέτια, εξυπηρετήσεις, χάρες κλπ. με το αζημίωτο. Τώρα τελευταία μάλιστα, αποφάσισαν να έχουν και βέτο στις αποφάσεις των τραπεζών !!! Ουσιαστικά τα κατάλοιπα του παπανδρεϊσμού έχουν εγκλωβίσει και το σημερινό πρωθυπουργό!!!
Χρειάζεται μία πιο φιλελεύθερη κυβέρνηση η χώρα μας για να ξαναμπεί σε αναπτυξιακή τροχιά, η οποία προφανώς θα πρέπει να είναι και λίγο πιο δεξιά κυβέρνηση από τη σημερινή.
Για το λόγο αυτό καλό θα ήταν οι άνθρωποι στη Ν.Δ. να επιστρέψουν στις βασικές αρχές του καραμανλισμού, όπως αυτές έχουν αποτυπωθεί από το ίδιο τον ιδρυτή της.
Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε ομιλία του το 1977 έχει αναφέρει ότι: «Τα κόμματα για να εκπληρώσουν την αποστολή τους πρέπει: Πρώτον, να έχουν σαφή ιδεολογία και σταθερό προσανατολισμό. Δεύτερον, να κατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης. Τρίτον, να είναι δημοκρατικά οργανωμένα».
Τέλος η επίσημη ιδεολογία του κόμματος, γνωστή από το 1979 ως ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός, αναγνωρίζει την ελευθερία της αγοράς με τη ρυθμιστική παρέμβαση του κράτους, χάριν της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Εγώ θα προσέθετα ότι η αγορά θα πρέπει να λειτουργεί ελεύθερα και το κράτος να περιορίζεται μόνο στην αυστηρή τήρηση των νόμων.
Υ.Γ. Πολύ διδακτική είναι άλλωστε η ιστορία του Αλογοσκούφη με τον Βγενόπουλο, όταν οι εταιρίες του τελευταίου αγόραζαν τις μετοχές του ΟΤΕ. Ο Αλογοσκούφης φέρεται να κάλεσε τον Βγενόπουλο στο γραφείο του και φέρεται να του είπε πως θέλει να σταματήσει άμεσα να αγοράζει τις μετοχές του ΟΤΕ. Τότε ο Βγενόπουλος φέρεται να του απάντησε : γιατί αλλιώς τι θα μου κάνετε; Δεν ήταν παράνομη η αγορά των μετοχών του ΟΤΕ, αλλά επειδή ενοχλούσε τον κ. υπουργό θα έπρεπε να τη σταματήσει !!!
http://ed-mysterious.blogspot.com/