ήρθαν κάτι φίλοι μου στο πρώτο επισκεπτήριο για να με δουν. Πετάει ένας την ιδέα να πάμε έξω από το στρατόπεδο να αράξουμε. ‘ΟΚ, πάμε’, τους λέω. Όταν πήγαμε κάπου και κάτσαμε, χτυπάει το κινητό μου και ακούω μια φωνή να μου λέει: ‘Είμαι ο λοχίας τάδε… Πού είσαι στρατιώτη;’ Εγώ απ’ το φόβο μου άρχισα να βαράω προσοχές γύρω γύρω! ‘Είμαι εντός του στρατοπέδου, κύριε λοχία!’ του απαντάω και μου ζητάει να παρουσιαστώ κοντά του να με δει. Είχα τρομάξει τόσο πολύ που άσπρισα από τον φόβο μου. Τελικά πετάχτηκαν δύο κολλητοί από το πίσω αυτοκίνητο και μου είπαν ότι με πήραν αυτοί τηλέφωνο. Μου έφυγε η ψυχή!»
