Ότι δεν ισχύουν οι νόμοι; Ότι ο καθ ένας ακολουθεί όποια πολιτική τον βολεύει; Ότι η ανθρώπινη υπόσταση δεν έχει καμία αξία;
Παρ όλα αυτά τα πάντα είναι δυνατόν να συμβούν στην Ελλάδα των υπερβολών και της επιλεκτικής εφαρμογής των νόμων. Στην αντάρα ο λύκος χαίρεται λέει ο σοφός λαός.
Το λέω αυτό διότι καθημερινά πληθαίνουν οι φωνές απόγνωσης και αγανάκτησης απελπισμένων πολιτών που έχασαν την δουλειά τους, άδικα.
Κάποιοι βγαίνουν και φωνάζουν στους δρόμους , κάποιοι πνίγουν την απόγνωση τους με την σιωπή διαφυλάσσοντας όποια αξιοπρέπεια τους απέμεινε και κάποιοι ποιο τολμηροί επιλέγουν να προσφύγουν στην δικαιοσύνη για να δικαιωθούν. Και είναι τολμηροί, θα έλεγα μάλιστα παράτολμοι, διότι η διαδικασία της τελεσιδικίας μπορεί να κρατήσει μέχρι και επτά χρόνια εξουθενώνοντας τους ψυχικά και οικονομικά.
Αποτέλεσμα της επιλογής τους; Ένας άνθρωπος ψυχικά και σωματικά <<κουρέλι>>, με κλονισμένη την υγεία του και πιθανόν πολλές φορές μία οικογένεια που καλείται να ζήσει αγκαλιά με την δυστυχία την οικονομική υποβάθμιση και την κοινωνική απομόνωση.
Οι κακώς νοούμενοι μεγαλοεπιχειρηματίες (και δεν εννοώ αυτούς που διηύθυναν επιχειρήσεις που έκλεισαν,ή, επιχειρήσεις που αδυνατούν να κρατήσουν το προσωπικό τους λόγω ζημιών), γνωρίζοντας μέσω των νομικών τους υπηρεσιών την παραπάνω ψυχοφθόρα διαδικασία προχωρούν σε αυθαίρετες συμπεριφορές ,απειλές ,προσβολές,ύβρεις και απολύσεις εργαζομένων με δικαιολογίες αβάσιμες και αστείες όπως για παράδειγμα η άρνηση της οικειοθελούς μείωσης των αμοιβών από τον εργαζόμενο που πολλές φορές φτάνει το εξωφρενικό 50%.
Κάποιοι επιλέγουν πειθαναγκαζόμενοι να αποδεχθούν την οικειοθελή μείωση φοβούμενοι την απόλυση. Οι ενυπάρχουσες οικονομικές υποχρεώσεις τους αναγκάζουν να αποδεχθούν τέτοιου είδους <<ανήθικες>> προτάσεις από τις διοικήσεις μεγάλων επιχειρήσεων που μάλιστα κάθε χρόνο δηλώνουν αύξηση κερδών και το διαφημίζουν σε εφημερίδες και κλαδικά περιοδικά. Η κατηγορία αυτή των συνανθρώπων μας δεν βιώνει τον ξαφνικό οικονομικό θάνατο ,αλλά αργοπεθαίνει οικονομικά μέρα με τη μέρα μη δυνάμενη να ανταποκριθεί στις ανειλημμένες οικονομικές υποχρεώσεις προς τις τράπεζες και τους τρίτους.
Όλα αυτά γίνονται με την ένοχη σιωπή των κρατούντων. Η πολιτεία τα αναγνωρίζει και δηλώνει ότι κάνει Θα!!! κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια να μην υπάρξουν στο μέλλον τέτοιου είδους αδικίες και φωτογραφίζουν τα συνδικαλιστικά όργανα για επίδειξη αδράνειας. Τα συνδικάτα με την σειρά τους δηλώνουν ότι έχουν πλέον δεμένα χέρια και ρίχνουν την ευθύνη στην δικαιοσύνη που καθυστερεί να δικάσει. Η δικαιοσύνη με την σειρά της δηλώνει εκτός από τυφλή και κουφή και σε αναγκάζει να ξαναστραφείς προς την πολιτεία.
Ο φαύλος αυτός κύκλος δεν έχει τελειωμό και ο μόνος πλέον ειρηνικός τρόπος διαμαρτυρίας που απέμεινε είναι να κοινοποιεί ο καθ ένας από εμάς το πρόβλημα του στο διαδίκτυο μήπως και κάποτε στο μέλλον η επόμενη γενιά διαβάζοντας τα, αφουγκραστεί τα πραγματικά προβλήματα του απλού πολίτη και δημιουργήσει ένα κράτος δικαίου με νέο πολιτικό σύστημα που δεν θα επιτρέπει σε κανένα πολιτικό να καταχράται δημόσιο χρήμα ,σε κανένα συνδικαλιστή να πατρονάρεται από πολιτικό κόμμα ,σε κανέναν δικαστή να καταπατά τον όρκο του ,σε κανένα δημόσιÎ! ¿ υπάλληλο να χρηματίζεται και σε κανέναν επιχειρηματία να καταδυναστεύει τον εργαζόμενο στο βωμό του εύκολου και γρήγορου κέρδους όποιο και να είναι το οικονομικό περιβάλλον.
Σε ένα πολιτικό σύστημα που θα σέβεται τον πολίτη του.Η ανθρώπινη αξία είναι ανεκτίμητη αγαπητά golden fat boys και είναι πάνω απ όλα!!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
