Είναι η εφαρμογή της παροιμίας εδώ ο κόσμος καίγεται και το χτενίζεται. Φαγώνεστε για τους μισθούς του καθενός. Η μια πλευρά ασχολείστε με ζητήματα που όχι απλά δεν σας αφορούν, αλλά δε σας πέφτει και λόγος, και η άλλη πλευρά απολογείστε και απαντάτε για τα χρήματα που δε σας χάρισε κανείς, ούτε τα κλέψατε από πουθενά, αλλά τα δουλεύετε κάθε μήνα. Αντί να ασχολείστε με τους κοτζαμπάσηδες-βουλευτές μας που κάνουν ό,τι μα ό,τι τους γουστάρει. Όχι, δε χρειάεται να ανησυχείτε. Καθίστε να τσακώνεστε για το ποιος τον έχει μακρύτερο (το μισθό) κι όταν κάποια στιγμή ξυπνήσετε και δείτε τα πραγματικά μας χάλια, μην τρομακρατηθείτε. Γιατί απο ένα σημείο και μετά η ευθύνη για το χάλι που υπάρχει και που συνεχίζεται, βαραίνει και τον καθέναν από μας. Ο κάθε λαός έχει τον "ηγέτη" που του αξίζει. Κι εμάς, λυπάμαι που θα σας το χαλάσω, αλλά αν δεν αλλάξουμε μυαλά, αυτοί μας αξίζουν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
