κάποιοι στο όνομα της πατρίδας και της σημαίας εκμεταλλεύονται ανθρώπους, που στην πολιτική ζωή θα ντρεπόντουσαν και να τους κοιτάξουν όπως έχει συμβεί σε πολλους, και έχουν πάρει έστω και την ηθική ικανοποίηση ότι μπήκαν τα πράγματα στη θέση του, χάρηκα μιας‚ και όλοι μας όσοι υπηρετήσαμε ανταλλάσαμε το απολυτήριο με ένα συγχωροχάρτι και κάποιος αμυντικός μηχανισμός μέσα μας έθαβε όσο πιο βαθιά γινόταν τις μνήμες και την διάθεση για καθαρισμό του απόστήματος αυτού που είναι τόσο δύσοσμο και αποκρουστικό που κανένας δεν τολμά ούτε να το πλησιάσει. Και προς θεού δεν κρίνω την αναγκαιότητα ύπαρξης των ενόπλεων δυνάμεων ούτε εστερνίζομαι τις άθλιες και προμελετημένες δηλώσεις αδηφάγων πολιτικών για μη παραγωγικούς υπαλλήλους.
Αλλά είναι ντροπή εν ετη 2011 να συνεχίζουν να παρασιτούν από τον Έλληνα φορολογούμενο πολίτη άνθρωποι ανικανοι για οτιδήποτε άλλο εκτός από την απάτη και την απροκάλυπτη κατάχρηση εξουσίας. Και δεν τα λέω χάριν εντυπωσιασμού όλα αυτά.
Υπηρέτησα όλη μου την θητεία σε νησί του Αιγαίου , και είδα υψηλόβαθμους αξιωματικούς να μην μπορούν να εκτέλεσουν τις πιο απλές διαταγές, αλλά να ψήνουν κάθε βράδυ σουβλάκια και να πωλούν μπύρες στους στρατιώτες που μετά από λίγο θα πήγαιναν στη σκοπιά. Είδα τις μερίδες να κόβονται στη μέση και το αλάτι να πέφτει με το κιλό για να δουλέψει το κψμ.
Είδα τους στρατιώτες να φτιάχνουν τα σάντουιτς κατα εκατοντάδες καθημερινα, με υλικά αγορασμένα από τον στρατοπεδάρχη και να βγαίνουν με τα κοφίνια στο στρατόπεδο και στην εκπαίδευση διαλαλόντας την πραμάτια τους γεμίζοντας την τσέπη του διοικητή με τις καλογυαλισμένες αρβύλες που δεν είχαν σκονιστεί ούτε μια φορά,αλλά είχε οδηγήσει πάνω από 30 άτομα τους 9 μήνες που βρισκόμουν εκεί στο 414 Στ.Νος για αναβολή στράτευσης επειδή αντιδρούσαν στην αλίκη και το λαγό με το ημίψηλο.
Και αν κάνουμε ένα βήμα πιο μέσα στις αποθήκες και τα γραφεία όλων αυτών θα βρούμε έλλειμμα στα καύσιμα ,στα πυρομαχικά, στα ανταλακτικά ,στα οχήματα που την μέρα της επιθεώρησης δουλεύουν όλα και τον υπόλοιπο χρόνο οι δουλειές γίνονται με το τζιπ του διοικήτη γιατί όλα τα υπολοιπα έχουν βλαβη.
Θα βρούμε πανάκριβα συστήματα που κανένας δεν ξέρει να χρησιμοποιήσει και που όλα τα σεμινάρια που κάποιοι παρακολούθησαν ήταν απλώς ευκαιρία για απομάκρυνση από την ‘’μαύρη μονάδα’’ μέχρι να έρθει ο καιρός να τους τακτοποιήσει το βύσμα τους. Γιατί είναι αστειο να μιλούν οι μόνιμοι για βύσματα στους κληρωτούς, όταν οι ίδιοι από τη στιγμή που θα βγουν από τη σχολή μέχρι και την αποστράτευση τους φιλάν κατουρημένες ποδιές.
Θα δούμε στο τρίτο γραφείο κληρωτούς και εποπ να διαχειρίζονται απόρρητα σήματα και πληροφορίες μιας και οι ανώτεροι τους δεν ξέρουν να τα χειριστούν ή απλά δεν προλαβαίνουν γιατί διαπραγματεύονται το ύψος του τιμολογίου για τις επισκευές στο στρατόπεδο με τον πατέρα του κληρώτου που θα το φτιάξει τσάμπα για 1 μήνα αδεια στον τυχερό κανακάρη του που έστω και για λίγο θα κρατηθεί μακρυά από την ξεφτίλα και την κατάντια των άλλοτε ένδοξων ενόπλεων δυνάμεων.
Και όταν πια έφυγα από αυτό τον παραλογισμό είδα ανθρώπους με πολλά αστερια στους ώμους με βίλες, αυτοκίνητα, επιχειρήσεις, καταθέσεις και όλα αυτα μέσα σε ένα χρόνο ή δυο όπου ανέλαβαν κάποιες από τις καλές θέσεις μέσα στα επιτελεία που είχαν να κάνουν με προμήθειες κάθε λογής.
Αν όλα τα παραπάνω έτυχαν σε ένα κέντρο νεοσυλλέκτων και έπειτα σε μια ταξιαρχία,ένα στρατόπεδο, με δυο μονάδες, και μόνο για τους 12 μήνες που ήμουν εγώ εκεί τότε ζητώ συγνώμη.
Αλλά θα ήταν το λιγότερο υποκριτικό οποιοσδήποτε έχει περάσει εστω και μια μέρα στο Στρατό να προσπαθήσει να διαψεύσει οτιδήποτε από τα παραπάνω.
Ο στρατός έχει αναγκη από εκσυχγρονισμό και εξυγίανση, η θητεία δεν προτείνω να καταργηθεί πρέπει να είμαστε όλοι έτοιμοι αν κάποια στιγμή η πατρίδα μας χρειαστεί, αλλά πρέπει να γίνει θητεία -εκπαιδευση και όχι ένας μηχανισμός δωρεάν υπαλλήλων ,οικονομικής εκμετάλλευσης αυτών,στήριξης τοπικών κοινωνιών εκεί που το κράτος αδυνατεί,και διακίνησης μαύρου χρήματος.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
