από το Μαρικάκι
Αρχίζει σιγά σιγά η μεγάλη φυγή για τις ολιγοήμερες για τους περισσότερους διακοπές του Πάσχα, Φυγή που δεν είναι και ανώδυνη για όσους πρέπει να μετακινηθούν από τα μεγάλα αστικά κέντρα στην επαρχία.
Διόδια και καύσιμα βάζουν φωτιά στους προϋπολογισμούς των εξοδούχων, οι οποίοι ούτε καν ετούτες τις μέρες δεν μπορούν να ξεφύγουν από την οξεία ΔΝΤπληξία της χώρας. Παρεμπιπτόντως, την Μ. Παρασκευή η Συντονιστική Επιτροπή Φορέων και Κατοίκων της ΒΑ αττικής ανοίγει τον σταθμό των διοδίων στις 3 το μεσημέρι, στην κορύφωση της εξόδου δηλαδή. Η κυβέρνηση «έπαιξε» επικοινωνιακά ανακοινώνοντας το ενδεχόμενο μείωσης των διοδίων πριν το Πάσχα αλλά ακόμη κι αυτό το καθόλα επικοινωνιακό μέτρο (αφού τη μείωση που θα συμφωνηθεί υποτίθεται με τις εταιρείες θα την επωμιστεί το κράτος, δηλαδή και πάλι οι συνήθεις μ....), παραμένει μετέωρο.
Το θέμα είναι πόσοι μπορούν να κάνουν Πάσχα, πάνω στον πρώτο μνημονιακό χρόνο. Κάποιοι φέτος θα κάνουν Πάσχα όντας άνεργοι για πρώτη χρονιά και άλλοι όντας άνεργοι για μια ακόμη χρονιά. Φέτος μπορεί ακόμη να υπάρχουν αποθέματα, «καβάντζες», οικογενειακή στήριξη και τα τοιαύατα. Όμως με 15,1% επίσημη ανεργία η οποία απειλεί να καβαλήσει το 20% από του χρόνου, ποιος θα στηρίζει ποιον - και δεν μιλάμε πια για το Πάσχα, αλλά για την καθημερινή επιβίωση...
Με δεδομένη, λοιπόν, την εμπειρία ενός άγριου- μνημονιακού γαρ -εργασιακού (ή εκτός εργασίας) χρόνου στην πλάτη, πιθανότατα πολλοί φέτος να δουν το χωριό τους με άλλο μάτι. Με νοσταλγία και προοπτική ταυτόχρονα...
http://www.topontiki.gr/article/15955
