Κάποτε, το «Αρεταίειο» και το «Αιγινήτειο» περιγράφονταν ως «πανεπιστημιακά νοσοκομεία- υποδείγματα», όπου σημαντικοί επιστήμονες επιτελούσαν με μοναδικό τρόπο, πρωτοποριακό έργο.
Λίγο καιρό μετά, τα πρώτα πανό διαμαρτυρίας που άρχισαν, σαν μπούργκες ενοχής, να κρύβουν το πρόσωπο των Ιδρυμάτων προς την πόλη, σηματοδότησαν την αρχή του τέλους της ανθηρής εποχής.
Και μπορεί ο Μακαριστός Χριστόδουλος προ ολίγων ετών να είχε επιλέξει το Αρεταίειο για τη νοσηλεία του, μπορεί η κρατική τηλεόραση της εποχής Αβραμόπουλου (της εποχής που η παρακμή βρωμοκοπούσε από χιλιόμετρα ακριβά αρώματα) να επαινούσε, σε ρεπορτάζ και εκπομπές, συχνά- πυκνά, τα επιτεύγματα της πανεπιστημιακής ιατρικής εντός των δυο νοσοκομείων, όμως οι καθυστερήσεις στις πληρωμές, οι βραδυφλεγείς εγκρίσεις των κονδυλίων και τα προβλήματα υποστελέχωσης, αποτελούσαν ήδη προμηνύματα της επάρατης οικονομικής νόσου.
Μετά ήρθε η Κυβέρνηση Παπανδρέου, το Μνημόνιο, η λοβέρδεια λιτότητα και οι περικοπές στις επιχορηγήσεις των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων. Η κατάσταση των δύο ασθενών, έγινε μη αναστρέψιμη. Τις τελευταίες μάλιστα ημέρες γινόταν λόγος για δραματική έλλειψη στα καύσιμα, στα είδη διατροφής, στα φάρμακα κλπ
Κάπως έτσι, ενώ τα ΜΜΕ τελούσαν εν απεργία, το Κράτος εν εχεμυθεία και το κοινό εν λιακάδα…, εμφανίστηκαν στη μπλογκόσφαιρα αναρτήσεις περί «παύσης εισαγωγών». Τα αξεπέραστα προβλήματα εφημεριών, η μετ’ εμποδίων μισθοδοσία και η γενική προβληματική εισροή κονδυλίων (από τα υπουργεία Υγείας-Παιδείας κι από την Περιφέρεια) ανάγκασαν το προσωπικό να σηκώσει τα χέρια ψηλά…
Αναφορικά με το θέμα, ο Πανελλήνια Νοσηλευτική Συνδικαλιστική Ομομοσπονδία, ανακοίνωσε εχθές, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Αψηφώντας την μεγάλη ιστορία των δύο πανεπιστημιακών νοσοκομείων και την επιθυμία των κληροδοτών τους για την παροχή υπηρεσιών υγείας στους συμπολίτες μας, το Υπουργείο Παιδείας, προχωρά ολοένα και περισσότερο στη μείωση της χρηματοδότησής τους, με αποτέλεσμα σήμερα να μην επαρκούν πλέον τα τρόφιμα, το φαρμακευτικό υλικό και η μισθοδοσία του προσωπικού να βρίσκεται στον αέρα.
Η παραπάνω εξέλιξη, παρότι τα δυο παραπάνω ιδρύματα είναι πανεπιστημιακά, θεωρούμε ότι αποτελεί την απαρχή της κατακρήμνισης του Ε.Σ.Υ, καθώς ήταν θέμα χρόνου πλέον η εμπράγματη αποτύπωση της μακροχρόνιας κακοδαιμονίας που το κατάτρεχε, με τα σημάδια της απαξίωσης και της αποσύνθεσης να επιδεινώνονται με ρυθμούς ανατριχιαστικούς.
Σύμφωνα με αναρίθμητα και αντικρουόμενα δημοσιεύματα, πολλά εξ αυτών κατευθυνόμενα, αρκετά νοσοκομεία μπαινοβγαίνουν καθημερινά στη λίστα των συγχωνεύσεων, ανάλογα με τις διασυνδέσεις των τοπικών αρχόντων και των πολιτευτών με την κεντρική εξουσία και τις συντεχνίες των κομματικών συνδικαλιστών.
Με το Υπουργείο Υγείας να περιορίζεται σε ρόλο παρατηρητή των δραματικών εξελίξεων και να αποδέχεται αδιαμαρτύρητα το ρόλο του παραρτήματος του Υπουργείου Οικονομικών, αλλά και τις πάμπολλες επιτροπές των σοφών να τελούν εν συγχύσει, αδύναμες να προτείνουν εφικτές λύσεις χωρίς παλινωδίες και επιδερμικές κινήσεις, οι πολίτες πλέον έχουν χάσει κάθε εμπιστοσύνη στο περιλάλητο «κοινωνικό κράτος δικαίου»…
Η κατάρα των δύο νοσοκομείων έγκειται λοιπόν αναμφισβήτητα στη διπλή τους ταυτότητα. Στο γεγονός δηλαδή ότι επαφίενται ταυτόχρονα στις αγαθές προαιρέσεις της Άννας και του Ανδρέα, της ψυχοκόρης και του ψυχογιού του Ντομινίκ Στρος Καν. Πλήττονται ως πανεπιστημιακά Ιδρύματα, βάλλονται και ως Υγειονομικά. Τζακ- ποτ…
Καλά να πάθουνε οι κηφήνες της Δημόσιας Υγείας, οι φακελάκηδες, οι διαπλεκόμενοι, θα πουν κάποιοι αοριστοαφοριστικογενικευτικά. Τι το αναφέρετε, αφού δεν αντιπροτείνετε λύσεις θα πουν άλλοι.
Τι κρίμα, να τινάζει τα πέταλα το ΕΣΥ τώρα που θα έχουμε τόόόσα διαθέσιμα, (μια σταλίτσα) οργανάκια για μεταμοσχεύσεις, λέμε εμείς… Στραβό το κλίμα, κακό και το τάιμινγκ…
http://topontiki.gr/article/15588
