Ξυπόλητου Τρεξίματος, όπως θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε την International Barefoot Running Day.
Μετά τη γυμνή yoga, φαίνεται ότι το νέο trend για άσκηση είναι το τρέξιμο χωρίς παπούτσια. Έμπειροι δρομείς μιλούν για μια νέα πρωτόγνωρη εμπειρία, που σε συνδέει με τη γη και το έδαφος. Το να τρέχει κανείς ξυπόλητος δεν είναι να αρχίσει απλά να τρέχει χωρίς τα αθλητικά του παπούτσια, αλλά να επανεκπαιδεύσει ουσιαστικά το σώμα του για το πώς να τρέχει. Τρέχοντας με τα αθλητικά μας παπούτσια, η φτέρνα μας είναι εκείνη που πρώτη ακουμπάει στο έδαφος, και μετά η καμάρα, περνώντας έτσι το βάρος μας σε όλο το πόδι, ενώ στο τρέξιμο χωρίς παπούτσια η καμάρα είναι εκείνη που πρέπει να ακουμπήσει πρώτη στο έδαφος. Για να τρέξει κανείς ‘σωστά’ ξυπόλητος πρέπει να ανεβάσει όλο του το πόδι από το γόνατο για να σηκωθεί από το έδαφος, κάνοντας έτσι μικρότερες δρασκελιές.
Όπως είναι φυσικό, το ξυπόλητο τρέξιμο δεν είναι για όλους, πόσο μάλλον για ανθρώπους με προβλήματα στα γόνατα, ισχία, μέση. Είναι μάλλον για θαρραλέους που μπορεί να αντέξουν τους διάφορους τραυματισμούς από αντικείμενα, πέτρες που μπορεί να βρεθούν στο δρόμο μας, το πρήξιμο, τους κάλους, και επιθυμούν μια νέα εμπειρία άσκησης.
http://modusvivendipilates.wordpress.com/
