ως Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Είναι όμως πράγματι έτσι; Και εδώ κάποιοι θα ξεσηκωθούν και θα αντιδράσουν λέγοντας πως γίνεται να τίθεται τέτοιο θέμα. Έχουμε πράγματι Δημοκρατία ή διανύουμε μια κραταιή περίοδο συνεχής Δικτατορίας, όπου βασικές αρχές καταπατώνται και κύρια δικαιώματα θίγονται; Οι εξουσίες διακρίνονται σε νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία. Η πρώτη ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τη Βουλή, η δεύτερη από την Κυβέρνηση και η τρίτη από τα Δικαστήρια. Ισχύει επιπλέον και η αρχή της Δεδηλωμένης, σύμφωνα με την οποία η Κυβέρνηση πρέπει να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της Βουλής. Όλα αυτά γνωστά και αναμφισβήτητα. Είμαστε σίγουροι γι΄ αυτό; Πράγματι λειτουργούν έτσι ακριβώς οι βασικές αυτές αρ! χές της Δημοκρατίας και του Συντάγματος; Να τα πάρουμε με τη σειρά. Η κυβέρνηση εκλέγεται από τους βουλευτές του κόμματος που έχει συγκεντρώσει την πλειοψηφία στις εκλογές. Κάποιο μέλος της κυβέρνησης λοιπόν είναι και βουλευτής. Αυτό δεν είναι απαραίτητο αλλά εφαρμόζεται κατά 99,99999%. Αν συνδυαστεί με την έμμεση επιρροή που μπορεί να ασκήσει μια κυβέρνηση στους δικαστές, καταδεικνύει αυτομάτως την κατάργηση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών που σύμφωνα με τον Μοντεσκιέ, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και άλλους εφαρμόζεται ώστε να μην συσσωρεύονται σε ΕΝΑ μόνο όργανο όλες οι εξουσίες και αυτομάτως μεταπέσουμε σε ένα καθεστώς ολιγαρχικό, δικτατορικό ή οτιδήποτε άλλο πέραν της δημοκρατίας. Στο όνομα λοιπόν του λαού τα κόμματα και οι πολιτικοί αυθαιρετούν, καταστρατηγώντας βασικές αρχές. Θα μπορούσε να πει κανείς όμως ότι σε διαφορετική περίπτωση η εκάστοτε κυβέρνηση θα άλλαζε κάθε βδομάδα. Όμως δεν είναι έτσι. Το σάπιο σύστημα των πολιτικάντιδων και εδώ προνόησε και έθεσε ασφαλιστικές δικλείδες. Η κομματική πειθαρχία, τα non papers και οι «κατευθύνσεις» των αρχηγών των κομμάτων, απαγορεύουν σε οποιονδήποτε! βουλευτή την ελεύθερη έκφραση και οποιαδήποτε διαφοροποίηση από τη γραμμή του κόμματος, εγκλωβίζοντάς τον ανάμεσα στην κομματική σύμπνοια και τον πολιτικό αφανισμό. Ποια είναι λοιπόν η Δημοκρατία μας; Ένα τσούρμο κομματόσκυλων ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ την εξουσία, αφού δεν έχει την πλειοψηφία του λαού, καθότι δεν εφαρμόζεται η απλή αναλογική. Στη συνέχεια νομοθετεί, εκτελεί αυτά που έχει νομοθετήσει και στο τέλος επηρεάζει και τη δικαστική εξουσία ή αντικαθιστά αυτή με τα συστρατευόμενα προς το κυβερνόν τσούρμο ΜΜΕ. Που είναι η Δημοκρατία σε όλα αυτά; Σε τι διαφέρει η κατάσταση αυτη από ένα καθεστώς Δικτατορίας; ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΕΛΙΚΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ; Και ο κυρίαρχος λαός, με αλλοιωμένη πολιτική συνείδηση, έρμαιο της ολοένα και πιο δυσχερής του καθημερινότητας γίνεται συμμέτοχος και συνένοχος στο παράλογο αυτό παιχνίδι. Οι πολίτες συνεχίζουν να βρίζουν και να κατηγορούν του πολιτικούς, αλλά ένα απειροελάχιστο ποσοστό ψηφίζει κατά συνείδηση και οι περισσότεροι ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα με βάση το προσωπικό συμφέρον. Κάποιοι αρνούνται να ψηφίσουν, αγνοώντας ότι η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος, πέρα από δικαίωμα είναι και υποχρέωση, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Συντάγματος. Έτσι έχουμε καταντήσει την Ελλάδα μας. Για όλα αυτά φταίω εγώ και φταις και εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές. ΕΜΕΙΣ ανεχόμαστε όλους αυτούς τους υπανθρώπους στα πολιτικά αξιώματα. ΕΜΕΙΣ πρώτοι δεν εφαρμόζουμε τις αρχές της δημοκρατίας, στην οποία ο καθένας λέει ελεύθερα την άποψή του αλλά υποχρεούται να εφαρμόσει αυτό που προστάζει η πλειοψηφία ακόμη κι αν δεν συμφωνεί και όχι να σηκώνει μπαϊράκι δικό του. Καλά να πάθουμε λοιπόν συννέληνες, απαξιώσαμε την πολιτική, τη θρησκεία, την κοινωνία τις ανθρώπινες σχέσεις και καταπέσαμε στο βάλτο της απόλυτης εξαθλίωσης προσπαθώντας να κρατηθούμε από τα μαλλιά μας και να πολεμήσουμε αόρατους εχθρούς. Τυφλωθήκαμε από τη μεγάλη ζωή που απλόχερα με ξένα χρήματα κάναμε και δεν είχαμε χρόνο και διάθεση να ασχοληθούμε με τόσο μπανάλ θέματα. ΜΑΥΡΗ ΧΟΥΝΤΑ έχουμε λοιπόν και έναν λαό ανίκανο να αντιδράσει και να διεκδικήσει ένα καλύτερο μέλλον. Αυτοί είμαστε λοιπόν, καλά να πάθουμε και περαστικά μας.
