Πολύς λόγος γίνεται για τους θερμόαιμους του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται απ οτι φαίνεται τελευταία, σύμφωνα με φήμες, κάτω από όποια πέτρα διαμαρτυρίας κι αν σηκώσεις...
Καταιγισμός εκατέρωθεν προσβολών στο κοινοβούλιο, καταιγισμός και στα μέσα ενημέρωσης. Το θέμα, η επαναστατικότητα του ΣΥΡΙΖΑ και στόχος, η αύξηση των ποσοστών του.
Αποκορύφωμα κατά την άποψη μας, αυτού κλαυσίγελου, το άρθρο της κυρίας Βούλτεψη περί του θέματος, στο όποιο ούτε λίγο ούτε πολύ, αναγνωρίζει στο ΣΥΡΙΖΑ μια τέτοια δυναμική, που μπορεί να φιμώσει την ενημέρωση, να φοβίσει το λαό και να τους κλείσει σπίτια τους, φάσκωντας και αντιφάσκωντας έτσι με τα ίδια τα λεγόμενα της, για το αν στόχος τους είναι η διαμαρτυρία και ο ξεσηκωμός, ή ο εκφοβισμός και η κατάπνιξη της διαμαρτυρίας.
Η απορία που μας γεννάται, από τα γραφόμενα της κυρίας Βούλτεψη, είναι για το ποιος αποφασίζει ποιος θα ηγηθεί, αν ηγηθεί, οποιασδήποτε ομάδας πολιτών που θέλουν να εκφράσουν την αγανάκτησή τους. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, αύριο το ΚΚΕ, μεθαύριο οι αντιεξουσιαστές, οποιοσδήποτε εκφράζει κάποια αντίρρηση ή και οργή, στοχοποιείται, αναθεματίζεται και στέλνεται στην ευχή του θεού με τη συμβουλή: "Καλή και δίκαιη η διαμαρτυρία, αλλά όχι έτσι", ακυρώνοντας έτσι οποιαδήποτε μορφή διαμαρτυρίας.
Όταν πρόκειται περί απεργιών, επικαλούμαστε τη ζημία των επιχειρήσεων. Όταν πρόκειται περί καταλήψεων, επικαλούμαστε τη νομιμότητα και το δικαίωμα (τρομάρα του) που έχει ο καθένας να πηγαίνει οπουδήποτε χωρίς εμπόδια. Στις πορείες, έντεχνα φυτρώνουν απ το πουθενά, άτομα που θα φροντίσουν να την αμαυρώσουν. Στις πολιορκίες πόλεων, τα ίδια πιθανόν άτομα θα φροντίσουν να κάψουν ή να βανδαλίσουν στόχους, που θα εγείρουν το κοινό αίσθημα, ενάντια στους διαμαρτυρόμενους. Όταν πάλι σε κάποια απίθανη περίπτωση, κάποιος ανώνυμος πολίτης, που δεν είναι, πολιτευόμενος, ηθοποιός, τραγουδιστής, ή απ τον υπόλοιπο συρφετό, βρει την απίστευτη ευκαιρία να πει τη γνώμη του στην τηλεόραση, οι ίδιοι οι πολιτευόμενοι, θα σπεύσουν σε μηνύσεις εναντίον του, ξεχνόντας πως πριν λίγο καιρό, ικέτευαν για την ψήφο του. (ο λόγος για την κυρία Χριστοφάκη).
Γιατί δε μας λέτε εσείς οι περισπούδαστοι λοιπόν, ποιος είναι ο αποδεκτός τρόπος διαμαρτυρίας? Κάποιος είχε κάνει την πρόταση, να φοράνε οι διαμαρτυρόμενοι, μαύρα περιβραχιόνια, και έτσι να δείχνουν τη διαφωνία τους. Και έρχομαι και ρωτάω. Είναι ανθρωπίνος δυνατό, και διαλεκτικά σοβαρό, να εκπλήσσεσαι με τη βία εναντίον πολιτικών, τη στιγμή που αυτοί οι ίδιοι έχουν μετατρέψει μια πόλη της Ελλάδας σε πεδίο μάχης? Που αυτοί οι ίδιοι, διατάζουν τη ρίψη χημικών μέσα στα σπίτια των κατοίκων, με αποτέλεσμα το θάνατο αγέννητων παιδιών? Αν δεν εμπλεκόταν νεκροί, η απαίτηση αυτή, θα ήταν απλά αστεία. Τώρα είναι προσβλητική.
Στο ίδιο θέμα, θα μπορούσε κάποιος να πει, πως είναι παράλογο να περιμένεις, να χαθούν δικαιώματα που κερδήθηκαν με αίμα, χωρίς να χαθεί αίμα. Τώρα αν η κυρία Βούλτεψη φοβάται να βγει απ το σπίτι της και να διαμαρτυρηθεί, να υπενθυμίσουμε, πως οι πολιτικές της επιλογές, δεν ήταν και πολύ αντιδραστικές, ούτως ή αλλως. Επίσης δε μπορούμε να φανταστούμε, πως οποιοσδήποτε Έλληνας πολίτης, θα φοβόταν να εκράσει την αγανάκτησή του, μετά τα επεισόδια με τον κύριο Πάγκαλο και τον κύριο Λοβέρδο.
Ανώνυμος παρά δικαίω.
Και σίγουρα μη ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ
