Το Σάββατο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα, εορτάζει η Εκκλησία μας, στην Ανάσταση του Αγίου Λαζάρου.
Είναι το τρίτο Θαύμα Ανάστασης που είχε κάνει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Πριν από τον Άγιο Λάζαρο, είχε αναστήσει την κόρη του Ιαείρου και τον γιο της χήρας στην πόλη Ναΐν. Το γεγονός αυτό μας το αναφέρει ο Άγιος και Ευαγγελιστής Ιωάννης, στο Ευαγγέλιό του. Ο Άγιος Λάζαρος ήταν φίλος του Ιησού Χριστού μας και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία Τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ.ι΄, 38-40, Ιωαν.ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα. Λίγες μέρες πριν τα πάθη του Κυρίου αρρώστησε ο Άγιος Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως καθυστέρησε λόγω απόστασης και ο Άγιος Λάζαρος πέθανε. Είχε ταφεί, όπως συνηθιζόταν τότε, σε μια σπηλιά, η οποία έκλεινε με μια μεγάλη πέτρα. Όταν Έφθασε στη Βηθανία, ο Άγιος Λάζαρος ήταν ήδη πεθαμένος τέσσερις ημέρες, παρηγόρησε τις αδελφές του Αγίου και ζήτησε να δει το τάφο του. Όταν έφτασε στο τάφο, δάκρυσε και ζήτησε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια Του στον ουρανό, προσευχήθηκε στον Πατέρα Του λέγοντας: «Πάτερ, ευχαριστώ σοι ότι ήκουσάς μου. Εγώ δε ήδειν ότι πάντοτέ μου ακούεις αλλά δια τον όχλον τον παρεστώτα είπον, ίνα πιστεύσωσιν ότι συ με απέστειλας». Κατόπιν φώναξε: «Λάζαρε δεύρο έξω». Ο Άγιος Λάζαρος, Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του (Ιωαν. ια΄,44). Ο Άγιος Λάζαρος μετά την Ανάστασή του κυνηγήθηκε από τους Αρχιερείς με σκοπό να τον σκοτώσουν, αφού όποιος τον έβλεπε πίστευε στον Ιησού Χριστό. Για τον λόγω αυτό πήγε στη Κύπρο. Εκεί χειροτονήθηκε, από τους Αποστόλους, Επίσκοπος στην πόλη Κίτιο.
Παρέδωσε για δεύτερη φορά την ψυχή του στον Κύριο το 63 μ.Χ. Ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού».
Το Άγιο Λείψανό του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέων, και τοποθετήθηκε στον Ναό που έχτισε ο ίδιος για τον Άγιο, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα.
Υ.Γ.
Η παράδοση λέει ότι τότε ο Άγιος Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια.
Χαρακτηριστικό της μετέπειτας ζωής του Αγίου Λαζάρου, όπως αναφέρει η παράδοση, ήταν ότι δεν γέλασε ποτέ παρά μόνο μία φορά όταν είδε κάποιον να κλέβει μια γλάστρα και είπε την εξής φράση: "Το ένα χώμα κλέβει το άλλο".
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, εύχομαι χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
Απολυτίκιο:
Ἦχος α’.
Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον Χριστὲ ὁ Θεός· ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Το συναξάρι επιμελείται ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος.
http://www.agioritikovima.gr/
