Γράφει η Δέσπω
Να που Φτάσαμε λοιπόν Κοντά στην Λαμπρή ! (το πάσχα είναι Εβραϊκό). Λαμπρή γιορτή για το λαό μας , από τις μεγαλύτερες....Οι υποχρεώσεις που προκύπτουν από τα ήθη του λαού μας πολλές , το επίδομα του Πάσχα όμως κουτσουρεμένο και για πολλούς ανύπαρκτο. Το Ελληνικό φιλότιμο όμως του νονού πρός το βαφτιστήρι, της γιαγιάς προς το εγγόνι και του γονιού προς το παιδί υπαρκτό.
Έτσι λοιπόν η πλειοψηφία των Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων, προσπαθεί αυτές τις μέρες να ιεραρχήσει τις ανάγκες και να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις αυτές. Με μεγάλη ανυπομονησία περιμένει αυτές τις μέρες την εμπορική κίνηση και ο εμπορικός κόσμος ,για να μπορέσει να ανακάμψει από τη βαθιά κρίση. Τις προηγούμενες βδομάδες πολλά σλόγκαν αλλά και τηλεοπτικές προτροπές, καλούσαν τους καταναλωτές να υποστηρίξουν την Ελληνική αγορά και τα Ελληνικά καταστήματα. Παρά λοιπόν τις δυσκολίες και την μειωμένη κίνηση οι καταστηματάρχες κάνονας ότι καλύτερο , στόλισαν τα μαγαζιά τους και περιμένουν τον πελάτη να ψωνίσει. Δυστυχώς όμως έχουν διαπράξει ένα πολύ μεγάλο σφάλμα ,ένα λάθος τραγικό που θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση τον κλάδο τους. Γνωρίζοντας το φιλότιμο των Ελλήνων απέναντι στις υποχρεώσεις τους προς τα αγαπημένα τους πρόσωπα, σκέφτηκαν πονηρά να το εκμεταλευτούν και αντί να κρατήσουν τις τιμές χαμηλά , αντιθέτως τις αύξησαν.
Σήμερα λοιπόν ξεκίνησα να πάω στην αγορά και εγώ για να κάνω το φιλότιμο πράξη.
Ξεκίνησα , με χαρούμενη διάθεση πιστεύοντας ότι στην αγορά θα βρώ καλές τιμές ανάλογες της κρίσης.
Αντιμετώπισα όμως ακριβώς την αντίθετη κατάσταση.
Τιμές σχεδόν διπλάσιες στα συγκεκριμένα προϊόντα (ένδυση. υπόδηση, παιχνίδι), απ΄αυτές που θυμώμουν από παλιότερες εξορμήσεις μου στην αγορά.
Άρχισα να θυμώνω και απαιτούσα να δω τον τόπο προέλευσης των προϊόντων, τίποτα βέβαια δεν άλλαξε σ΄αυτό, εξακολουθούσαν στην πλειοψηφία τους να πρέρχονται από την Κίνα και άλλες χώρες της Άπω. Ανατολής...
Θύμωσα τόσο πολύ με αυτή την πρακτική την "κουτόφραγκη" των εμπόρων , που αποφάσισα να πετάξω στο καλάθι των αχρήστων το φιλότιμο μου, κάνοντας μεταβολή πρός το σπίτι με άδεια χέρια...
Όχι κύριοι, δεν μπορεί να παιχτεί άλλο έτσι το παιχνίδι...
Τα μόνιμα υποζύγια , οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι , δεν θα συνεχίσουν να είναι οι μόνοι που θα πληρώνουν αυτή την κρίση..
Τα περιθώρια κέρδους στο Εμπόριο είναι τεράστια, πρέπει επιτέλους να καταλάβουν οι έμποροι πως την κρίση θα την επωμισθούν και αυτοί μειώνοντας το κέρδος τους.
Το τονίζω αυτό ξανά , ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΤΟΥΣ όχι τους εξαθλιωμένους μισθούς των πωλητών.
Δεν μπορεί να περιμένει τις γιορτές ο εμπορικός κόσμος για να αισχροκερδίσει σε βάρος του καταναλωτή , με σκοπό να καλύψει την τυχόν χασούρα απο την έλλειψη αγοραστικής δύναμης.
Δεν μπορεί ο εμπορικός κόσμος να αγοράζει , στην κυριολεξία με δύο δεκάρες ,από τον Κινέζο κατασκευαστή προϊόντα, τα οποία στην συνέχεια πουλάει στον Έλληνα καταναλωτή σε εκατονταπλάσια αξία.
Κάποιοι απ αυτούς τους εμπόρους , με ύφος αφ υψηλού μου είπαν πως αυτά τα προϊόντα είναι φίρμες.
Είναι γνωστό σε όλους όμως , πως όλες σχεδόν οι φίρμες κατασκευάζονται στην Κίνα. ή την γειτονική μας Βουλγαρία.
Κατασκευάζονται στην Κίνα και μετά βαφτίζονται Ιταλικά, Γαλλικά, Ελληνικά κ.τ.λ.
Όπως όμως και να τα βαφτίζουν δύο δεκάρες τα αγοράζουν...
Αποφάσισα λοιπόν φέτος να παραμερίσω το φιλότιμό μου, εξ΄ανάγκης..
Ανάγκη , όχι μόνο της "άδειας" τσέπης μου , αλλά και της χαμένης (τα προηγούμενα χρόνια) αντίδρασης μου.
Το κορόϊδο πέθανε..... Θα δείξω στά αγαπημένα μου πρόσωπα την αγάπη μου με διαφορετικό ποιό εποικοδομητικό , αλλά και ποιό παραδοσιακό τρόπο..
Δεν ανέχομαι να με κοροϊδευουν άλλο, ούτε το κράτος, ούτε και οι Έμποροι. Θα τους τιμωρίσω και τους δύο. Από μένα δεν θά ξαναδούν ούτε ένα Ευρώ, αν δεν αρχίσουν να σέβονται την αγοραστική μου δύναμη...
ΔΕΣΠΩ
