Κατά μέσο όρο, ο Ιταλός φορολογούμενος, για κάθε εκατό ευρώ που καταβάλλει στα κρατικά ταμεία, «κρύβει» άλλα δεκαεπτά. Αν όμως, από τον υπολογισμό αυτό, αφαιρεθούν οι απολαβές που δεν μπορούν να κρατηθούν με κανένα τρόπο μυστικές (μόνιμη εργασία, σύνταξη, κρατικά ομόλογα) το «αδήλωτα» ποσά αγγίζουν τα 38 ευρώ και 41 λεπτά.
Τα στοιχεία του ιταλικού υπουργείου περιλαμβάνουν κάθε είδους φοροδιαφυγή: από το μίσθωμα ακινήτου μέχρι την ελλιπή έκδοση αποδείξεων, τη μη καταβολή φόρου προστιθέμενης αξίας κ.ά.
Σύμφωνα με τους ειδικούς της οικονομικής αστυνομίας, σε πόλεις όπως η Ρώμη, το Μιλάνο και το Τορίνο η φοροδιαφυγή κυμαίνεται κάτα μέσο όρο γύρω στο 10%. Σε αρκετές περιπτώσεις, όμως, του ιταλικού νότου (Καζέρτα, Ρήγειο της Καλαβρίας, Μεσσίνα της Σικελίας) το ποσοστό «εκτινάσσεται» στο 66%.
Η Νάπολη και το Παλέρμο της Σικελίας βρίσκονται κάπου στη μέση με φοροδιαφυγή ύψους 38%. Είναι σαφές ότι εκεί όπου το οργανωμένο έγκλημα είναι ισχυρότερο, η φοροδιαφυγή είναι μεγαλύτερη.
Το ιταλικό Υπουργείο Οικονομικών έχει δημιουργήσει μια νέα τράπεζα δεδομένων που βασίζεται συνολικά σε πενήντα παραμέτρους: μεταξύ αυτών, η «παράδοση» της κάθε περιοχής σε ό,τι αφορά την καταβολή φόρων, η παραγωγική της δομή, η κοινωνική κατάσταση των οικογενειών, το γενικότερο βιοτικό επίπεδο, η χρήση τεχνολογικών μέσων.
Βάσει της τράπεζας αυτής δεδομένων, που ονομάσθηκε DataBaseGeomarket και χωρίζει την χώρα σε οκτώ, μεγάλες περιοχές, οι υπεύθυνοι της Ειδικής Υπηρεσίας Φοροεισπράξεων (Agenzia delle Entrate) της Ιταλίας ετοιμάζονται να επαναπροσανατολίσουν τους ελέγχους τους με στόχο μια σημαντική αύξηση εσόδων για το έτος 2011.
