Ως πότε θα μας κόβουν τους μισθούς φτάνοντας τους στο όριο της φτώχιας και θα λέμε ναι; Ως πότε θα μας βάζουν νέους και πιο μεγάλους φόρους και θα απαντάμε ναι βάλτε και άλλους; Ως πότε θα ζούμε σε αυτήν την μιζέρια; Τι φταίμε εμείς οι νέοι που αρχίζουμε τώρα την ζωή μας και τα βλέπουμε όλα χάλια και «ματαία»; Πρέπει να σηκωθούμε από κει που «καθόμαστε», πρεπει να δράσουμε με οποιαδήποτε τρόπο. Πέρα από κομματικά-συνδικαλιστικά παιχνίδια σαν ένα σύνολο των πολιτών αυτού του «κράτους» που δεν αντέχουν άλλο. Άμα συνεχίσουμε έτσι θα γίνουμε σκλάβοι σε ένα σύστημα που δεν υπάρχει περίπτωση να ανακάμψει.
Ένας νέος που δεν πιστεύει σε κανένα κόμμα μόνο στην δύναμη των ίδιων των ανθρώπων.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
