Ως γονείς και δημότες του Δήμου Χαλανδρίου μάθαμε με ανακούφιση τον Οκτώβρη του 2010...
(σημείωση 1: τότε υπεγράφη σύμβαση για 11 μήνες με βρεφονηπιοκόμους, ενώ η σχολική χρονιά ξεκινά από τον Σεπτέμβρη) ότι ο δήμος μας αποφάσισε να πάρει φέτος σχεδόν όλα τα βρέφη που είχαν οι γονείς τους κάνει αίτηση, μιας και η οικονομική και κοινωνική συγκυρία (μάλλον το προεκλογικό- βλέπε δημοτικές εκλογές) ήταν ιδιαίτερη. Και γράφω με χαρά, γιατί το όνομα που με την αφοσίωση στην δουλειά τους έφτιαξαν για τους συστεγαζόμενους στο ίδρυμα Κουρτέση παιδικούς σταθμούς ήταν από τα πιο ελπιδοφόρα! Αρχίσαμε λοιπόν όλοι μας την διαδικασία της προσαρμογής, που τα βρέφη μας μαθαίνουν τα νέα άτομα, που μπορεί να είναι επώδυνη κλπ Αρχίσανε και οι φήμες ότι ίσως του χρόνου να πρέπει να αναζητήσουμε άλλο ίδρυμα να στεγαστούμε.... πρώτη κρυάδα, να μην ξέρεις σαν γονιός τί σε περιμένει, αν όλα θα γίνουν στην ώρα τους, όπως δεν γίνεται συνήθως στην Ελλάδα, ή αν θα μείνουν εκτός εστίας τα παιδιά μας την επόμενη χρονιά.... Λίγες ημέρες πριν διακόψουν για το Πάσχα οι παιδικοί σταθμοί μαθαίνουμε ότι μετά τις διακοπές του Πάσχα θα απολυθούν 4 έμπειρες βρεφονηπιοκόμοι (θα μείνουν 9 να προσέχουν τάξεις μέχρι και 30 βρεφών και μάλιστα σε κυλιόμενα ωράρια, για να καλυφθεί η λειτουργία 7-16:00 των παιδικών σταθμών;) προφανώς όχι τυχαία, αν κρίνω και από τις φήμες ότι κάτι καλό θα συνέβαινε παρά τη γνωμοδότηση του ΑΣΕΠ για το άκυρο της πρόσληψης των ατόμων αυτών, λόγω της άρνησης των επιλαχόντων να αναλάβουν για 3 μήνες που μένουν για να κλείσει η σχολική χρονιά (σημείωση 2: αξίζει να δει κανείς τους όρους της πρόσληψης, για να καταλάβει ότι γνωρίζανε το πρόβλημα, απλά ελπίζανε ότι δεν θα γινόταν η στραβή, είναι εξάλλου στο site του Δήμου αναρτημένη). Έτσι θα μπορούσαν οι υπεύθυνοι ήσυχα να κάνουν τις όποιες κινήσεις τους, χωρίς δικές μας αντιδράσεις...στις διακοπές του Πάσχα! Αλλά ως γονείς βρεφών που μόλις πριν 6 μήνες φύγανε από το οικείο και προστατευμένο οικιακό περιβάλλον για να προσαρμοστούν σε αυτό που τότε νομίζαμε ασφαλές και φιλικό σχολικό περιβάλλον, γιατί να αντιμετωπίζουμε με αγωνία το ενδεχόμενο έλλειψης σωματικής ασφάλειας των παιδιών μας (πώς 2 ή 3 κοπέλες με κυλιόμενα ωράρια εργασίας θα προσέχουν 30 βρέφη;) και γιατί να περάσουν τα βρέφη μας 2η φάση προσαρμογής μέσα σε 6 μήνες;
Με την εκτίμηση ότι όσο πιο ενοχλητικός γίνει κανείς θα φέρει αποτέλεσμα σε ένα συνηθισμένο να κινείται αργά σύστημα...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
