«Έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό», τραγουδούσαν αυθόρμητα πριν από λίγες μέρες οι 10.000 εκστασιασμένοι οπαδοί των Ερυθρολεύκων, που δεν μπορούσαν να πιστέψουν τη μαγική εμφάνιση της ομάδας τους. Τελικά ακόμη… ονειρεύονται τον συγκεκριμένο Ολυμπιακό, γιατί σαν όνειρο ήρθε και σαν όνειρο (ανεκπλήρωτο) έφυγε.
Είναι ένα ζήτημα αν υπάρχει τρόπος να αποκρυπτογραφηθεί η σειρά με τη Σιένα. Να καταλήξουμε, δηλαδή, σε κάποιο συμπέρασμα που να μην ανατρέπεται από κάποιο άλλο. Έχουν οι Ιταλοί καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό; Έχουν καλύτερο προπονητή; Καλύτερους παίκτες ίσως; Βρέθηκαν απλά σε ιδανικό μομέντουμ; Κι αν ναι, γιατί δεν φάνηκε τίποτα από όλα αυτά στο πρώτο παιχνίδι; Ο Ολυμπιακός λύγισε από το άγχος του 1-1 ή πλήρωσε τη χαλάρωση του καταραμένου τελικά +48; Μπερδεύτηκε από τον προπονητή του, που στην παρτίδα με τον Πιανιτζιάνι έμοιαζε να μην έχει… τι να παίξει; Προδόθηκε από τους παίκτες ηγέτες του ή τελικά στήθηκε από την αρχή λάθος και κάποια στιγμή αυτό θα έβγαινε;
Αν ο Ολυμπιακός παραμυθιάστηκε από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, που «υπέγραφε» καθησυχαστικά ότι «δεν είναι ποτέ δυνατόν να χαθούν τρία σερί παιχνίδια από τη Σιένα», καλά να πάθει! Όχι τρεις, δεκατρείς φορές να έπαιζαν στο Palaestra η Σιένα και ο Ολυμπιακός, διπλό δεν «καθόταν». Στο παρκέ, άλλωστε… συνηθίζεται να υπάρχουν δύο ομάδες και είναι ολίγον τι αλαζονικό να λέμε συνεχώς ότι οι Πειραιώτες αποκλείστηκαν επειδή δεν σκόραρε πολύ ο Σπανούλης, δεν έπαιξε σωστά ο Παπαλουκάς, ξέχασε τον Παπανικολάου ο Ντούντα, δεν μόχθησαν στην άμυνα τα παλιόπαιδα… Με άλλα λόγια ας πατήσουμε λίγο στο έδαφος και ας αναλογιστούμε ότι μπορεί τελικά, να μην ήταν ο Ολυμπιακός αυτός που όρισε την εξέλιξη της σειράς.
Οι Ερυθρόλευκοι προφανώς και προσπάθησαν με το 100% των δυνάμεών τους να σώσουν την κατάσταση στην Ιταλία. Απλώς, ό,τι κι αν επιχειρούσαν έπεφτε στο κενό. Πιο εύκολα θα τρυπούσαν τοίχο παρά την άμυνα της Σιένα. Ο Πιανιτζιάνι είναι ένας πολύ έξυπνος προπονητής, που διάβασε καλύτερα την σκακιέρα από τον Ίβκοβιτς. Διαχειρίστηκε άριστα το υλικό του με ροτέισον δέκα και πλέον παικτών και βρήκε απάντηση σε κάθε τι που σκαρφιζόταν ο Ντούντα. Η Σιένα εξέθεσε ΟΛΕΣ τις αδυναμίες του Ολυμπιακού με τον πιο εμφατικό τρόπο, πήγε στο φάιναλ φορ διότι ήταν ανώτερη σε μια σειρά από αγώνες και όσο πιο γρήγορα το αποδεχτούν αυτό στο Λιμάνι, τόσο πιο εύκολα θα προχωρήσουν. Γιατί επιβάλλεται να προχωρήσουν.
Κακά τα ψέματα, ο πρώτος και βασικός στόχος του Ολυμπιακού πρέπει και είναι το πρωτάθλημα. Καλή και λαμπερή η Ευρωλίγκα, αλλά οι Ερυθρόλευκοι χρειάζονται τίτλους πολύ περισσότερο από τα… λαχεία των φάιναλ φορ. Όσο κι αν κάποιοι δεν το έχουν ή δεν θέλουν να καταλάβουν, ο μπασκετικός Ολυμπιακός ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ! Από πολύ σοβαρότερα πράγματα σε σχέση με τους τριγμούς που προκαλεί ένας απρόσμενος ευρωπαϊκός αποκλεισμός. Κινδυνεύει να «αποσπαστεί» από τον υπόλοιπο σύλλογο στη συνείδηση του κόσμου του! Διότι σταθερά αποτυγχάνει να ανέβει στην κορυφή, διότι σταθερά βλέπει τον αιώνιο αντίπαλό του να είναι από πάνω. Αυτό κανείς οπαδός του Ολυμπιακού δεν το αντέχει, διότι πολύ απλά δεν έχει μάθει να το βιώνει σε ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΑΘΛΗΜΑ.
Γι' αυτό, λοιπόν, γίνεται εύκολα κατανοητό ότι η κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος (του νταμπλ για την ακρίβεια) είναι ΤΟ ΠΑΝ για τους Ερυθρόλευκους. Είναι ο απόλυτος μονόδρομος. Αν χαθεί και ο φετινός τίτλο από τον ΟΧΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ Παναθηναϊκό, το τμήμα μπάσκετ θα… ξεριζωθεί οριστικά πια, από πολλές ερυθρόλευκες καρδιές.
www.gazzetta.gr
