Είναι προφανές ότι ο Πρωθυπουργός, αν τελικά προχωρούσε σε ανασχηματισμό- που σαν ιδέα δεν την είχε απορρίψει- θα φαινόταν ότι προστρέχει στη «στήριξη» του Ευάγγελου Βενιζέλου κάτι που ουσιαστικά θα αποτελούσε εμπράκτως ομολογία αποτυχίας. Κι αυτό γιατί ενδεχόμενος ανασχηματισμός δεν θα είχε σημασία επανεκκίνησης, εφόσον δεν συνοδευόταν από την απομάκρυνση του Γιώργου Παπακωνσταντίνου και την ανάληψη του τομέα ευθύνης του από τον υπουργό Άμυνας. Όσο για το σενάριο των εκλογών, κλείνει οριστικά αφού ο πρωθυπουργός θεωρεί-και σωστά- ότι η προσφυγή στις κάλπες ισοδυναμεί με ανευθυνότητα.
Τέλος, λοιπόν, εκτός φυσικά συγκλονιστικού απροόπτου. Και αυτό θα ήταν η καταψήφιση, ή ακόμα και κάποιες ηχηρές διαφοροποιήσεις βουλευτών, του Μεσοπρόθεσμου Σχεδίου, αλλά και η μη εκταμίευση της δόσης του Ιουνίου. Επ’ αυτού αξίζει να επισημανθεί μια εξέλιξη, που ενδεχομένως να αλλάξει δραματικά τις αποφάσεις του πρωθυπουργού, η οποία αφορά την έκθεση διεθνών εμπειρογνωμόνων ως προς τη διαχειρισημότητα του ελληνικού χρέους. Δεν αποκλείεται, δηλαδή, όλα αυτά να αλλάξουν αν στο συμπέρασμα της έκθεσης, διαπιστώνεται ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταποκριθεί.
Συνεπώς, όπως εύστοχα είχε προ ολίγων ημερών γράψει σε άρθρο του ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, η Κυβέρνηση θα πορευθεί τους επόμενους δύο μήνες με τη τακτική του «βλέποντας και κάνοντας» και διαψεύδοντας τα σενάρια, που έτσι κι αλλιώς, θα συνεχίσουν να εξάπτουν τη φαντασία της κοινής γνώμης.
http://www.statesmen.gr
