Πριν από περίπου μια εβδομάδα το ALTER ανακοίνωσε ότι αναστέλλει τις εκπομπές ζωντανού και μαγνητοσκοπημένου προγράμματος...
αλλά όπως έγινε γνωστό λίγο αργότερα, τη Δευτέρα γυρνά κανονικά στο πρόγραμμά του. Το παραπάνω είναι το τελευταίο επεισόδιο μιας περιπέτειας που απασχολεί την αγορά των ΜΜΕ τους τελευταίους μήνες. Ο τελευταίος ισολογισμός που δημοσίευσε η εταιρεία στην οποία ανήκει το κανάλι παρουσίαζε χρέη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.
αλλά όπως έγινε γνωστό λίγο αργότερα, τη Δευτέρα γυρνά κανονικά στο πρόγραμμά του. Το παραπάνω είναι το τελευταίο επεισόδιο μιας περιπέτειας που απασχολεί την αγορά των ΜΜΕ τους τελευταίους μήνες. Ο τελευταίος ισολογισμός που δημοσίευσε η εταιρεία στην οποία ανήκει το κανάλι παρουσίαζε χρέη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Η πρώτη δεκαετία της χιλιετίας μπορεί να χαρακτηριστεί ως η δεκαετία της ανόδου και της πτώσης των ΜΜΕ. Ο τύπος και τα ΜΜΕ αντανακλούσαν την κοινωνία μέσα στην οποία λειτουργούσαν, του καταναλωτισμού στην υπερβολή και της αδιαφορίας για το αύριο.
Το σημαντικότερα έσοδα των επιχειρήσεων του κλάδου βασίζονταν στην κατανάλωση, ήταν η διαφημιστική δαπάνη. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύει η «Καθημερινή», η διαφήμιση στις επιχειρήσεις τύπου αυξανόταν κατά μέσο όρο με ρυθμό 8%, ανέβηκε από τα 1,6 δις ευρώ το 2001 και τα 1,9 δις ευρώ το 2003, στα 2 δις το 2004, στα 2,3 δις το 2005 για να πιάσει «ταβάνι», τα 2,6 δις το 2007.
Το 2007 «the party is over». Το 2008 είναι μια χρονιά στασιμότητας , το 2009 κάνει «βουτιά» 17% στα 2,3 δις που συνεχίζεται και τον επόμενο χρόνο (-15%), γυρίζοντας την αγορά στα επίπεδα του 2003 και στα 1,9 δις ευρώ.
Τη συγκεκριμένη δεκαετία τα ΜΜΕ διακρίθηκαν μόνο στη συσσώρευση φτηνών δανείων. Η αγορά πλέον είχε ξεφύγει. Σε μια χώρα 10 εκ. ανθρώπων καταλήξαμε με 15 εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας, άλλες τόσες αθλητικές, έξι ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια, αμέτρητα επαρχιακά και 800 περιοδικά. Από τα παραπάνω ελάχιστα ήταν κερδοφόρα.
Η πρακτική ήταν γνωστή. Τα ΜΜΕ κατέγραφαν ζημιές και τις κάλυπταν με νέα τραπεζικά δάνεια ή με «ενέσεις», από πλούσιους ιδιοκτήτες που επεδίωκαν παρέμβαση και πολιτική επιρροή. Η πολιτική επιρροή εξάλλου ήταν και το κλειδί που άνοιγε διάπλατα τις πόρτες για δανεισμό και άλλες διευκολύνσεις.
Εκτός από τα δάνεια υπήρχε και η γνωστή σε όλους πίττα της κρατικής διαφήμισης, που λόγω Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και της απεριόριστης εμπιστοσύνης του πολιτικού κόσμου στην ισχύ της επικοινωνίας την τελευταία δεκαετία, ανατινάχθηκε ετησίως, έως και 85 εκ. ευρώ.
Η πτώση ήρθε όταν το φτηνό χρήμα έγινε σπάνιο, τα έσοδα κατέρρευσαν και η κρατική διαφήμιση κόπηκε. Από το 2009 και έπειτα ο κλάδος συρρικνώνεται με την «Απογευματινή» και τον «Ελεύθερο Τύπο», να είναι τα μέχρι στιγμής θύματα, ενώ οι άνεργοι πλέον είναι εκατοντάδες.
Τι θα γίνει από δω και πέρα; Μάλλον θα δούμε περαιτέρω συρρίκνωση μέχρι η αγορά να μπει σε μια τάξη.