Όπως έχει προκύψει από την μέχρι σήμερα δράση των διαφόρων ΜΚΟ συνάγεται αβίαστα το συμπέρασμα ότι αυτές αποτελούν εστίες ανομίας και σπατάλης, πηγές κρυφού πλουτισμού των διαχειριστών, εργαλεία τσεπώματος και ποικιλότροπων συναλλαγών. Σχεδόν πάντα δεν δίνουν αναλυτικά στοιχεία για το πώς ξόδεψαν τα χρήματα. Στις περισσότερες φορές παρουσιάζουν γενικόλογες εκθέσεις πεπραγμένων που ομοιάζουν με εκθέσεις ιδεών, αποκρύπτοντας επιμελώς πολλές από τις αλλότριες δράσεις τους. Δεν δημοσιεύουν ισολογισμούς ή άλλα μετρήσιμα στοιχεία. Δεν είναι υποχρεωμένοι να παρουσιάσουν χειροπιαστά έργα, αφού συνήθως αναλαμβάνουν αϋλες δράσεις πχ εκπαίδευση, ενημέρωση, διαφώτιση κλπ
Ολόκληρο σχεδόν το πολιτικό φάσμα εμπλέκεται με τις ΜΚΟ. Γι αυτό κανείς πολιτικός δεν ασχολείται με την δράση τους. Κατά κανόνα οι πολιτικοί αποφέυγουν να καταγγέλλουν κάτι που αφορά ΜΚΟ. Για όλους αυτούς οι ΜΚΟ καλώς υπάρχουν. Όλα καλά σ’ αυτό το μεγάλο πάρτυ. Η πίτα θα φθάσει στο τέλος για όλους. Εδώ πράγματι ισχύει ότι όλοι μαζί τα φάγανε και όλοι μαζί τα τρώνε. Μόνο το υπουργείο Εξωτερικών μπορεί και υποστηρίζει περί τις 1000 ΜΚΟ.
Αν κάποιος έχει την παραμικρή αμφιβολία για όσα παρουσιάζονται εδώ, τότε ας διαβάσει τι γράφει το Βήμα της 28 Μαρτίου του 2010 κι ας βγάλει μόνος του τα συμπεράσματα, αν δηλαδή εδώ λέμε υπερβολές ή όχι. . Σύμφωνα με το Βήμα της 28ης Μαρτίου του 2010, λειτούργησαν ΜΚΟ με βασικά αντικείμενα όπως: υποστήριξη Αγροτικών Ιατρείων στην Κούβα, κατασκευή Κρηπιδωμάτων στον ποταμό Σουχέ της Αλβανίας, εκπαίδευση ‘εμπειρογνωμόνων’ στο Σουδάν, ομιλίες και συσκέψεις στο Λίβανο σχετικές με επιχειρήσεις, υποστήριξη πολιτικών στην Τζαμάϊκα και άλλα πολλά τέτοια.
Μετά από όλα αυτά τα τόσο φαιδρά πώς να μην αισθάνονται απογοητευμένοι οι ‘Έλληνες με όλα όσα γίνονται στην πατρίδα τους. Πώς να μην νοιώθει προδομένος από το υπάρχον σάπιο, οικογενειακό, κομματικό, διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό πολιτικό σύστημα που έχουμε. Ένα πολιτικό σύστημα που νομιμοποίησε την κλοπή και κατέστησε αβίωτη την απλή επιβίωση των πολιτών.!.
Αναγνώστης
